Διάκριση για το φως στο σκοτάδι
του σπηλαίου Μααρά
στον γεωλόγο Χρήστο Πέννο
Με μια φωτογραφία στην οποία «αιχμαλώτισε» μαζί με φίλους του που κρατούσαν φλασιέρες, μια φωτεινή στιγμή από ένα σημείο του κατασκότεινου σπηλαίου του Μααρά, διδάκτορας γεωλογίας του ΑΠΘ κέρδισε την πρώτη θέση στις προτιμήσεις του κοινού, σε διεθνή διαγωνισμό σπηλαιοφωτογραφίας.
«Δεν είμαι φωτογράφος, είμαι γεωλόγος», ξεκαθαρίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Χρήστος Πέννος, ο οποίος εργάζεται ως επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Μπέργκεν, στη Νορβηγία. Μάλιστα, από το 2014 οπότε και μετακόμισε στη Νορβηγία, ξεκίνησε την έρευνά του για το σπήλαιο του πηγών Αγγίτη (Μααρά) καθώς και την έρευνα σε σπήλαια του Αρκτικού κύκλου, με στόχο τις αλλαγές του γήινου ανάγλυφου και τις παλαιοκλιματικές μεταβολές. «Έχω διαπιστώσει στις μελέτες μου, δραματική μείωση των παγοαποθέσεων σε σπήλαια, λόγω της κλιματικής αλλαγής που επιφέρει αύξηση των βροχοπτώσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνουμε σημαντικά αρχεία που αφορούν παλαιοκλιματικές πληροφορίες», αναφέρει.
Η φωτογραφία του, που βραβεύτηκε ανάμεσα σε περίπου 350 συμμετοχές, υποβλήθηκε στο διεθνή διαγωνισμό σπηλαιοφωτογραφίας , με διοργανωτές το Slovak Museum of Nature Protection and Speleology, το Slovak Speleological Society, το Slovak Caves Administration και τον δήμο Liptovský Mikuláš της Σλοβακίας.
«Η λήψη έγινε το καλοκαίρι του 2020 κατά την επίσκεψή μου στο σπήλαιο μαζί με τους σπηλαιοεξερευνητές Γιώργο Σωτηριάδη, Σταύρο Ζαχαριάδη και Αργύρη Μανώλα. Η δουλειά ήταν ομαδική αφού το σπήλαιο δεν έχει καθόλου φως και χρειάστηκε η συνεργασία όλων μας για να βγάλουμε τις φωτογραφίες. Τοποθετηθήκαμε δηλαδή σε συγκεκριμένες θέσεις με φλασιέρες, υπολογίζοντας τις σκιές και το φως και βγάλαμε τη φωτογραφία με τη φιγούρα του Γιώργου Σωτηριάδη μέσα στο σπήλαιο προκειμένου να πετύχουμε την καλύτερη κατανόηση του μεγέθους του σπηλαίου», εξηγεί ο κ. Πέννος, προσθέτοντας ότι όλοι τους είναι και μέλη του σπηλαιολογικού συλλόγου Πρωτέας Θεσσαλονίκης.
Η επίσκεψη, το καλοκαίρι, στο σπήλαιο των Πηγών Αγγίτη που είναι το μεγαλύτερο σε μήκος σπήλαιο στην Ελλάδα (περίπου 10 χιλιόμετρα), έγινε προκειμένου ο κ. Πέννος να καταγράψει τις ενδείξεις από αισθητήρες που έχει τοποθετήσει στον χώρο για να συλλέγει διάφορα στοιχεία στο πλαίσιο της έρευνάς του.
Σημειώνεται ότι μόνο τα πρώτα 750 μέτρα του σπηλαίου είναι ανοιχτά για τον απλό επισκέπτη.
