Από την Πανηπειρωτική Ένωση Δράμας

Εντυπωσιάζει η λαϊκή ζωγραφική

του Γιώργου Μυλωνά

στην αίθουσα «Ελευθερία»

► Θέματα με εικόνες από τα χωριά μας που σήμερα πλέον έχουν χαθεί

► Ο Γ. Μυλωνάς μιλάει στον «Π.Τ.» για το έργο και τη ζωγραφική του

Του Θανάση Πολυμένη

ΜΕ ΜΙΑ σημαντική έκθεση ζωγραφικής, κλείνει η χρονιά του 2023 από τον γνωστό λαϊκό Δραμινό ζωγράφο Γιώργο Μυλωνά, ο οποίος εκθέτει στη Δράμα μετά από 3 χρόνια.

Η έκθεση διοργανώνεται από την Πανηπειρωτική Ένωση Δράμας, τα εγκαίνιά της έγιναν το βράδυ της Δευτέρας 18 Δεκεμβρίου και θα παραμείνει ανοικτή μέχρι και 30 Δεκεμβρίου 2023 στον πολιτιστικό χώρο «Ελευθερία» στην οδό Βενιζέλου. Ώρες λειτουργίας της έκθεσης 18.00 – 21.00 καθημερινά.

Πρόκειται για μια νέα έκθεση λαϊκής ζωγραφικής του Γιώργου Μυλωνά, ο οποίος μας παρουσιάζει για πρώτη φορά έργα του σε ξύλο, όπως σε  παλιές πόρτες, παλιά παραθυρόφυλλα, καπάκια από πεταμένα βαρέλα και άλλα. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί όλα αυτά τα παλιά στοιχεία, δένουν με τα θέματα με τα οποία ασχολείται: τη ζωή στο χωριό, μια εικόνα που πλέον έχει χαθεί οριστικά και τη φύση.

Ο Γ. Μυλωνάς είχε ασχοληθεί επαγγελματικά ως οδοντίατρος, ενώ είχε εκλεγεί ως ο πρώτος δήμαρχος του Δήμου Καλαμπακίου.

Για τη νέα του έκθεση μιλάει στον «Π.Τ.» ο Γιώργος Μυλωνάς, ο οποίος σημειώνει αρχικά ότι στην έκθεση της Δράμας παρουσιάζεται νέο υλικό και αρκετά εξειδικευμένο όπως μας λέει.

Αναφερόμενος στο υλικό το οποίο χρησιμοποιεί αυτή τη φορά, όπως παλιές πόρτες, ξύλα, καπάκια από βαρέλια και άλλα μας εξηγεί: «Είναι μια έκθεση επάνω σε αντικείμενα που είχαν πεταχτεί, που βγήκαν άχρηστα.  Είναι παλιές πόρτες που υπήρχαν μέσα σε αυλές, πόρτες που τις μάζεψα από το χείμαρρο του Καλαμπακίου, καπάκια από βαρέλια και άλλα. Όλα αυτά τα καθάρισα και προσπάθησα να τους δώσω μια νέα ζωή με τη ζωγραφική μου, με τα λαϊκά θέματα μα τα οποία ασχολούμαι».

Όπως λέει, «είναι υλικά ανακυκλώσιμα και πιστεύω ότι κάτι καλό βγάζει όλη αυτή η  διαδικασία. Υπάρχουν φυσικά και άλλα αντικείμενα ζωγραφισμένα πάνω σε καμβά, όμως τα περισσότερα είναι αυτά».

Στην έκθεση δεσπόζει επίσης ένα έργο αποτελούμενο από επτά κομμάτια ξύλου για τα οποία αναφέρει: «Αυτά τα επτά κομμάτια ξύλου τα ονόμασα ειλητάρια, γιατί ειλητάρια ήταν οι κάθετες γραφές του Βυζαντίου και επάνω σ’ αυτά τα έχω αποτυπώσει από έξι κατακόρυφες εικόνες, που είναι από λαϊκούς γάμους, πανηγύρια, βαφτίσια και άλλα».

Ο Γιώργος Μυλωνάς εμπνέεται κυρίως από τη ζωή στο χωριό, μια εποχή η οποία σήμερα έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Τον ρωτάμε λοιπόν να μας πει πόσο μεγάλη σημασία έχει για τον ίδιο αυτή η εποχή και μας απαντά: «Για μένα έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, γιατί πιστεύω ότι οι λαϊκοί ζωγράφοι καταγράφουν μια περίοδο, η οποία είναι χαμένη για κάποιους ανθρώπους, για κάποιες ηλικίες. Και είναι  πολύ ωραία να διηγείσαι με τη ζωγραφική σου το αλώνισμα, ή το μάζεψα των αυγών από κάποιες γιαγιές, το πλύσιμο μέσα την αυλή, το τίναγμα των χαλιών, τα παιδικά παιχνίδια μέσα στις αυλές. Πηγαίνω τον κόσμο λίγα χρόνια πίσω, κάπου ανάμεσα στο 1955 – 1960 και φτάνουμε μέχρι το 1975 περίπου. Τα κάρα χάθηκαν από τα χωριά μας, τα εγγόνια μας δεν βλέπουν αγελάδες και αυτό είναι μια πραγματικότητα. Θεωρώ λοιπόν ότι με το έργο μου αυτό, κάτι διασώζω απ’ αυτά τα χρόνια».

Στην έκθεση υπάρχει και ένα μεγάλο τετράπτυχο έργο, το οποίο δείχνει μέρος του κέντρου του Καλαμπακίου όπως ήταν αυτό παλαιότερα. Εξηγώντας μας τι ακριβώς βλέπουμε, ο κ. Μυλωνάς μας λέει: «Ήθελα να καταγράψω επαγγέλματα, τα μαγαζιά, τα σπίτια που υπήρχαν στο Καλαμπάκι από το 1955 και μετά. Κάνοντας όμως αυτό, είδα ότι ο Πολιτιστικός Σύλλογος το αγκάλιασε και το έκανα λίγο μεγαλύτερο.  Το πήρε ο Σύλλογος και το επεξέτεινε σε 10 μέτρα, με μια μεγάλη κατασκευή και έγινε ένα υπέροχο παιδικό παιχνίδι για τα παιδιά του σχολείου. Με το παιχνίδι, μπορούσαν να δουν πώς ήταν η ζωή στο χωριό παλιά. Που ήταν ο φούρνος, το καφενείο, η εκκλησία και άλλα».

Ένα από τα έργα που δεσπόζουν στην έκθεση, είναι η Αποκάλυψη, μέσα από το οποίο αποδίδει μια γενική εικόνα της Αποκάλυψης, έτσι όπως μας τη δίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης.