Δισκοκήλη
Από τον Dr. Απόστολο Θεοφίλου
Ορθοπεδικό χειρούργο
Διδάκτωρ Ιατρικής ΔΠΘ
Η δισκοκήλη ή δισκοπάθεια στη μέση είναι μια συχνή πάθηση και προσβάλει περίπου το 70% του πληθυσμού. Εκδηλώνεται με πόνο στη μέση που αντανακλά στο ένα ή και στα δύο σκέλη και οφείλεται σε πίεση των ριζών των νεύρων από τον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αποτελείται από ένα δακτύλιο και από τον πυκτοειδή πυρήνα. Έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό, ελαστικές ίνες και κολλαγόνο. Περνώντας τα χρόνια δημιουργούνται ρωγμές στον δακτύλιο από τις οποίες ρωγμές εξέρχεται το περιεχόμενο του πηκτοειδούς πυρήνα και πιέζει έτσι τις ρίζες των νεύρων προκαλώντας την οσφυαλγία-ισχιαλγία. Ο φυσιολογικός ρόλος των δίσκων είναι να κατανέμουν ομοιομερώς και να αμβλύνουν όπως τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων τις πιέσεις που ασκούνται καθημερινά πάνω στην σπονδυλική στήλη αφ’ ενός και αφετέρου να σταθεροποιούν τη σπονδυλική στήλη συνδέοντας σταθερά τον έναν σπόνδυλο με τον άλλο.
Η κλινική εικόνα της οσφυϊκής δισκοκήλης (κήλη στη μέση) είναι χαρακτηριστική. Πόνος στη μέση, συνήθως ισχυρός, αρχίζει ύστερα από σήκωμα ενός βάρους ή μια απότομη κίνηση. Ο πόνος μπορεί να είναι τοπικός (οσφυαλγία), συχνά όμως αντανακλά σε σύντομο χρονικό διάστημα στο ένα ή στο άλλο σκέλος. Μερικές φορές ο πόνος αρχίζει από τη γάμπα ή τον μηρό και μετακινείται προς την λεκάνη. Ανεξάρτητα από τον τρόπο έναρξης ο πόνος χειροτερεύει με τον βήχα ή το φτέρνισμα. Οι κινήσεις της σπονδυλικής στήλης είναι πολύ περιορισμένες και επώδυνες, ιδιαίτερα η πρόσθια κάμψη και λιγότερο οι πλάγιες κλίσεις. Όταν πιέζεται η Ι1 ρίζα έχουμε μείωση ή κατάργηση του Αχίλλειου αντανακλαστικού και ελάττωση της μυϊκής ισχύος των καλιπτήρων του ποδιού και των δακτύλων.
Η διάγνωση της δισκοκήλης γίνεται από την κλινική εξέταση και με τη βοήθεια των απεικονιστικών τεχνικών όπως είναι η απλή ακτινογραφία, η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία. Στην απλή ακτινογραφία παρουσιάζεται στένωση στα μεσοσπονδύλια διαστήματα Ο4-Ο5 ή Ο5-Ι1 ανάλογα με τον εντοπισμό της δισκοκήλης. Η αξονική και μαγνητική τομογραφία μας παρέχουν περισσότερες πληροφορίες για τη δισκοκήλη.
Η θεραπεία στα αρχικά στάδια είναι συντηρητική με αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά φάρμακα, ξεκούραση, φυσικοθεραπεία, μεσοθεραπεία, θεραπείες με λέιζερ, οζονοθεραπεία. Σε προχωρημένα στάδια (έκθλιψη του δίσκου) η θεραπεία είναι χειρουργική. Εφαρμόζεται όταν: 1) η συντηρητική θεραπεία που εφαρμόστηκε συστηματικά για δύο ή τρεις μήνες δεν αποδίδει, 2) όταν η οξεία φάση συνοδεύεται από σοβαρά νευρολογικά φαινόμενα όπως π.χ. πτώση του άκρου ποδός, 3) σε αρρώστους που έχουν επανειλημμένες υποτροπές και 4) σε κεντρική μαζική πρόπτωση που συνοδεύεται από πάρεση των κάτω άκρων και ορθοκυστικές διαταραχές (σύνδρομο ιππούριδας).