Δραμινός ο πρώτος αθλητής
στον κόσμο που θα τερματίσει
σε Αρκτική, έρημο και ζούγκλα
► Ο Μάριος Γιαννάκου μετά τα 420 χλμ. σε Αρκτική και έρημο, τρέχει 250 χλμ. σε ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής
Της Σουζάνας Θεοδωρίδου
Το ημερολόγιο έγραφε 17 Φεβρουαρίου 2018, τοποθεσία Αρκτικός Κύκλος, αγώνας «Rovaniemi 150 km». Ήταν ο πρώτος υπερμαραθώνιος, εκτός ελληνικών συνόρων, στον οποίο έλαβε μέρος και τερμάτισε, ο Δραμινός αθλητής υπεραποστάσεων, Μάριος Γιαννάκου. Ο Δραμινός αθλητής, με το πείσμα και την επιμονή του τερμάτισε στον αγώνα των 150 χιλιομέτρων, σε λιγότερο από 42 ώρες που ήταν ο προκαθορισμένος χρόνος τερματισμού, ενώ ήταν ανάμεσα στους δεκατέσσερις αθλητές που τερμάτισαν στον συγκεκριμένο αγώνα. Μάλιστα, ο αγώνας ήταν πλήρους αυτονομίας, ενώ παράλληλα ο αθλητής, έλκυε τον υποχρεωτικό εξοπλισμό και την τροφή του σε ατομικό έλκηθρο, βάρους περίπου 10 κιλών, σε θερμοκρασίες -30 βαθμών Κελσίου.
Το επόμενο τολμηρό εγχείρημα του Δραμινού αθλητή, ακολούθησε ένα χρόνο μετά, όπου στις 11 Δεκεμβρίου 2019, βρέθηκε στην έρημο Al Marmoom, στην ενδοχώρα της Αραβίας, παίρνοντας μέρος σε έναν από τους δυσκολότερους αγώνες στον κόσμο, στον υπερμαραθώνιο «Al Marmoom Ultramarathon 270 km». O Δραμινός Μάριος Γιαννάκου, ήταν ανάμεσα στους 18 αθλητές που τερμάτισαν, διανύοντας 270 χιλιόμετρα, σε διάστημα τεσσάρων ημερών, αντιμετωπίζοντας το αφιλόξενο φυσικό τοπίο στην ενδοχώρα της ευρύτερης περιοχής της Αραβίας, με αρκετά υψηλές θερμοκρασίες.
Φέτος, ο Μάριος Γιαννάκου, είναι αποφασισμένος να γίνει ο πρώτος αθλητής στον κόσμο, που θα έχει τερματίσει σε Αρκτική, έρημο και ζούγκλα.
Η νέα πρόκληση για τον Δραμινό αθλητή υπεραποστάσεων, είναι η «κατάκτηση» της ζούγκλας. Πιο συγκεκριμένα, ο Μάριος Γιαννάκου, πρόκειται να λάβει μέρος από τις 9 έως τις 15 Φεβρουαρίου, στον υπερμαραθώνιο «Coastal Challenge», μήκους 250 χιλιόμετρων, ο οποίος διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή της ζούγκλας στην Κεντρική Αμερική. Πρόκειται για έναν αγώνα, διάρκειας έξι συνεχόμενων ημερών, ο οποίος ξεκινάει από μια παραλία στον Ειρηνικό Ωκεανό, στην συνέχεια και για πέντε ημέρες οι αθλητές συνεχίζουν μέσα στην ζούγκλα, και τερματίζουν σε μια απομονωμένη παραλία, που βρίσκεται και αυτή στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Με αφορμή το νέο τολμηρό εγχείρημα του Δραμινού αθλητή υπεραποστάσεων, Μάριου Γιαννάκου, ο «Π.Τ.» επικοινώνησε μαζί του, προκειμένου να του ζητήσουμε παραμονές της αναχώρησής του να μας «ταξιδέψει» στην ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής.
Έπειτα από δυο επιτυχημένους υπερμαραθωνίους, τους οποίους τερμάτισες, τον πρώτο στην Αρκτική το 2018, και τον δεύτερο στην έρημο Al Marmoom στην ενδοχώρα της Αραβίας το 2019, φέτος, έχει σειρά ένας υπερμαραθώνιος σε ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής. Παρατηρούμε ότι η περιπέτεια δεν σταματάει, και ότι αναζητάς συνεχώς καινούριες. Πως πήρες την απόφαση για αυτό τον υπερμαραθώνιο;
Μετά τις επιτυχημένες προσπάθειες στον αγώνα 150 χιλιομέτρων στην Αρκτική, και τον αγώνα 270 χλμ. στην έρημο, αποφάσισα ότι ένα αφιλόξενο πεδίο που θα ήθελα να δοκιμάσω τον εαυτό μου είναι αυτό της ζούγκλας. Επίσης, στόχος μου είναι να είμαι ο πρώτος αθλητής στον κόσμο που ολοκληρώνει αυτούς τους τρεις δύσκολους αγώνες σε Αρκτική, έρημο και ζούγκλα.
Θα θέλαμε να μας περιγράψεις τις συνθήκες και τις απαιτήσεις του υπερμαραθωνίου Coastal Challenge, ο οποίος θα διεξαχθεί σε ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής, όπου θα λάβεις μέρος.
Οι αθλητές, έχουμε να αντιμετωπίσουμε την ζέστη (40 C), την υγρασία που φτάνει στο 100%, καθώς και τα διάφορα έντομα ή ερπετά της περιοχής. Επίσης, σε μερικά περάσματα κατά την διάρκεια του αγώνα, οι αθλητές πρέπει να περάσουμε και μέσα από ποτάμια της ζούγκλας, οπότε θα έχει και λίγο κολύμπι (χα..χα..χα..).
Θα θέλαμε να μας περιγράψεις αναλυτικά τον υπερμαραθώνιο. Πότε και που διεξάγεται; Πόσα χιλιόμετρα είναι; Από ποιο μέρος ξεκινάει και που καταλήγει, αλλά και την περιγραφή της διαδρομής που θα διανύσεις.
Ο αγώνας διαρκεί έξι συνεχόμενες ημέρες (αρχίζει στις 9 Φεβρουαρίου και τελειώνει στις 15 Φεβρουαρίου), έχει μήκος 250 χιλιόμετρα, και γίνεται στην ευρύτερη περιοχή της ζούγκλας στην Κεντρική Αμερική. Ξεκινάμε από μια παραλία στον Ειρηνικό Ωκεανό, στην συνέχεια για πέντε ημέρες τρέχουμε μέσα στην ζούγκλα, και τερματίζουμε σε μια απομονωμένη παραλία ξανά, που βρίσκεται και αυτή στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Μ. Γιαννάκου στον «Π.Τ.» : «δεν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο
από το να πείθεις τον εαυτό σου στην μέση του πουθενά να συνεχίζει, σε ένα μονοπάτι που έχει ταλαιπωρία και πόνο…»
Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που μπορεί να προκύψει στον συγκεκριμένο υπερμαραθώνιο;
Δυσκολίες πάντα υπάρχουν στον υπερμαραθώνιο. Η μεγαλύτερη δυσκολία, δεν έχει να κάνει ούτε με τις συνθήκες, αλλά ούτε με το αφιλόξενο περιβάλλον. Η μεγαλύτερη δυσκολία, έγκειται στο να διαχειριστείς την ψυχολογία σου και να υπομείνεις στον στόχο σου, όταν όλα φαίνονται ανέφικτα εξαιτίας της κόπωσης. Άρα ο «πόλεμος», είναι μέσα στο κεφάλι.
Τι προετοιμασία έχεις κάνει ώστε να λάβεις μέρος σε έναν υπερμαραθώνιο που θα διεξαχθεί σε ζούγκλα;
Αρχικά, η φυσική κατάσταση εννοείται ότι είναι το προαπαιτούμενο για να συμμετέχει κανείς σε έναν αγώνα 250 χιλιομέτρων. Προσωπικά, έκανα πολλές προπονήσεις μου μέσα στις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού, για να ξέρω την ταλαιπωρία που με περιμένει. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι έτοιμος για μια τέτοια προσπάθεια, απλώς προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι μπορεί να το κάνει.
Τι εξοπλισμό χρειάζεται να έχεις μαζί σου;
Θα έχω το σακίδιό μου με τις τροφές και το νερό, επίσης θα έχω ένα κιτ επιβίωσης, αντιοφικό ορό σε περίπτωση τσιμπήματος από κάποιο ερπετό, πυξίδα, αλουμινοκουβέρτα και έναν μικρό σουγιά.
Ποιο είναι το μυστικό για την επίτευξη ενός τέτοιου στόχου;
Νομίζω η υπομονή και η επιμονή πάνω στον στόχο. Όλα αυτά τα χρόνια, μέσα από τις προσπάθειές μου στα πιο αφιλόξενα μέρη του όμορφου πλανήτη μας, είδα πως τίποτα στην ζωή δε μπορεί να το κερδίσει ο άνθρωπος χωρίς να πονέσει και να μοχθήσει.
Τι σκέφτεται ένας αθλητής κατά τη διάρκεια ενός υπερμαραθωνίου, ώστε να φτάσει στον τερματισμό;
Μέσα σε τέτοιους αγώνες έχεις χρόνο να σκεφτείς τα πάντα. Σκέφτεσαι στιγμές από τα παιδικά σου χρόνια, προβλήματα που θες να λύσεις, τις σχέσεις σου με τους ανθρώπους, και πολλά ακόμη τα οποία θα μας πάρει μέρες να αναφέρουμε. Γενικά σκέφτεσαι τα πάντα.
Μετά από δύο υπερμαραθωνίους, θεωρείς ότι πιο δύσκολη αποδεικνύεται η διαδρομή μέχρι τον τερματισμό ή η «μάχη» του αθλητή με τον εαυτό του;
Ο αγώνας αρχίζει στην εκκίνηση. Ο πραγματικός αγώνας, αρχίζει εκεί που αρχίζουν τα προβλήματα και ο πόνος. Και δεν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο από το να πείθεις τον εαυτό σου στην μέση του πουθενά να συνεχίζει σε ένα μονοπάτι που έχει ταλαιπωρία και πόνο. Το να επιβληθείς στον εαυτό σου εκείνη την δύσκολη ώρα, και να του πεις να συνεχίσει, είναι η πιο μεγάλη νίκη που μπορεί να πετύχει ένας άνθρωπος. .
