Η Εθνική Ελλάδας για το Ποντιακό 2019
Ν. Λυγερός
Το 2019 θα είναι η επέτειος της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου που θα συμπληρώσει συμβολικά τα 100 χρόνια. Αυτό το πλαίσιο μπορεί να μετατραπεί σε πεδίο δράσης για την ενίσχυση της διεθνής αναγνώρισης κι όχι μόνο να παραμείνει στον επετειακό χαρακτήρα. Δηλαδή μιλούμε να ακολουθηθεί η στρατηγική της Αρμενίας για το 2015 και τα 100 χρόνια της γενοκτονίας των Αρμενίων. Υπάρχει όμως η προϋπόθεση της ενότητας, διότι προς το παρόν αυτό που βλέπουμε είναι απλώς την συνύπαρξη παρατάξεων και ομάδων που δεν έχουν απαραίτητα στόχο το θέμα της γενοκτονίας. Με άλλα λόγια, όλοι αυτοί οι παράγοντες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το θέμα του 2019 είναι υπερκομματικό βέβαια, αλλά και υπερομαδικό. Σε πρακτικό επίπεδο πρέπει ο καθένας από τους μεγάλους φορείς να δει την αξία του 2019 και να προετοιμαστούμε από τώρα για τη σύσταση μιας Εθνικής Ελλάδας, που να αποτελείται από τα μεγάλα στελέχη της επιλογής του καθενός. Πρέπει, λοιπόν, να λειτουργήσουν συμπληρωματικά κι ας υπάρχουν διαφορές κι άλλοι τρόποι αντίληψης των πραγμάτων σε τοπικό ή ακόμα και σε υπερτοπικό επίπεδο, αφού το εθνικό πρέπει να είναι ενωμένο για να έχουμε συνομιλητές σε διεθνές επίπεδο που να βλέπουν μια συνοχή σκέψης. Σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει από τώρα να υπάρχουν κινήσεις συντονισμού. Σίγουρα θα χρειαστεί λίγο διπλωματία, αφού ο καθένας έχει τα δικά του συμφέροντα σε όλες αυτές τις υποθέσεις. Το σημαντικό, όμως, είναι η στρατηγική προσέγγιση. Διότι η Εθνική Ελλάδας για το Ποντιακό 2019 πρέπει να λειτουργεί ως στρατηγικό μείγμα. Δηλαδή να υπάρχουν ακόμα και πολλές στρατηγικές και για διάφορες αναγνωρίσεις της γενοκτονίας, αλλά να συγκλίνουν και να οδηγούν σ’ ένα μεγάλο στόχο μαζί, που είναι βέβαια η διεθνής αναγνώριση. Έτσι, αν θέλουμε πραγματικά να αξιοποιήσουμε το 2019 ως έτος ορόσημο για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου πρέπει από τώρα να γίνουν οι πρώτες στρατηγικές επαφές και ο γενικός συντονισμός. Δύο χρόνια δεν είναι πολλά για τέτοιου τύπου στόχους και δεν θα πρέπει να τα σπαταλήσουμε με ανούσια θέματα που αφορούν μόνο τους τοπικούς φορείς. Δεν είναι απαραίτητα κακό να υπάρχουν ομάδες, στο κάτω κάτω της γραφής σε δημοκρατία ζούμε και πρέπει να δεχόμαστε τις διαφορές, αλλά όταν πρόκειται για τα 100 χρόνια της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου είναι πιο αποτελεσματικό να είμαστε ενωμένοι.
