Από τις 27 έως 29 Σεπτεμβρίου
Έως 20 Αυγούστου η προθεσμία
υποβολής αιτήσεων για το 6o International
Forum of Performance Art στη Δράμα
Με πλήθος καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ακαδημαϊκών θα πραγματοποιηθεί στη Δράμα το 6ο International Forum of Performance Art, το οποίο θα διεξαχθεί στις 27-29 Σεπτεμβρίου, στο πάρκο της Αγίας Βαρβάρας και στο θεατράκι της Αγίας Βαρβάρας «Σωκράτης Δημητριάδης».
Στο πλαίσιο του προγράμματος για την έκτη Διεθνή Συνάντηση Performance Art, η ομάδα διοργάνωσης καλεί καλλιτέχνες που ασχολούνται με την performance art και το video art να υποβάλλουν την πρόταση τους. Οι digital performances και τα video art που θα επιλεχθούν, θα πλαισιώσουν το κεντρικό πρόγραμμα της διοργάνωσης. Θέμα του φετινού ifpa αποτελεί “Ουτοπίες: Η τοπολογία του ανέφικτου”.
H ομάδα διοργάνωσης καλεί καλλιτέχνες που ασχολούνται με την digital performance και το video art να υποβάλλουν την πρόταση τους. Οι digital performances και τα video art που θα επιλεχθούν, θα πλαισιώσουν το κεντρικό πρόγραμμα της διοργάνωσης, θα προβληθούν στο Viewing Room (www.ifpa.gr) αλλά και σε φυσικό χώρο. Η θεματική του IFPA#6 επικεντρώνεται στις “Ουτοπίες: Η τοπολογία του ανέφικτου”
“Ο Flusser στο έργο του «Το σύμπαν των τεχνικών εικόνων» αναφέρεται σε δυο κατευθύνσεις της ουτοπίας, προκύπτουσας από την μιντιο-τεχνολογική εποχή ή αλλιώς την ψηφιακή μας πραγματικότητα. Η μια κατεύθυνση αφορά σε μια δομή η οποία είναι «προγραμματισμένη κεντρικά» ώστε να ελέγχεται με ολοκληρωτικό τρόπο. Αυτή θα αποτελείται από δέκτες και χρήστες των παραγόμενων εικόνων. Μιλούμε πάντα για τις «τεχνικές εικόνες», αδιάστατες ή αλλιώς «εικόνες μηδενικής διάστασης» διότι είναι αποτέλεσμα των σημείων-ψηφίων. Του ψηφιακού πλέον πολιτισμού.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του προγράμματος, «η άλλη κατεύθυνση που μας συστήνει ο φιλόσοφος είναι μια κοινωνική δομή τηλεματικού τύπου όπου απαρτίζεται από συλλέκτες εικόνων και παραγωγούς αυτών. Με έναν τρόπο που διαφέρει από την συνηθισμένη δυστοπική μελλοντολογική εκφορά, ο Φλούσερ μας δίνει την λογική μιας άλλης προοπτικής. Αυτής της δυνατότητας να επενεργήσουμε προς όφελος της ανθρώπινης κατάστασης ως ένα όραμα συνύπαρξης και ελευθερίας.
Μιας συνύπαρξης που ενδέχεται να αφορά και σε ανθρώπους με είδη μηχανών τεχνητής νοημοσύνης που θα είναι με έναν τρόπο λειτουργικές υπαρκτότητες της νέας κοινωνικής συνθήκης. Άρα επαφίεται το πράγμα στις «χειρονομίες» εκείνες που μεταβάλλουν τα δεδομένα και ενεργοποιούν το ανθρώπινο στο μέτρο μιας οντολογίας των μέσων που επικαθορίζεται από το νέο υποκείμενο.
Οι νέες αισθητικές που το μεταψηφιακό περιβάλλον ορίζει έχουν τα καταγωγικά τους στοιχεία στο διπλό αισθητικό-πολιτικό ενώ συνομιλούν με τις πρότερες αισθητικές. Άλλωστε η εικόνα ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό της κοινωνίας του ψηφίου μέσα από την «συσσώρευση πληροφοριών» αποτελεί μια δομή «κτισμένη» στην πληροφορία. Στο παρελθόν(Ανώτερη Παλαιολιθική) η κυριαρχία των «παραδοσιακών εικόνων» εμπεριείχε τις τότε πληροφορίες και τις μετέδιδε εντός της ομάδας αλλά και πέρα από αυτήν με την διατήρηση των εικόνων. Το σώμα εδώ αποτελούσε μια ενεργή καθόλα ορατότητα. Στο σημερινό «σύμπαν των τεχνικών εικόνων» η σχεδόν ακαριαία διάδοση της πληροφορίας αλλάζει ριζικά τη σχέση του υποκειμένου με τον χώρο και τον χρόνο. Ο ψηφιακός εαυτός ως μια μετρήσιμη κατάσταση πληροφοριών είναι διαμοιρασμένος στη ψηφιακή δημόσια σφαίρα. Το σώμα ως μια συρρίκνωση της υλικότητας του αναζητά τη σχέση με το ψηφιακό σώμα. όμως το ζωντανό σώμα παραμένει το μέτρο. Το ίδιο και ο ζωντανός χώρος.
Πως λοιπόν η τέχνη συλλαμβάνει την ουτοπία, αυτή την έλλειψη συγκεκριμένου τόπου; Πως το σώμα αναζητά την νέα του «χωρικότητα θέσης»; Στο έκτο φόρουμ με θεωρητική εμμένεια και καλλιτεχνική αναστοχαστική πρακτική θα συνομιλήσουμε με την οντολογία των μέσων αναζητώντας την υπαρξική αλήθεια του νέου υποκειμένου που η εποχή των ψηφιακών μέσων «κατασκευάζει» προκειμένου να παράγουμε μια κριτική σκέψη απέναντι στην καινούργια βιοπολιτική πραγματικότητα για την εύρεση μεθόδων σύγκρουσης με την βιο-εξουσία του νεοφιλευθερισμού. Διότι μια άλλη ουτοπία είναι εφικτή».
