Επιδοματική πολιτική
αντί μείωση της ακρίβειας!
Γράφει ο Θανάσης Πολυμένης
ΑΚΡΙΒΕΙΑ! Οι Έλληνες σε κατάσταση νευρικής κρίσης! Πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ για τα ψώνια της εβδομάδας και το σκέφτεσαι αν θα μπορέσεις να ξεφύγεις στο ελάχιστο από τη λίστα σου με τα απαραίτητα του σπιτιού.
Μπορεί η πανδημία να δείχνει ότι υποχωρεί, μπορεί οι χώρες μία – μία στη σειρά να χαλαρώνουν τα εντατικά μέτρα της υποχρεωτικότητας και άλλων, μπορεί όλα να δείχνουν ότι θα έχουμε ένα καλό και ελεύθερο καλοκαίρι – μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μη λες – παρ’ όλα αυτά, αυτό που ήδη βρίσκουμε μπροστά μας, είναι η τρομερή ακρίβεια!
Είναι προφανές ότι η πανδημία δεν έχει εξαλειφθεί – και πως αλλιώς θα μπορούσε να διατυπωθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός με τους δείκτες των λοιμώξεων που εξακολουθούν να καταγράφονται; – αλλά έχει επικρατήσει η λογική ότι «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον κορωνοϊό».
Εφόσον λοιπόν μάθαμε ήδη να ζούμε με τον κορωνοϊό και σίγουρα αυτό θα αποτελέσει καθημερινότητά μας και τα επόμενα πολλά χρόνια ακόμα, μας ετοιμάζουν ήδη ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με την ακρίβεια.
Η παγκόσμια ενεργειακή κρίση που απειλεί πλέον οικονομίες, έχει καταβάλει τις κοινωνίες μας σε όλα τα επίπεδα. Από τους απίστευτους λογαριασμούς ρεύματος μέχρι τις αυξήσεις στα τρόφιμα. Οι Έλληνες που είναι σήμερα κάτω των 40 ετών δεν έχουν μνήμες από απότομες ανατιμήσεις που εξανέμιζαν τα εισοδήματα κυρίως των μισθοσυντήρητων των δεκαετιών του ‘70, του ’80 και του ’90. Εκείνα τα χρόνια, το λεγόμενο «καλάθι της νοικοκυράς» ή άλλως ο «τιμάριθμος», που ήταν μια πολύ διαδεδομένη έκφραση η οποία δεν ακούγεται πλέον στη δημόσια συζήτηση, κατέγραφε ετήσιες ανατιμήσεις που κινούνταν με διψήφιους ρυθμούς.
Ήταν τόσο δύσκολα τα πράγματα που για κάποια χρόνια, αρχής γενομένης από την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, καθιερώθηκε ο αμυντικός μηχανισμός της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής (ΑΤΑ) με βάση τον οποίο οι μισθοί, τα ημερομίσθια και οι συντάξεις αυξάνονταν κάθε τετράμηνο σε ποσοστό ίσο με την αύξηση του πληθωρισμού, δηλαδή των τιμών των αγαθών που είχε σημειωθεί το αμέσως προηγούμενο διάστημα.
Ωστόσο, ούτε στην Ελλάδα, αλλά ούτε και αλλού όπου εφαρμόστηκε, όπως στη Γαλλία ή στην Κύπρο, η ΑΤΑ δεν κατάφερε να προστατεύσει τα εισοδήματα των μισθοσυντήρητων, αφού, κατά πολλούς, αντί να λειτουργήσει πυροσβεστικά για τις αυξήσεις των τιμών, στην πράξη λειτουργούσε ως φαύλος κύκλος που προκαλούσε συνεχείς αναζωπυρώσεις στις πληθωριστικές πιέσεις, αλλά και υποτιμήσεις στα εθνικά νομίσματα που για μας ήταν τότε η δραχμή.
Σήμερα, η κυβέρνηση δεν κάνει καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να αντιπαρατεθεί απέναντι στην ακρίβεια. Μαθημένη από τα επιδόματα λόγω πανδημίας τα δύο προηγούμενα χρόνια, έχει ξεκινήσει μια νέα επιδοματική πολιτική, η οποία σαφώς και δεν είναι ό,τι καλύτερο. Για παράδειγμα, πέρα από το γνωστό επίδομα θέρμανσης, είδαμε και τις επιδοτήσεις στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, ως ένα μέτρο απάλυνσης στους υπέρογκους λογαριασμούς.
Πώς όμως να αισθανθείς ξαλαφρωμένος, όταν ακόμα και με το υποτιθέμενο επίδομα του ηλεκτρικού ρεύματος, πληρώνεις διπλάσιος ή και τριπλάσιο λογαριασμό στη ΔΕΗ και τις άλλες ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος;
Πώς να καταλάβεις την επιδοματική βοήθεια, όταν ο ΕΝΦΙΑ συνεχίζει να σε ταλαιπωρεί κάθε χρόνο, ή το πετρέλαιο θέρμανσης έχει φτάσει στο 1,25 ευρώ το λίτρο; Πώς να καταλάβεις το επίδομα, όταν η βενζίνη σκαρφάλωσε πλέον στα δύο ευρώ και το αέριο κίνηση ξεπέρασε το ένα ευρώ, που ήταν το φθηνότερο απ’ όλα;
Τώρα, η κυβέρνηση, ετοιμάζεται να ανακοινώσει και ένα ακόμα: το επίδομα τροφίμων. Θα προηγούνται πολύτεκνοι, ΑμεΑ και άλλες κατηγορίες. Για ποιο επίδομα και μιλάμε, όταν για παράδειγμα ένα κιλό τυρί φέτα γνωστής τοπικής εταιρείας από 7,95 το κιλό, σκαρφάλωσε στα 8,50 ευρώ; Και το τυρί για τον Έλληνα είναι η καθημερινότητα στο τραπέζι! Ποιόν δουλεύουν;
Γιατί η κυβέρνηση δεν μειώνει τον ΦΠΑ στα τρόφιμα; Γιατί δεν μειώνουν τον ειδικό φόρα κατανάλωσης στα καύσιμα κίνησης ή στο πετρέλαιο θέρμανσης; Τα επιδόματα δεν βοηθάνε σε τίποτα. Η ακρίβεια παραμένει και οι λογαριασμοί έρχονται τρανοί και πάλι. Δεν τολμάς να πας στο σούπερ να ψωνίσεις, γιατί τα 50 ευρώ πλέον είναι ψίχουλα μπροστά σ’ αυτά που χρειάζεσαι για το σπίτι και για τροφή. Για να μην συνυπολογίσουμε όλα τα υπόλοιπα. Ούτε τα ψίχουλα των αυξήσεων στο μισθό είναι λύση.
Η κυβέρνηση εισπράττει υψηλό ΦΠΑ και ειδικούς φόρους κατανάλωσης και επιστρέφει μέρος αυτών με επιδόματα φτώχειας. Γιατί για επιδόματα φτώχειας μιλάμε!
