Η εφιαλτούπολη της Ονειρούπολης…
ΗΜΕΡΟΔΕΙΚΤΗΣ – Γράφει ο Θανάσης Πολυμένης
Τα διαφορετικά…
… Χριστούγεννα, έρχονται… σχεδόν έφτασαν πια… και ήδη αν και κάποιοι έχουν στολίσει τα σπίτια τους, παρ’ όλα αυτά είναι λίγοι. Η Δράμα περιμένει να λάμψει λίγο τις επόμενες ημέρες, με έναν στολισμό που θα θυμίζει Ονειρούπολη!
Θα μπορούσαμε…
… βέβαια να την πούμε και εφιαλτούπολη… μιας και ο κορωνοϊός πέρασε από πάνω της και άφησε τη βαριά πατημασιά του, άφησε το στίγμα του στην πόλη. Δεκάδες οι νεκροί στη Δράμα, κοντεύουμε πλέον στην εκατόμβη…
… και ίσως…
… όταν όλο αυτό τελειώσει, να πρέπει να γίνει κάτι! Μπορεί να είναι νωρίς, αλλά θα ήθελα να προτείνω ένα μεγάλο μνημόσυνο, να οριστεί στη Δράμα μια ημέρα μνήμης για τους ανθρώπους που χάσαμε και προφανώς θα χαθούν κι άλλοι!
Για φέτος…
… είναι νωρίς ακόμα και ο Δήμος προλαβαίνει, ας μην κάνει τίποτα, ας μην στολίσει τίποτα, ή τουλάχιστον να βάλει μερικά ελάχιστα φωτάκια ως δείγμα Χριστουγέννων, ίσα που να μας θυμίζει Χριστούγεννα.
Άλλωστε…
… με τις καραντίνες και τα κλειστά τα μαγαζιά, δεν νομίζω ότι θα μπορέσει κανείς να χαρεί όλο αυτό τον στολισμό, όλο αυτό το φωτισμό! Κι από την άλλη, πάλι, δεν θα έχει νόημα αυτός ο περίσσιος στολισμός.
Κατανοώ…
…αυτό που έλεγε η γιαγιά μου … οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους… αλλά όμως εδώ υπάρχει πλέον ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Δεν είναι μια απλή αρρώστια για την οποία κάποιοι δεν πήραν τα φάρμακά τους…
… δεν είναι…
… μια αρρώστια, από την οποία κάποιοι πεθαίνουν και το έχουμε ήδη συνηθίσει… μιλάμε για μια πανδημία, η οποία αφήνει πίσω της νεκρούς, σπέρνει καραντίνες και φυσικά μας προβληματίζει για το αύριο.
Ήδη…
…αρκετοί συμπολίτες μας, ζητούν να σταματήσει ο Δήμος Δράμας τον στολισμό και την … ανενεργή Ονειρούπολη… δεν είναι αργά… ο Δήμος προλαβαίνει να αλλάξει την απόφασή του και να αφήσει κατά μέρος τις φετινές γιορτές!
Φέτος…
… ούτως ή άλλως, οι γιορτές θα είναι διαφορετικές για όλους μας. Οι περισσότερες οικογένειες της πόλης, έχουν από έναν άνθρωπο που πέρασε αυτή τη δύσκολη αρρώστια. Αρκετές οικογένειες είναι εκείνες που ήδη πενθούν τον χαμό ενός δικού τους ανθρώπου, που μέσα σε ελάχιστο χρόνο τον είδαν να χάνεται… και αν μη τι άλλο, δεν μπόρεσαν ούτε να τον αποχαιρετήσουν όπως θα έπρεπε, ούτε να τον κηδέψουν όπως θα έπρεπε…
… το κλίμα…
…είναι ήδη αρκετά βαρύ στην πόλη της Δράμας. Και συν τοις άλλοις, τα κλειστά μαγαζιά, επαγγελματίες και εργαζόμενοι που δεν δουλεύουν, με επιπτώσεις που θα φανούν στη συνέχεια… στα προσωπικά τους οικονομικά, στην ανέχεια της οικογένειάς τους…
Είναι καιρός…
…για μια προσωπική και οικογενειακή περισυλλογή. Οφείλουμε όλοι να το κάνουμε, να σκεφτούμε για να καταλάβουμε προς πια μονοπάτια οδεύει η ζωή μας, η δουλειά μας, ο κόσμος μας. Και προφανώς, χωρίς να θέλω να πω μεγάλα λόγια, οφείλουμε να βγούμε δυνατοί απ’ όλη αυτή την καταιγίδα.
Λοιπόν…
… ο Δήμος Δράμας, προλαβαίνει να πάρει μια τελική απόφαση, να μην στολίσει όπως είχε αποφασίσει, με τον υπέρμετρο φωτισμό, με τις γιγαντοοθόνες και με τα έστω και δυο-τρία συμβολικά σπιτάκια της Ονειρούπολης.
Για μια χρονιά…
… δεν είναι ανάγκη να γίνει τίποτα… ή καλύτερα, είναι ανάγκη να μην υπάρξει Ονειρούπολη, είναι ανάγκη να μην υπάρξουν περίσσια φώτα και τραγουδάκια σε γιγαντοοθόνες και ας μείνουν όλα αυτά για την επόμενη χρονιά!
Η κανονικότητα…
… έχει ήδη πάει περίπατο και προφανώς κανένας δεν θα παρεξηγήσει κανέναν, αν δεν υπάρξει η έστω και … προσομοίωση της φετινής Ονειρούπολης… κανένας δεν θέλει ένα δεύτερο δυνατό κύμα πανδημίας στη Δράμα… και σίγουρα, αν το 2021 όλα πάνε καλά… θα μπορούμε να το γιορτάσουμε ακόμα καλύτερα!
Άλλωστε…
… σήμερα, το σοφό είναι να παίρνεις μέτρα και όχι να προτρέπεις τον κόσμο να συνωστίζεται και να συγχρωτίζεται… Όταν η κανονικότητα έχει εξαφανιστεί πλέον από την καθημερινότητά μας… πολλά είναι εκείνα που μπορούμε να αλλάξουμε για να μετριάσουμε κάπως την κατάσταση.
Η Ονειρούπολη…
… μπορεί να περιμένει και τον επόμενο χρόνο… με μια καλή διαφήμιση, μια χαρά μπορεί ο κόσμος να έρθει στη Δράμα τα Χριστούγεννα του 2021 και να το χαρεί!
Όπως και να ’χει…
… όμως, παρ’ όλα τα τρομερά και φοβερά που συμβαίνουν, οφείλουμε να αισιοδοξούμε, οφείλουμε να έχουμε το μυαλό μας στο μέλλον και να σκεφτόμαστε θετικά.