Επικίνδυνο κοινωνικό φαινόμενο
η παραβατικότητα των ανηλίκων
«Ο δε Ιησούς προσκαλεσάμενος αυτά είπεν: άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με και μη κωλύετε αυτά. Των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία του Θεού = Και ο Ιησούς, αφού τα φώναξε κοντά Του, είπε: Αφήστε τα παιδιά να έρθουν κοντά μου και μην τα εμποδίζετε. Σ’ αυτά ανήκει η βασιλεία του Θεού» (Λουκάς, ιη’, 15)
Του κ. Γ. Κ. Χατζόπουλου, τ. Λυκειάρχη
Δυστυχώς γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες φαινομένων επικίνδυνης παραβατικότητας των ανηλίκων τόσο των αγοριών, όσο και των κοριτσιών.
Μάλιστα τα Μ.Μ.Ε. τείνουν να καθιερώσουν το νέο επικίνδυνο δελτίο ειδήσεων με τον τίτλο «Η παραβατικότητα των νέων». Έτσι κοντά στα Δελτία Ειδήσεων, Δελτία Καιρού, Αθλητικών Εκδηλώσεων, Υγείας, πολιτικών εξελίξεων κ.ά. προσθέσανε και το Δελτίο Παραβατικότητας των ανηλίκων, της οποίας οι διαστάσεις παίρνουν ανησυχητική μορφή. Έτσι από τις φραστικές επιθέσεις προς τους συνομήλικους τους, περάσαμε στις χειροδικίες, τον εξευτελισμό της προσωπικότητάς τους, για να φτάσουμε στο πλέον επικίνδυνο φαινόμενο της χρήσης μέσων σωματικών τραυματισμών, που δεν είναι δύσκολο να αφαιρέσουν και ζωές. Και είναι λυπηρή η διάσταση, που παίρνει καθημερινά το φαινόμενο, το οποίο δυναμιτίζει σοβαρά τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής με όλες τις οδυνηρές προεκτάσεις.
Δεν προτιθέμεθα να μιμηθούμε τα Μ.Μ.Ε. στη λεπτομερή έκθεση των επικίνδυνων αυτών παρεκτροπών. Απλώς, χωρίς τη διάθεση για κινδυνολογία και τη διασπορά κλίματος ανασφάλειας, που ελλοχεύει για αποδιοργάνωση του κοινωνικού ιστού, που στην πλειοψηφία του κινδυνεύει να καταστεί μάστιγα με προεκτάσεις, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα εν ειρήνη, απλώς τα μνημονεύουμε.
Σε προηγούμενο άρθρο μας με ομότιτλο τίτλο συστήσαμε την αποφυγή επιβολής τιμωρίας στους παραβάτες.
Υπηρέτησε η ταπεινότητά μου επί 32 συναπτά έτη στο ιερό τέμενος της παιδείας. Υπήρξαν και τότε παραβατικές συμπεριφορές, αθώες σε σύγκριση με τις σημερινές. Απέφευγα συνήθως την επιβολή ποινής σε παραβατικούς μαθητές, ύστερα από εισήγηση συναδέλφων. Φρόντιζα συζητώντας σε ήρεμο τόνο με τους παραβάτες να ανιχνεύσω τα βασικά αίτια της παρεκτροπής τους. Πίστευα πως η πειθώ ήταν το πιο αποτελεσματικό μέσο για τον συνετισμό από την επιβολή της ποινής, μέσο σύντομο για τη δήθεν θεραπεία του κακού. Πόσο όμως απατηλή είναι μια τέτοια άποψη.
Ο νέος ο σημερινός με τη σωρεία των προβλημάτων, που βομβαρδίζουν καθημερινά την ψυχή του και τα οποία προβλήματα εκκολάπτονται σε πολλούς χώρους, αρχής γενομένης από το οικογενειακό περιβάλλον, τον κοινωνικό περίγυρο, τα ποικίλα μέσα ενημέρωσης, τους ιερούς χώρους της παιδείας, τους χώρους άθλησης, ψυχαγωγίας και εκτόνωσης, το πλάσιμο νέων αντιλήψεων περί ζωής με το ξεθεμέλιωμα των αρχών εκείνων, που δίνουν προτεραιότητα στον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και της προσωπικότητας, στη διαμόρφωση κοινωνικού χάσματος, στη διεύρυνση του τρόπου διαβίωσης, που παίρνει τη μορφή διπολισμού, στην επικρατούσα, δυστυχώς, και σήμερα ακόμη αναξιοκρατία, στην ανέλιξη σε ηγετικές κοινωνικές ή άλλες θέσεις ατόμων με αμφίβολα προσόντα – το μπάρμπα στην Κορώνη, δυστυχώς δεν εξέλιπε– η παρουσία ακόμη του Κρόνου, που τρώει τα παιδιά του, όλα τούτα είναι οι αρρωστημένες ρίζες, που οδηγούν σε σταθερό αφανισμό του δένδρου της ζωής.
Το οξύ κοινωνικό πρόβλημα, που καθημερινά ανδρώνεται, δεν αντιμετωπίζεται με σπασμωδικά και εφήμερα μέτρα. Θέλει να ενσκήψουμε με σοβαρότητα και συλλογικά όχι βέβαια με τη συμμετοχή τυχάρπαστων και ημιμαθών «ειδικών» για τη λύση του προβλήματος.
Χρειαζόμαστε τη βαθιά γνώση συνετών ειδημόνων με την ψυχή ξέχειλη από αγάπη για τις αθώες νεανικές ψυχές. Μας το είπε ξεκάθαρα ο μεγάλος σοφός των αιώνων, «ο ανδρών απάντων σοφώτατος Σωκράτης», κατά τη ρήση της υπηρετούσης τον θεό του φωτός Απόλλωνα: «ουδείς εκών κακός».
Μας το επανέλαβε ολοκάθαρα ο Θεός της αγάπης με τη γραφίδα του Ευαγγελιστή Λουκά 4 αιώνες περίπου αργότερα: «Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με και μη κωλύετε αυτά. Τούτων εστίν η βασιλεία του Θεού».
Πόσο προφητικός είναι ο θεόπνευστος νουθετικός λόγος του Γλυκύτατου Ναζωραίου! Αφήσαμε στην τύχη τους τα νιάτα μας και εκθρέψαμε την ψυχή τους με σάπιες αξίες και ιδανικά. Τα περιβάλαμε, σκόπιμα ή άσκεφτα, με σαθρά τείχη και τα καταστήσαμε ευάλωτα στον κάθε επίβουλο εισβολέα.
Ξυπνήστε όσοι τρώτε ψωμί από τη ζωή των νέων. Στήστε ευήκοα ώτα και αφουγκρασθείτε τα προβλήματά τους. Χτίστε το γρανιτένιο τείχος για την προστασία της ψυχής τους, διασαλπίζοντας την αρχαία θυμόσοφη ρύση: «Εκάς οι βέβηλοι από τις αθώες ψυχούλες» προτού έρθει το τσουνάμι και μας αποθέσει στα τάρταρα «ως λίθους και κεράμους ατάκτως ερριμμένα».
Η Ραχήλ δε θα έχει πια κανένα λόγο να κλαίει γοερώς τα τέκνα της, γιατί μόνη της, ανεπαίσθητα ή αισθητά, έβγαλε τα μάτια της.
Ας το καταλάβουμε καλά ότι ένας λαός χωρίς «υγιείς» νέους μοιάζει με δέντρο, που έχασε τη φυλλωσιά του. Γρηγορείτε φύλακες που σιτίζεστε στο δημόσιο Πρυτανείο!
