Δηλώσεις της βουλευτού Δράμας Χ. Κεφαλίδου στον «Π.Τ.»

Η υποστελέχωση από τα μεγαλύτερα

προβλήματα του ΔΙ.ΠΑ.Ε.

στα Τμήματα της Δράμας

«Για να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε

πρέπει να σκεφτούμε υπερβατικά»

Του Θανάση Πολυμένη

ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ χρόνο λειτουργίας τους εισέρχονται πλέον ως Πανεπιστημιακά Τμήματα, τα δύο πρώην Τμήματα ΤΕΙ που λειτουργούσαν στη Δράμα, μέσω του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος.

Όπως είναι γνωστό, από την Ακαδημαϊκή χρονιά του 2019 – 2020, τα δύο Τμήματα του πρώην ΤΕΙ Αν. Μακεδονίας – Θράκης, έχουν ήδη περάσει την ανωτατοποίησή τους. Στη Δράμα έχει έδρα η Σχολή Γεωτεχνικών Επιστημών, με τέσσερα συνολικά τμήματα, εκ των οποίων τα δύο βρίσκονται στη Δράμα και τα άλλα δύο στη Θεσσαλονίκη.

Το Τμήμα Αγροτικής Βιοτεχνολογίας και Οινολογίας και το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος βρίσκονται στη Δράμα, και τα Τμήμα Γεωπονίας και το Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη.

Ήδη, με τα νέα δεδομένα πλέον της υγειονομικής κρίσης, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο, καθώς πλέον η πλειοψηφία των θεωρητικών μαθημάτων γίνεται μέσω διαδικτύου, ενώ τα εργαστήρια θα πρέπει να γίνονται δια ζώσης και κάτω από τις ιδιαίτερες υγειονομικές συνθήκες που πλέον ορίζουν τα μέτρα σχετικά μ’ αυτό.

Σχετικά με τη δεύτερη χρονιά λειτουργίας των Πανεπιστημιακών Τμημάτων στη Δράμα, δηλώσεις στον «Πρωινό Τύπο» έκανε η βουλευτής Δράμας και Τομεάρχης Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ) κα. Χαρά Κεφαλίδου.

Μεταξύ άλλων η κα. Κεφαλίδου, μιλάει για ένα «μεταβατικό στάδιο» της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης σήμερα, ενώ σημειώνει ότι τα θέματα που απασχολούν τα Τμήματα της Δράμας θα πρέπει να λυθούν και τονίζει ότι θα πρέπει πλέον να σκεφτούμε με υπερβατικό τρόπο.

Αναλυτικότερα, απαντώντας σε ερώτηση για το πώς είδε την πρώτη χρονιά λειτουργίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου στη Δράμα και πώς βλέπει το μέλλον της Σχολής στη Δράμα κατά την έναρξη της δεύτερης χρονιάς, η κα. Κεφαλίδου τονίζει: «Ουσιαστικά, δεν υπάρχουν πλέον ΤΕΙ στην Ελλάδα χάριν του κ. Γαβρόγλου. Όλες οι Σχολές έχουν γίνει πανεπιστημιακές. Το «χάριν» το λέω με πολλά εισαγωγικά.

Αυτό το οποίο βλέπουμε όμως, είναι ότι αυτή η άμεση ανωτατοποίηση, χωρίς κριτήρια, χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς μελέτη που να δείχνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να ανταπεξέλθει σε ένα τέτοιο εγχείρημα, βγάζει στην πορεία διάφορα προβλήματα. Από τα μεγάλα θέματα είναι η υποστελέχωση. Το προσωπικό που αυτή τη στιγμή χρειάζεται για να λειτουργήσει σωστά τα Τμήματα, δεν υπάρχει.

Επίσης, μην ξεχνάμε ότι όλη αυτή η προσπάθεια, βρίσκεται κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘΑΑΕ), που είναι η καινούρια αρχή αξιολόγησης, όπου περιμένουμε και ένα πόρισμα που θα δίνει και την εκτίμηση που υπάρχει, σε σχέση με την πορεία αυτών των Σχολών και τις δυνατότητες που έχουν».

Να σκεφτούμε υπερβατικά…

Όπως εξηγεί η κα. Κεφαλίδου, «το Διεθνές Πανεπιστήμιο, έχει μια πολύ συγκεκριμένη στόχευση και κατεύθυνση.

Πριν λίγο καιρό, έγινε μια συνάντηση με τον πρύτανη του ΔΙΠΑΕ, έχουμε τη χαρά να έχουμε και αντιπρόεδρο από τη Δράμα, τον κ. Ηλία Καραπάντζο και ελπίζουμε ότι και η δική του κινητοποίηση θα βοηθήσει το όλο εγχείρημα.

Βέβαια, είναι μια περίοδος μεταβατική, για όλο το κομμάτι της εκπαίδευσης, γιατί μην ξεχνάμε ότι η ελληνική οικογένεια βγαίνει από μια μεγάλη κρίση. Έχουμε βγει από την οικονομική κρίση και είμαστε ήδη στην κρίση της πανδημίας και αυτό έχει αλλάξει πάρα πολύ τα δεδομένα, τον τρόπο με τον οποίο δηλαδή γίνονται τα μαθήματα.

Οι επιλογές και φέτος γίνονται κυρίως με κριτήριο το να είναι κοντά στις μόνιμες κατοικίες τους και άρα βλέπουμε κάποιες σχολές της Περιφέρειας, σιγά-σιγά να έχουν κάποια προβλήματα σε ότι αφορά την προτίμηση των φοιτητών.

Όλα αυτά, είναι θέματα τα οποία στη δεύτερη χρονιά λειτουργίας πρέπει να λυθούν, να αποτυπωθούν και κυρίως να δοθούν λύσεις. Μέχρι τώρα στην καταγραφή  υπήρξαμε άριστοι. Οι λύσεις όμως, έτσι όπως γίνεται σύνθετο πια το κομμάτι της εκπαίδευσης, θέλει πολύ διάλογο και με την τοπική κοινωνία, αλλά και με την εκπαιδευτική κοινότητα.

Δεν είναι εύκολα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και γι’ αυτό πρέπει να σκεφτούμε υπερβατικά και θα πρέπει να σκεφτούμε με τρόπο μη συμβατικό».