Ο πρόεδρος της Εταιρείας «Η Δράμα Ενάντια στον Καρκίνο» Σ. Παπαδόπουλος στον «Πρωινό Τύπο»
Δεν ανταποκρίθηκαν οι ασθενείς
της Δράμας για τη δημιουργία
του Μητρώου Καρκινοπαθών!!!
► «Καταγράφηκαν μόνο 200 ασθενείς… Ο καρκίνος είναι ακόμα και σήμερα θέμα ταμπού»
► «Τεταρτοκοσμική χωρά η Ελλάδα στο κάπνισμα!
Παρ’ όλο που υπάρχει νόμος… καπνίζουμε, καπνίζουμε, καπνίζουμε…»
Για το Ογκολογικό Ιατρείο στο Νοσοκομείο Δράμας: «Σε μια περιοχή που μαστίζεται από τον καρκίνο, ένας ειδικός ιατρός είναι απαραίτητος για να προσφέρει κάποιες υπηρεσίες… Δηλαδή, πρέπει να κάνουμε οικονομοτεχνική μελέτη για να πούμε ότι το 10 είναι μεγαλύτερο από το 5; Εάν πρέπει να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία, τότε χάνουμε το νόημα και την ουσία!»
Του Θανάση Πολυμένη
ΑΝΟΙΓΕΙ τις εργασίες του σήμερα το απόγευμα, στο ξενοδοχείο «ΚΟΥΡΟΣ», το 4ο Επιστημονικό Συμπόσιο με τον γενικό τίτλο: «Η Δράμα ενάντια στον καρκίνο». Πρόκειται για ένα αντικαρκινικό συμπόσιο το οποίο διενεργείται κάθε χρόνο, από την Εταιρεία «Η Δράμα Ενάντια στον Καρκίνο», σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Δράμας και τον Σύλλογο Καρκινοπαθών Ν. Δράμας.
Το πρόγραμμα του 4ου Επιστημονικού Συμποσίου αρχίζει σήμερα 13 Απριλίου στις 16.00 το απόγευμα, με το forum των Συλλόγων Καρκινοπαθών και μια συζήτηση μεταξύ των γιατρών και αναφορά στα προβλήματα. Θα συνεχιστεί όλη την ημέρα του Σαββάτου 15 Απριλίου με επιστημονικές ανακοινώσεις, και θα λήξουν την Κυριακή το απόγευμα στις 16 Απριλίου 2018. Η επίσημη τελετή έναρξης θα γίνει αύριο Σάββατο και ώρα 20.00, με χαιρετισμούς και εναρκτήρια ομιλία.
Ο κ. Σάββας Παπαδόπουλος, πρόεδρος της Εταιρείας: «Η Δράμα Ενάντια στον Καρκίνο».
Αναφορικά με τη θεματολογία του 4ου Συμποσίου αλλά και για άλλα σημαντικά ζητήματα, μίλησε χθες στον «Πρωινό Τύπο» ο πρόεδρος της Εταιρείας «Η Δράμα Ενάντια στον Καρκίνο» κ. Σάββας Παπαδόπουλος. Ο κ. Παπαδόπουλος κατάγεται από τη Δράμα και είναι διευθυντής του Παθολογοανατομικού Εργαστηρίου του Νοσοκομείου «Υγεία» της Αθήνας.
«Κάλλιον το προλαμβάνειν…»
Κύριε Παπαδόπουλε, ποια είναι η θεματολογία του 4ου Συμποσίου «Η Δράμα ενάντια στον Καρκίνο;»
«Η θεματική φέτος έχει κεντρικό θέμα τη ρήση του Ιπποκράτη, κάλλιον το προλαμβάνειν από το θεραπεύειν και θα μιλήσουμε κυρίως για θέματα πρόληψης κατά του καρκίνου, ξεκινώντας από την άσκηση, τη διατροφή και το περιβάλλον. Επίσης, υπάρχει μια θεματολογία για τα νέα φάρμακα, αναφορές σε όλα τα είδη του καρκίνου, όπως ο μαστός και το παχύ έντερο. Θα αναφερθούμε επίσης σε πρωτογενή πρόληψη που είναι ο τρόπος ζωής, αλλά και στη δευτερογενή πρόληψη που είναι οι εξετάσεις που πρέπει να κάνουμε, όπως για παράδειγμα η κολονοσκόπηση και άλλες.
Σημαντικό είναι επίσης το forum των Συλλόγων Καρκινοπαθών που γίνεται την πρώτη μέρα, όπου οι Σύλλογοι ανταλλάσσουν γνώμες και απόψεις μεταξύ τους, αλλά και με τους γιατρούς και το κοινό για τα προβλήματά τους».
Χωρίς ανταπόκριση για το Μητρώο Καρκινοπαθών
Είχατε ξεκινήσει ως Εταιρεία, μια μεγάλη έρευνα, τη δημιουργία ενός Μητρώου Καρκινοπαθών πριν από μερικά χρόνια. Τι έγινε μ’ αυτή την έρευνα, μπορούν να εξαχθούν σήμερα κάποια συμπεράσματα;
«Αυτό το ζήτημα θα αναφερθεί την Κυριακή από εμένα. Θα κάνουμε μια αναφορά για τα διάφορα δεδομένα που έχουμε συλλέξει, όπως θα πρέπει να πω προκαταβολικά, ότι η ανταπόκριση των καρκινοπαθών της Δράμας ήταν απογοητευτική. Δαπανήσαμε αρκετά χρήματα για να κάνουμε κάτι πρωτότυπο πανελλαδικά, πιστεύαμε ότι θα πιάναμε νούμερα τέτοια ώστε να μας δώσουν δυνατά στατιστικά στοιχεία.
Πιστεύαμε ότι θα καταγράφαμε περί τα 1000-1500 άτομα για τα 3 βασικά είδη καρκίνου, όμως τελικά ήρθαν μόνο 200 άτομα! Παρ’ όλη την προσπάθεια που έγινε, τα χρήματα που δαπανήθηκαν, εντούτοις δεν είχαμε την απαιτούμενη ανταπόκριση που ήταν χαμηλή».
Γιατί ο κόσμος δεν ανταποκρίθηκε κ. Παπαδόπουλε;
«Πιστεύω επειδή ακόμα, ο καρκίνος, θεωρείται ταμπού. Ο καρκινοπαθής, φοβάται να πει ότι είναι άρρωστος. Είναι αυτό που όταν ξεκινούσαμε αυτή την προσπάθεια και είχαμε πει το σλόγκαν, (γνωρίζουμε, προλαμβάνουμε, πολεμάμε, νικάμε). Δυστυχώς υπάρχει ακόμα ένας φόβος, ένα ταμπού. Δεν μπορώ να βρω άλλη αιτία. Γινόταν επισκέψεις σε διάφορους χώρους, στα ΚΑΠΗ και αλλού, και ενώ υπήρχε ένας ενθουσιασμός στις αρχές των συνεδρίων, τελικά λειτούργησε στον κόσμο ως πυροτέχνημα και δεν ήταν καλό αυτό».
Έστω κι απ’ αυτά τα λίγα άτομα που τελικά καταγράφηκαν στο Μητρώο, είναι δυνατόν να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα;
«Ναι, ενδείξεις και στοιχεία έχουμε. Η πλειοψηφία των ασθενών πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη, ξοδεύουν αρκετά χρήματα, χάνονται πολλά μεροκάματα, έξοδα με τα αυτοκίνητα κτλ.
Μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για το ζήτημα του μεγάλου ποσοστού καρκίνων στο Νομό Δράμας;
«Όχι, αυτό δεν μπορούμε να το δούμε. Γιατί όλες οι μελέτες έχουν ενδεικτικά στοιχεία και όχι αποδεικτικά. Είτε αφορά το ραδόνιο ή οτιδήποτε άλλο, αυτά που είχαμε πει σε ένα από τα προηγούμενα συνέδρια, είναι ότι έχουμε κάποιες ενδείξεις, αλλά δεν έχουμε στατιστικά και επιδημιολογικά δεδομένα τέτοια, που να υποστηρίζουν με ασφάλεια και με σαφήνεια, ότι φταίει κάτι συγκεκριμένο. Μένουμε πάντα στο ότι είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια, ότι οι επιδράσεις είναι πολλαπλές από το περιβάλλον, τη διατροφή και τη φυσική κατάσταση».
Στιγμιότυπο από παλαιότερο αντικαρκινικό συμπόσιο στη Δράμα.
«Καπνίζουμε, καπνίζουμε, καπνίζουμε…»
Μπορούμε να πούμε, όσον αφορά το θέμα της πρόληψης, ποια είναι εκείνα τα δυο-τρία πράγματα που θα έπρεπε κάποιος να δώσει μεγαλύτερη σημασία;
«Εκείνο που αρχικά πρέπει να κάνουμε, είναι να έχουμε μια πιο ήρεμη ζωή σε σχέση με τον τρόπο που ζούμε σήμερα. Η ζωή μας σήμερα έχει πολλά περισσότερα βάσανα από ότι πριν από μερικά χρόνια.
Δεύτερο σημείο είναι η διατροφή μας, η οποία όλο και απομακρύνεται από τη Μεσογειακή διατροφή και μετατρέπεται σε διατροφή Αμερικής και Βόρειας Ευρώπης. Δεν ασκούμαστε καθόλου. ακόμα και στα χωριά, για να πάμε από τη μια γειτονιά στην άλλη, πάμε με το αυτοκίνητο. Ένα άλλο είναι ότι φυσικό περιβάλλον επιβαρύνεται σημαντικά.
Ένα βασικό στοιχείο για την Ελλάδα, η οποία στο θέμα αυτό είναι τεταρτοκοσμική θα έλεγα, είναι το κάπνισμα. Πρόκειται για ένα μεγάλο μειονέκτημα της χώρας μας. Πάμε στις καφετέριες στις πόλεις και στα καφενεία στα χωριά και συνεχίζουν να καπνίζουν όπως κάπνιζαν παλαιότερα. Παρ’ όλο που υπάρχουν νόμοι, κανένας δεν τους τηρεί. Καπνίζουμε, καπνίζουμε, καπνίζουμε… καθόμαστε και φυσικά και με την οικονομική κρίση τα βάσανα πολλαπλασιάστηκαν. Συν το ότι με την κρίση, είναι δύσκολη και πολλές φορές πλημμελής η θεραπεία και αυτό είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα για τον ασθενή. Είναι πολλά τα προβλήματα δυστυχώς».
Εξατομικευμένες θεραπείες
Οι εξελίξεις είναι σημαντικές στην επιστήμη και μας δίνουν την εντύπωση ότι έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, όπου κάποιες μορφές καρκίνου είναι ιάσιμες πλέον. Ισχύει κάτι τέτοιο;
«Φτάσαμε σε ένα σημείο, να λέμε ότι, πρώτον, δεν υπάρχουν είδη καρκίνου, δεν υπάρχουν ασθένειες, αλλά υπάρχουν ασθενείς. Κάθε ασθενής έχει την ιδιαιτερότητά του και υπάρχουν τόσων ειδών καρκίνοι, όσοι και οι άνθρωποι. Και γι’ αυτό η θεραπεία πρέπει να είναι εξατομικευμένη.
Και γι’ αυτό τόσο σε διαγνωστικό επίπεδο, στις εξετάσεις που κάνουμε οι παθολογοανατόμοι στους ιστούς από καρκίνο όλο και περισσότερο βγαίνουν στοιχεία που αφορούν ατομικά τον καθένα, και κατά δεύτερον, σήμερα, υπάρχει πολύ μεγάλη ελπίδα και προσπάθεια από την ανοσοθεραπεία, που γίνεται κυρίως στον καρκίνο του πνεύμονα αλλά στο μελάνωμα.
Επίσης, υπάρχουν καρκίνοι – ασθένειες, συγκεκριμένων οργάνων, όπου πλέον ο καρκίνος έγινε πλέον χρόνια νόσος. Όπως παράδειγμα ο μαστός, που σε πολλές γυναίκες είναι πλέον μια χρόνια νόσος όπως για παράδειγμα ο διαβήτης, ή η ρευματοπάθεια κ.α. Είναι επιτυχίες της επιστήμης αυτές. Ελπίζουμε ότι στο μέλλον θα έχουμε περισσότερα ελπιδοφόρα μηνύματα και από την άλλη, ας ελπίσουμε ότι η ζωή μας θα γίνει καλύτερη και θα μπορούμε να έχουμε και την οικονομική ευρωστία και μέσα από σωστή διαχείριση όλων των πόρων, να θεραπεύονται σωστά οι ασθενείς, αλλά και να βάλουμε τα θεμέλια σαν κοινωνία να έχουμε τρόπους ζωής και συνήθειες, που θα αποτρέπουν τουλάχιστον τον καρκίνο και δεν θα ανάβουν τον διακόπτη του καρκίνου».
Ογκολογικό Ιατρείο στη Δράμα
Μπορεί τελικά να δημιουργηθεί Ογκολογικό Ιατρείο στη Δράμα κ. Παπαδόπουλε και πώς βλέπετε τις εξελίξεις στο θέμα αυτό;
«Εκείνο που χρειάζεται είναι να έχουμε υπηρεσίες που να προσφέρονται από έναν ογκολόγο για παράδειγμα, και είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν στη Δράμα. Ήδη εδώ και μερικά χρόνια έχουμε καταθέσει στη διοίκηση του Νοσοκομείου μια πλήρη οικονομοτεχνική μελέτη, που με λίγα χρήματα, θα μπορούσε να στηθεί ένα σύγχρονο τμήμα διάλυσης κυτταροστατικού και ένα τμήμα όπου οι άρρωστοι, με ασφάλεια τόσο για τους ίδιους όσο και για το προσωπικό, θα κάνουν τις χημειοθεραπείες.
Όλα αυτά μπορούν και πρέπει να γίνουν. Σήμερα που ο καρκίνος είναι η νούμερο ένα αιτία θανάτου, δεν μπορεί να μην υπάρχει ειδικός γιατρός σε μια περιοχή η οποία μαστίζεται. Είναι πράγματα αυτονόητα. Οι διάφοροι μάνατζερ τα θέλουν με νούμερα. Δεν γίνονται όλα με αριθμούς. Και ορισμένες φορές, είναι τόσο πασιφανή τα δεδομένα, που δεν χρειάζεται να τα αναλύσεις. Δηλαδή, πρέπει να κάνουμε οικονομοτεχνική μελέτη, για να πούμε ότι το 10 είναι μεγαλύτερο από το 5; Εάν πρέπει να μπούμε σ’ αυτή τη διαδικασία, τότε χάνουμε το νόημα και την ουσία!»
