Η Ευαγγελία Τσάνη μιλάει στον Πρωινό Τύπο
Το δραμινό κορίτσι που σαρώνει
τα μετάλλια στο κικ μπόξινγκ
με τα χρώματα της εθνικής μας ομάδας
Του Γιάννη Κιοσίδη
Πρόσφατα, στέφθηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, παγκόσμια πρωταθλήτρια στο Light Contact των γυναικών μέχρι 63 κιλά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της ISKA (International Sport Kickboxing Association), με τα χρώματα της Εθνικής μας ομάδας, η Ευαγγελία Τσάνη από τους Πύργους Δράμας. Στο πλάι της είναι πάντα ο προπονητής της και σύντροφός της, Χαράλαμπος Ζέσκας, ο οποίος επίσης κατακτά αρκετά μετάλλια σε κάθε διοργάνωση.
Η εφημερίδα μας παρακολουθεί στενά την λαμπρή πορεία της συμπατριώτισσάς μας, Ευαγγελίας Τσάνη στο άθλημα του κικ μπόξινγκ και είναι πάντα χαρά μας να δημοσιεύουμε τις επιτυχίες της.
Για να την γνωρίσουμε καλύτερα επικοινωνήσαμε μαζί της και μας αποκάλυψε ότι θα επισκεφθεί τον Σεπτέμβριο τη Δράμα και το χωριό Πύργους, απ’ όπου κατάγεται. Μπορεί να μεγάλωσε στη Γερμανία, όμως η καρδιά της χτυπά πάντα δυνατά για τη Δράμα και τους Πύργους, ενώ έζησε και αρκετά χρόνια στη Θεσσαλονίκη, όπου σπούδασε κτηνιατρική στη Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου.
Σήμερα, ζει στη Γερμανία κάνοντας πρωταθλητισμό και εργάζεται σαν κτηνίατρος για ζώα συντροφιάς. Ας γνωρίσουμε λοιπόν το Δραμινό κορίτσι που μας κάνει περήφανους με τα χρώματα της εθνικής μας ομάδας.
– Κατάγεστε από τους Πύργους Δράμας και σήμερα ζείτε στη Γερμανία και εργάζεστε ως κτηνίατρος αν έχουμε καταλάβει σωστά;
Η καταγωγή μου είναι όπως γράψατε πολύ σωστά από τους Πύργους Δράμας. Μεγάλωσα στο Reutlingen της Γερμανίας, στη συνέχεια σπούδασα κτηνιατρική στην Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου στην πανέμορφη Θεσσαλονίκη όπου και έζησα πολλά χρόνια.
Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια ζω και πάλι στη Γερμανία όπου εργάζομαι σαν κτηνίατρος για ζώα συντροφιάς.
Η Ευαγγελία Τσάνη με τον προπονητή και σύντροφος της Χαράλαμπο Ζέσκα
– Πώς ασχοληθήκατε με το άθλημα και από πόσο χρονών;
Ξεκίνησα αρκετά αργά με το άθλημα μου. Ήμουν δραστήριο παιδί, αλλά αργότερα υπήρχε κάποια φάση κατά την οποία δεν έκανα τίποτα. Μετά το λύκειο πήγα εντελώς τυχαία με έναν φίλο σε δοκιμαστική προπόνηση κικ μπόξινγκ. Ενθουσιάστηκα από την πρώτη στιγμή με τη δυναμική και την αισθητική των κινήσεων. Στην δεύτερη προπόνηση τραυματίστηκα δυστυχώς μετά από λάθος δικό μου, αλλά με το που περάσανε οι τρεις εβδομάδες και έδωσε ο γιατρός μου το «οκ» του έπεσα με τα μούτρα στις προπονήσεις. Μετά από τέσσερις μήνες έδωσα εξετάσεις για την κίτρινη ζώνη και μετά από ένα χρόνο έπαιξα τον πρώτο μου αγώνα.
Ακολούθησε γρήγορα η μαύρη ζώνη, η πρώτη νίκη και ο πρώτος τίτλος.
– Πόσες ώρες προπόνησης κάνετε και κατά πόσο εύκολο είναι να συνδυάζετε τον πρωταθλητισμό με την επαγγελματική σας σταδιοδρομία;
Ο όγκος προπόνησης εξαρτάται λίγο από την περίοδο χρόνου. Σε γενικές γραμμές προπονούμε τέσσερις φορές την εβδομάδα από δύο με τρεις ώρες. Σε αγωνιστική περίοδο αυξάνεται και φτάνει τις έξη φορές την εβδομάδα. Στην τελευταία φάση της προετοιμασίας, ειδικά πριν από τις μεγάλες διεθνής διοργανώσεις προπονούμε και καθημερινά. Συχνά και δυο φορές την ημέρα όταν την σπάμε σε τρέξιμο-αντοχές και τεχνική.
Θα ήθελα πολύ να είχα και περισσότερο χρόνο, αλλά πρέπει να προσαρμόσω τις προπονήσεις στο πρόγραμμά μου και να τις συνδυάσω με το επάγγελμα μου που αγαπώ.
Είναι όμως αρκετά δύσκολο να βρω το κουράγιο, ειδικά μετά από γεμάτη και κουραστική μέρα με χειρουργεία στο ιατρείο, να προπονηθώ. Ευτυχώς έχω δίπλα μου τον Χαράλαμπο, τον σύντροφο, συναθλητή και προπονητή μου που με στηρίζει και με παρακινεί όταν εγώ δε βρίσκω κίνητρο να σηκωθώ από τον καναπέ.
Συνήθως η όρεξη έρχεται όμως με το που φορέσω τα ρούχα της προπόνησης και αισθανθώ το αίμα να ζεσταίνει τους μυς μου. Και λίγα πράγματα καθαρίζουν τον εγκέφαλο μου τόσο αποτελεσματικά όπως μια εξαντλητική προπόνηση η λίγα χιλιόμετρα παρέα με τον Χαράλαμπο και τον Λάλιτ (ο σκύλος μας) στη φύση.
– Θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για τον προπονητή – σύντροφό σας.
Γνωριστήκαμε με τον Χαράλαμπο Ζέσκα στο γυμναστήριο, από την πρώτη μέρα ήταν εκείνο το αγόρι που ήθελε να μου δείχνει τεχνικές.
Πολύ γρήγορα γίναμε φίλοι και στη συνέχεια κολλητοί. Με βοήθησε να προετοιμαστώ για την πρώτη μου ζώνη και τον πρώτο μου αγώνα.
Κάποια στιγμή καταλάβαμε ότι η όλη ιστορία πάει αλλού και γρήγορα γίναμε και ζευγάρι. Από τότε είμαστε μαζί στη ζωή και στο ρινγκ και πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε τα 13 χρόνια σχέσης. Προπονούμε και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, είμαστε στις αντίστοιχες γωνίες μας όταν παίζουμε.
Είναι και ο ίδιος του ενεργός και επιτυχημένος αθλητής και μέλος της εθνικής ομάδας. Στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα στην Τσεχία κατέκτησε ένα χρυσό και ένα αργυρό μετάλλιο και στο Παγκόσμιο στην Αθήνα δύο χάλκινα.
Έχουμε ένα είδος μικρού, εσωτερικού διαγωνισμού ποιος θα μαζέψει περισσότερους τίτλους, περισσότερες νίκες και τσιγκλάμε ο ένας τον άλλον, αλλά πάντα χαίρεται με τις νίκες μου σαν να είναι δικές του, όπως κάνω και εγώ με τις δικές του.
– Από πότε αγωνίζεστε με τα χρώματα της εθνικής;
Η πρώτη μου εμφάνιση με τα χρώματα της Εθνικής ήταν το 2014 στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της WKU στο Λονδίνο. Από τότε παίρνω μέρος σε τουλάχιστον μια μεγάλη, διεθνή οργάνωση κάθε χρόνο με αρκετή επιτυχία.
– 2014, Λονδίνο, παγκόσμιο πρωτάθλημα WKU, αργυρό μετάλλιο στο κούμιτε
– 2015, Αλικάντε (Ισπανία), παγκόσμιο πρωτάθλημα WKU, αργυρο μετάλλιο στο light contact και χάλκινο μετάλλιο στο κούμιτε
– 2016, Sindelfingen (Γερμανία), παγκόσμιο πρωτάθλημα ISKA, χρυσό μετάλλιο στο light contact
– 2017, Liberec (Τσεχία), Ευρωπαικό πρωτάθλημα WKU, 3 χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο σε light contact και κούμιτε και Αθήνα, παγκόσμιο πρωτάθλημα ISKA, χρυσό μετάλλιο στο light contact
Θα ήθελα να είμαι σε θέση να παίρνω μέρος σε περισσότερες μεγάλες οργανώσεις, αλλά ως συνήθως ο περιοριστικός παράγοντας είναι ο οικονομικός.
– Πως νιώθετε όταν φοράτε τα χρώματα της εθνικής, καθώς ζείτε και δραστηριοποιείστε στο εξωτερικό;
Είναι δύσκολο να περιγράψω το πώς νιώθω όταν φοράω τη στολή με τη Γαλανόλευκη στο στήθος μου.
Το κυρίαρχο αίσθημα είναι σίγουρα περηφάνεια. Είναι πάντα μια ιδιαίτερη στιγμή όταν αγωνίζομαι με τα χρώματα της Εθνικής και γίνεται απίστευτα συναισθηματικά φορτισμένη όταν νικάω και σηκώνω την Ελληνική Σημαία ψηλά στο πιο ψηλό σκαλοπάτι του βάθρου.
Νιώθω μεγάλη συγκίνηση όταν ακούγεται ο Εθνικός μας ύμνος και όλο το άγχος και η πίεση υποχωρούν και κάνουν χώρο σε χαρά και ικανοποίηση.
– Κατά πόσο το κικ μπόξινγκ και το καράτε ευνοούν τη θέση της γυναίκας στον αθλητισμό;
Οι γυναίκες στα μαχητικά αθλήματα και ιδιαίτερα στο κικ μπόξινγκ και στο καράτε ευτυχώς δεν είναι πια φαινόμενα δευτερεύουσας σημασίας.
Όλο και περισσότερα κορίτσια αποφασίζουν να ασχοληθούν με αυτά τα «σκληρά» αθλήματα.
Στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Αθήνα η εθνική ομάδα κατάφερε και συγκέντρωσε συνολικά 23 χρυσά μετάλλια, από τα οποία τα μισά ήταν από κορίτσια και γυναίκες.
Δυνατές και επιτυχημένες αθλήτριες στα μαχητικά αθλήματα είναι σημαντικά πρότυπα για κορίτσια κάθε ηλικίας.
Η φράσεις «παίζεις/τρέχεις/χτυπάς σαν κορίτσι» είναι στερεότυπα και υποδηλώνουν πως κορίτσια και γυναίκες είναι αδύναμες ή υστερούν σε κάτι. Εγώ πιστεύω όμως πως η σωστή απάντηση σε αυτά είναι της Rhonda Rousey: „They say I fight like a girl. Good“
– Πολεμικές τέχνες, άμυνα ή ένα βίαιο άθλημα; Πώς θα χαρακτηρίζατε το κικ μπόξινγκ;
Σίγουρα η βία δεν είναι αυτό που χαρακτηρίζει το κικ μπόξινγκ. Είναι ένα άθλημα που απαιτεί (όπως κάθε άθλημα) πειθαρχία, αφοσίωση και την ικανότητα αντοχής.
Για να φτάσει κανείς σε θέση να πραγματοποιήσει σωστά έστω και ένα χτύπημα πρέπει να μάθει πρώτα τις τεχνικές και να αφιερώσει άπειρες ώρες προπόνησης με δουλειά στους στόχους, στον σάκο, με τον παρτενέρ και στο sparring.
Στο ρινγκ δεν θα νικήσει ο αθλητής που θα ορμίσει βίαια στον αντίπαλο του, αλλά εκείνος που θα παίξει με καθαρό μυαλό και στρατηγική. Εκείνος που έχει προπονηθεί την κάθε τεχνική εκατοντάδες και χιλιάδες φορές μέχρι να την τελειωποιήσει. Και τέλος εκείνος που θα έχει τη δύναμη ψυχής και τη μεγαλύτερη θέληση να νικήσει.
– Θα μπορούσατε να μας πείτε τις σημαντικότερες επιτυχίες σας;
Οι επιτυχίες μου σε διεθνές επίπεδο με την Εθνική αναφέρθηκαν και πιο πάνω:
– 2014, Λονδίνο, παγκόσμιο πρωτάθλημα WKU, αργυρό μετάλλιο στο κούμιτε
– 2015, Αλικάντε (Ισπανία), παγκόσμιο πρωτάθλημα WKU, αργυρο μετάλλιο στο light contact και χάλκινο μετάλλιο στο κούμιτε
– 2016, Sindelfingen (Γερμανία), παγκόσμιο πρωτάθλημα ISKA, χρυσό μετάλλιο στο light contact
– 2017, Liberec (Τσεχία), Ευρωπαικό πρωτάθλημα WKU, 3 χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο σε light contact και κούμιτε και Αθήνα, παγκόσμιο πρωτάθλημα ISKA, χρυσό μετάλλιο στο light contact
Από ‘κει και πέρα παίρνω μέρος κάθε χρόνο στο Γερμανικό και Διεθνές Γερμανικό πρωτάθλημα και το πρωτάθλημα Βάδη-Βυρτεμβέργης με μεγάλη επιτυχία (όλα τους τουρνουά με πάνω από 1500 αθλητές και διεθνή συμμετοχές) και σε τουρνουά στο εξωτερικό.
Είμαι για τρίτη συνεχώμενη χρονιά αθλήτρια της χρονιάς της πόλης όπου μένω.
– Κατεβαίνετε με κάποιον συγκεκριμένο Σύλλογο ή ατομικά;
Ο σύλλογος με τον οποίο κατεβαίνω σε πολλά πρωταθλήματα και είμαι και προπονήτρια εδώ και πολλά χρόνια είναι το Kickboxing Club Phoenix Tuebingen.
Πάντα όμως μαζί με τον Χαράλαμπο!
– Κατά πόσο σας βοηθάει η ομοσπονδία και ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε;
Η ομοσπονδία WKU/ISKA Hellas και ο προπονητής και υπεύθυνος της Εθνικής κ. Στέλιος Πολίτης μου παρέχει τη δυνατότητα να πάρω μέρος στα μεγάλα πρωταθλήματα και να αγωνιστώ με τα χρώματα της Εθνικής και τον ευχαριστώ για αυτό.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε (όπως και οι περισσότεροι αθλητές) είναι κατά κύριο λόγο οικονομικής φύσεως.
Πρέπει να βρω το χρόνο δίπλα στο επάγγελμα μου για προπονήσεις και πρέπει να κάνουμε οικονομίες και να προγραμματίσουμε σωστά για να μπορούμε να υποστηρίξουμε τις προσπάθειες μας και οικονομικά, μιας και είναι δυστυχώς πολύ δύσκολο να βρεθεί χορηγός.
Κάθε χρόνο αποφασίζουμε που θέλουμε και μπορούμε να πάμε και βάζουμε τα δυνατά μας για να το καταφέρουμε.
– Πώς βλέπετε το μέλλον του αθλήματος στην Ελλάδα;
Τα μαχητικά αθλήματα και οι πολεμικές τέχνες έχουν μέλλον στην Ελλάδα. Υπάρχουν πάρα πολλοί εξαιρετικοί αθλητές (στην Αθήνα είχα την χαρά να γνωρίσω και πάλι πολλούς από αυτούς), οι οποίοι προπονούνται σκληρά για να ανεβάσουν το επίπεδο ψηλά και να αναδείξουν τη χώρα μας και σε παγκόσμιο επίπεδο στα διάφορα αθλήματα και στις διάφορες ομοσπονδίες.
Διεξάγονται μεγάλες και πολύ καλά οργανωμένες διοργανώσεις που δίνουν σε ταλαντούχους αθλητές τη δυνατότητα να αναμετρηθούν με κορυφαίους αθλητές από όλο τον κόσμο σε ερασιτεχνικό και επαγγελματικό επίπεδο.
Χαίρομαι όταν βλέπω μικρά παιδιά να δένουν την πρώτη τους ζώνη στο γοφό τους και να ενθουσιάζονται με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα με τις πολεμικές τέχνες.
