Η αναβίωση των δρώμενων του Δωδεκαημέρου στο Νομό Δράμας
Δρώμενα στον Ξηροπόταμο
Η ομάδα των τελεστών του δρώμενου των «Αράπηδων» ονομάζεται «τσέτα». Βασικά πρόσωπα της τσέτας είναι οι «Αράπηδες», άντρες ντυμένοι με φλοκωτές κάπες και κεφαλοστολές από δέρμα κατσίκας. Στο κεφάλι, δένουν ένα μαντήλι και στα χέρια τους κρατούν ένα ξύλινο σπαθί. Στη μέση κρεμούν τρία μεγάλα κουδούνια, συνταιριασμένα, ώστε ο ήχος τους να είναι αρμονικός. Την τσέτα, συμπληρώνουν οι «Εύζωνες» που συμμετέχουν ως γαμπροί, οι «Γκελίγκες» (νύφες), νεαροί άντρες μεταμφιεσμένοι με την τοπική γυναικεία ενδυμασία και οι «Μάνγκουδες» (παλιάτσοι). Ο μάνγκους, φορά λευκά ρούχα, μαύρη κάλτσα στο κεφάλι με τρύπες για τα μάτια και τη μύτη, μικρά κουδούνια στη μέση, έχει ψεύτικη καμπούρα και κρατά ένα σακούλι με στάχτη από το δωδεκαήμερο και μια ξύλινη μαγκούρα. Επικεφαλής της ομάδας είναι ο «τσέταμπασία», άντρας όχι μεταμφιεσμένος, που κρατά μια γκλίτσα.
Στις 6 Ιανουαρίου το πρωί η «τσέτα», συνοδεία της μακεδονικής λύρας και νταχαρέδων κάνει τη «γύρα» του χωριού, περνώντας από τα σπίτια, χορεύοντας, ευχόμενη υγεία και ευημερία στις οικογένειες. Ο δυνατός ήχος των κουδουνιών, θεωρείται ικανός να διώξει τις δαιμονικές δυνάμεις του χειμώνα.
Το πρωί της 7ης Ιανουαρίου, μαζί με τους μουσικούς, η «τσέτα» επισκέπτεται μόνο τα σπίτια των εορταζόντων Γιάννηδων. Στη συνέχεια, καταλήγει στην πλατεία, όπου στήνει χορό, στον οποίο πιάνονται αργότερα και οι θεατές.
