Φώτης Χατζηκυριάκου
Ο προπονητής που κατέκτησε
το νταμπλ μιλάει στον «Π.Τ.»
Συνέντευξη στον Γιάννη Κιοσίδη
Εμφανώς ικανοποιημένος από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου με την ομάδα του Καλαμπακίου, ο προπονητής, Φώτης Χατζηκυριάκου, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μας για μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Στα γραφεία της εφημερίδας, ο Φώτης Χατζηκυριάκου μίλησε για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η ομάδα, αλλά και για την όλη πορεία μέχρι την κατάκτηση του νταμπλ.
Το Καλαμπάκι μετά από 10 χρόνια κατέκτησε και πάλι το πρωτάθλημα στην Α’ Ερασιτεχνική. Στον πάγκο της ομάδας ήταν ο Φώτης Χατζηκυριάκου, ο οποίος οδήγησε το Καλαμπάκι στην κατάκτηση του νταμπλ και την είσοδό του στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνική.
Ο Φώτης Χατζηκυριάκου έχει παίξει 15 χρόνια ποδόσφαιρο εκ των οποίων τα περισσότερα στο πρωτάθλημα της Δ’ Εθνικής. Την προπονητική του καριέρα ξεκίνησε πριν από 13 χρόνια στον Φίλιππο Δράμας και στη συνέχεια πέρασε από Αργυρούπολη, Καλό Αγρό, Κουδούνια, Χωριστή, Άγιο Αθανάσιο, Αμαζόνες και Βώλακα, πριν καταλήξει, πέρυσι, στον πάγκο του Καλαμπακίου.
Πέρυσι τέτοια εποχή έφυγες από τον Βώλακα, και πήγες στο Καλαμπάκι. Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις σου για την ομάδα;
Είχα πει από τον Μάρτιο ότι θα φύγω από τον Βώλακα, όπου ήμουν ήδη δυόμιση χρόνια. Λόγω αποστάσεως, θεώρησα ότι έκανα τον κύκλο μου στον Βώλακα. Η ομάδα από την Β’ πήγε στην Α’ Ερασιτεχνική, τερμάτισε 4η και πήγε στον τελικό κυπέλλου με την Δόξα. Όταν ανακοίνωσα στον πρόεδρο ότι θα φύγω, άρχισα να δέχομαι προτάσεις. Η πρώτη πρόταση ήταν από τον Πανδραμαϊκό. Ήταν μία ελκυστική πρόταση αρχικά, καθώς έχω παίξει στις ακαδημίες του, αλλά και στην μεγάλη ομάδα όταν έπαιζε Δ’ Εθνική. Τελικά η συμφωνία δεν προχώρησε και την επόμενη ημέρα δέχθηκα πρόταση από τη διοίκηση του Καλαμπακίου. Μίλησα με τους ανθρώπους του Καλαμπακίου, μου είπαν τι θέλουν και τους στόχους της ομάδας για μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα. Ήταν μια καλή ομάδα, είχε τερματίσει τρίτη την προηγούμενη χρονιά, και για εμένα ήταν μια καλή ευκαιρία για να πάω καλά.
Όταν ξεκίνησε η χρονιά, ο στόχος ήταν το πρωτάθλημα και το κύπελλο;
Όχι, όταν ξεκίνησε η χρονιά. Οι άνθρωποι του Καλαμπακίου μου είχαν πει ότι θέλουν μια καλή ομάδα, να είμαστε ψηλά και να περνάνε καλά οι παίκτες μας. Η ομάδα είχε βασικό κορμό, θα έκανε κάποιες προσθήκες και ο στόχος μας ήταν να φτάσουμε όσο γίνεται πιο κοντά στους δύο στόχους.
Οι προσδοκίες της ομάδας για το πρωτάθλημα ήταν να παραμείνει στην πρώτη πεντάδα όπως και τα τελευταία χρόνια.
Πότε βάλατε στόχο το πρωτάθλημα;
Η ομάδα ξεκίνησε, δούλεψε σωστά, έκανε καλή προετοιμασία και εύστοχες επιλογές παικτών. Πήραμε 3-4 παιδιά που βοήθησαν την ομάδα. Με το ξεκίνημα του πρωταθλήματος δείξαμε ότι θα είμαστε ανταγωνιστικοί. Την 4η – 5η αγωνιστική βγήκαμε μπροστά, μαζί με Προσοτσάνη και Καστρινό. Στη συνέχεια όμως ο Καστρινός έμεινε πίσω και μείναμε στην 1η θέση με την Προσοτσάνη. Ακόμη και τότε αρχικός μας στόχος δεν ήταν το πρωτάθλημα, αλλά προσπαθούσαμε να διατηρηθούμε ψηλά και την ίδια στιγμή πηγαίναμε καλά και στο κύπελλο. Όταν είδαμε ότι μετά τα Χριστούγεννα ήμασταν ακόμα στις πρώτες θέσεις, τότε βάλαμε στόχο να πάρουμε το πρωτάθλημα.
Πόσο δύσκολη ήταν η πορεία σας στην τελική ευθεία;
Ήταν δύσκολα, γιατί ο Πανδραμαϊκός με τις μεταγραφές που έκανε τον Οκτώβριο ενισχύθηκε πάρα πολύ και έδειχνε ότι θα είναι πάρα πολύ δυνατός. Βέβαια, η Προσοτσάνη ήταν πρωταθλήτρια χειμώνα με την λήξη του πρώτου γύρου, εμείς δεύτεροι με δυο βαθμούς πίσω και ακολουθούσε ο Πανδραμαϊκός, ο οποίος όμως δεν έχανε βαθμούς και έδειχνε ότι θα είναι ανταγωνιστικός.
Όσο περνούσε ο καιρός η Προσοτσάνη αντιμετώπιζε κάποιους τραυματισμούς βασικών παικτών και έμεινε λίγο πίσω στη βαθμολογία. Προς το τέλος ήταν δύσκολα τα πράγματα, γιατί ο Πανδραμαϊκός στον δεύτερο γύρω πήρε 41 βαθμούς. Όλοι οι βαθμοί συνολικά είναι 45. Έκανε δυο ισοπαλίες με τον Βώλακα και την Κ. Βρύση, ενώ εμείς πήραμε 39 βαθμούς και είχαμε δυο ήττες, με Βώλακα και Πανδραμαϊκό. Ήταν πάρα πολύ σκληρός ο δεύτερος γύρος. Ο Πανδραμαϊκός μας κυνηγούσε, μας έφτασε στους δυο βαθμούς. Έφερε ισοπαλία στην Κ. Βρύση, πήγαμε στους τέσσερις βαθμούς, αλλά όταν χάσαμε με τον Πανδραμαϊκό και πήγαμε στον πόντο, οι τελευταίες πέντε αγωνιστικές ήταν πολύ αγχωτικές.
Την ίδια ώρα είχαμε και τα παιχνίδια του κυπέλλου, όπου έπρεπε να κερδίσουμε μέσα στον Πανδραμαϊκό για να πάμε στον τελικό. Κερδίσαμε στο Εθνικό Στάδιο 0-1. Παίξαμε τον τελικό, και μετά είχαμε τους αγώνες του κυπέλλου. Παίξαμε με τους Προσκυνητές, ομάδα Γ’ Εθνικής, και κερδίσαμε 4-1. Ξέραμε ότι όπου κι αν στραβοπατούσαμε θα βγαίναμε εκτός στόχου. Αξίζουν λοιπόν πολλά συγχαρητήρια στους παίκτες όλης της ομάδας για την μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλαν.
Παρατηρώ ότι ασχολείσαι ιδιαίτερα με τις επιδόσεις και τα στοιχεία των ομάδων.
Ασχολούμαι αλλά δεν είμαι πολύ φανατικός με τους αριθμούς. Οι αριθμοί μπορούν να δείξουν κάποια πορεία. Αν δεις τις ομάδες μου είναι καλύτερες στις επιθέσεις. Αν παρατηρήσεις το Καλαμπάκι πέτυχε 85 γκολ και είχε τον Τζιβανάκη, πρώτο σκόρερ με 33 γκολ στο πρωτάθλημα.
Οι παίκτες είναι ίδιοι στις περισσότερες ομάδες. Αν προσέξει κανείς χρονικά τις περιόδους, θα δει ότι π.χ. η Προσοτσάνη σημειώνει μία κάμψη κάθε χρόνο στον δεύτερο γύρο. Τον Βώλακα είναι καλύτερα να τον έχεις εκτός έδρας τον Οκτώβριο που έχει πολύ ζέστη, και όχι τον Φλεβάρη. Υπάρχουν κάποια πράγματα που αν ασχολείσαι πολύ με το ποδόσφαιρο μπορείς να βγάλεις κάποια συμπεράσματα.
Ποιές ήταν οι καλές και ποιες οι κακές στιγμές της φετινής χρονιάς;
Ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά, γιατί πήγα στο Καλαμπάκι και αυτό που ήθελα και σκεφτόμουν, είναι ότι το κάθε χωριό έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Το Καλαμπάκι με δέχτηκε. Βέβαια στην αρχή υπήρχε μια σκέψη για το τι θα γίνει, πως θα πάμε κλπ. Δύσκολα ήταν στην αρχή, αλλά τελικά τους κέρδισα, και τους κατοίκους και τους ποδοσφαιριστές. Πήγαμε καλά, αλλά αντιμετωπίσαμε πολλές δυσκολίες.
Είχαμε μια δύσκολη στιγμή στο Φωτολίβος. Το παιχνίδι ήταν 3-5 υπέρ μας στο 80’ και χάσαμε 6-5. Ήταν μια πολύ μεγάλη κρίση εκείνη η ήττα. Θα μπορούσα να είχα φύγει, να με είχε απολύσει η διοίκηση. Αλλά το ξεπεράσαμε. Καλές στιγμές φυσικά ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου, του πρωταθλήματος και το διπλό μέσα στον Πανδραμαϊκό, όπου φτάσαμε στον τελικό του κυπέλλου.
Του χρόνου θα παραμείνεις στο Καλαμπάκι; Βασικός κορμός υπάρχει για την Γ’ Εθνική;
Ναι, στο Καλαμπάκι θα είμαι. Υπάρχει βασικός κορμός. Ήδη ξεκινήσαμε κάποιες ανανεώσεις. Από τον περσινό κορμό δώδεκα – δεκατρείς ποδοσφαιριστές, επιθυμούν να παραμείνουν και θα παραμείνουν. Στο πλάνο μου – που είναι έτοιμο – έχω στόχους η ομάδα να ενισχυθεί με παιδιά ταλαντούχα από το τοπικό μας πρωτάθλημα, διότι τα οικονομικά μας δεν είναι και τόσο καλά. Θα πάρουμε 8-9 ποδοσφαιριστές και θα πλαισιώσουμε μαζί με τους μικρούς μας 25αδα με την οποία θα πάμε στην Γ’ Εθνική.
Τι ποδόσφαιρο θέλει και αρέσκεται να παίζει ο Φώτης Χατζηκυριάκου;
Μου αρέσει το ποιοτικό ποδόσφαιρο. Μου αρέσει η ομάδα μου να δημιουργεί πολλές ευκαιρίες, να βάζει γκολ. Γενικά το πάω προς αυτή την κατεύθυνση και όχι στην σκοπιμότητα. Μου έχει στοιχήσει αυτό αρκετές φορές. Χρειάζεται όμως και η σκοπιμότητα για να πάρεις το αποτέλεσμα. Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, όσο καλά και να παίζεις, το αποτέλεσμα μετράει. Μου αρέσει το επιθετικό παιχνίδι. Την επόμενη χρονιά μάλλον πρέπει να προσαρμοστώ λίγο, γιατί θα πρέπει να αλλάξω, να πάω λίγο σε «κλεφτοπόλεμο».
Μου αρέσει τα τελευταία χρόνια και παρακολουθώ το αγγλικό ποδόσφαιρο. Έχει αλλάξει το αγγλικό ποδόσφαιρο. Είναι ένα γρήγορα παιχνίδι με πολύ τρέξιμο, και πολλές πάσες. Αυτό το ποδόσφαιρο μου αρέσει.
Πως φαντάζεσαι την Γ’ Εθνική; Είναι η πρώτη σου χρονιά σε αυτή την κατηγορία.
Ως προπονητής είναι η πρώτη μου χρονιά στην Γ΄ Εθνική. Έχω παίξει επί σειρά ετών στην Δ’ Εθνική, την παλιά.
Έχω την εντύπωση ότι εκείνη η Δ’ Εθνική πριν από 15-20 χρόνια μπορεί να ήταν πιο ανταγωνιστική κατηγορία από την σημερινή Γ’ Εθνική. Βέβαια είναι Γ’ Εθνική και η επόμενη είναι η Β’, τυπικά. Αυτή η Γ’ Εθνική έχει κάποιες ομάδες, οι οποίες είναι παραδοσιακά από μεγάλες πόλεις, π.χ. η Καβάλα. Από εκεί και πέρα θα είναι 14 ομάδες, εκ των οποίων οι έξι πρωταθλήτριες ενώσεων, μέσα και εμείς. Θα πρέπει να τους ανταγωνιστούμε. Ο στόχος μας είναι η παραμονή στην κατηγορία. Νομίζω ότι δεν είναι πάρα πολύ δύσκολη κατηγορία, αλλά έχει ένα βαθμό δυσκολίας, γιατί αν εξαιρέσουμε αυτές τις έξι ομάδες, οι υπόλοιπες παίζουν χρόνια σε αυτή την κατηγορία. Οι παίκτες είναι πιο έτοιμοι και πιο έμπειροι.
Ο Φώτης Χατζηκυριάκου, πρώτη χρονιά στη Γ’ Εθνική, έχει την ανάλογη εμπειρία να τρέξει την ομάδα;
Αισθάνομαι έτοιμος. Έχω τις γνώσεις. Έχω το UEFA Α, το οποίο δεν ξέρω τι αξία έχει στην διαβάθμιση των προπονητικών πτυχίων. Ο κόσμος νομίζει ότι είναι ένα πτυχίο προπονητικής για να υπάρχει.
Υπάρχει η διαβάθμιση, υπάρχει η γνώση, υπάρχει η εμπειρία. Έχω κάνει 13 προετοιμασίες, όσες δηλαδή είμαι προπονητής και δεν φοβάμαι.
Με αυτό το χαμηλό μπάτζετ που θα έχει το Καλαμπάκι φέτος, θα πολεμήσουμε. Επειδή είμαι προπονητής που μου αρέσει η εργατικότητα νομίζω ότι θα τα καταφέρουμε αν προσπαθήσουν και οι ποδοσφαιριστές.
Ποιος είναι ο δικός σου στόχος;
Δεν έχω αυταπάτες. Όπως διάβασα κάπου, στο εξωτερικό χρειάζεται 70% δουλειά και 30% δημόσιες σχέσεις. Στην Ελλάδα χρειάζεται 70% δημόσιες σχέσεις και 30% δουλειά. Αλλά δεν πρέπει να τα μηδενίζουμε όλα. Αν έχεις υπομονή και προσπαθείς πάρα πολύ, μπορείς σιγά, σιγά να φτάσεις κάπου.
Έφτασα εδώ ανεβαίνοντας σκαλοπάτι, σκαλοπάτι. Η Γ’ εθνική, είναι μια καλή κατηγορία για να δουλέψεις, να δείξεις την δουλειά σου, τις γνώσεις σου.
Υπάρχει μυστικό για την επιτυχία και την κατάκτηση του ντάμπλ;
Ναι, υπήρχε. Το βασικό στοιχείο της επιτυχίας μας ήταν η ομοιογένεια και η χημεία προπονητή, παικτών και διοίκησης. Γι’ αυτό πέτυχε το Καλαμπάκι. Δεν είχε την υπερομάδα, αλλά έγινε ομάδα. Δεν είχε τους παικταράδες, αλλά είχε καλούς παίκτες. Το στοιχείο όμως που είχε το Καλαμπάκι, ήταν η ομοιογένεια και γι’ αυτό πέτυχε.
Αν οι ομάδες έχουν ομοιογένεια, διατηρούν το ρόστερ τους, σιγά σιγά προσθέτουν παίκτες και ξεπερνάνε τις κρίσεις, θα πετύχουν.
Θα ήθελα να προσθέσω ότι φέτος συνεργάτης μου ήταν ο Σπύρος Ξανθόπουλος, ο οποίος έχει παίξει ποδόσφαιρο στο Δοξάτο. Ένας βοηθός σε μια ομάδα είναι πάρα πολύ σημαντικός. Ο Σπύρος ήταν ενωτικός και κράτησε την ομάδα σε πολύ καλό επίπεδο.
Ήταν μια επιτυχημένη χρονιά για εσένα;
Ήταν μια εξαιρετική χρονιά. Όταν ήμασταν στους δυο στόχους έλεγα τουλάχιστον να πάρω ένα από τα δυο. Χρειάζεται και η τύχη στο ποδόσφαιρο, αλλά επίσης το διεκδικήσαμε, δεν το αφήσαμε.
Παρακολούθησες πέρυσι την Γ’ Εθνική;
Είδα την περσινή Γ’ Εθνική και μπορώ να πω ότι έπαιζαν καλό ποδόσφαιρο. Υπήρχαν καλοί ποδοσφαιριστές. Ακόμα και οι ομάδες που υποβιβάστηκαν, οι Προσκυνητές, το Σιδηροχώρι, ο Ξηροπόταμος.
Ο Ξηροπόταμος είχε καλούς ποδοσφαιριστές. Μάλλον δεν τους πήγε καλά από την αρχή, γιατί νομίζω ότι το σύνολο που είχαν ήταν αρκετά καλό για την κατηγορία. Βέβαια, έπεσαν έξι ομάδες, που είναι αρκετές.
Θα ήθελα να υπήρχε μία συνεργασία με τον Ξηροπόταμο και να μπορέσουμε να πάρουμε κάποιους παίκτες, που θα μας βοηθήσουν. Έχω στο νου μου 5-6 ταλέντα και με 2-3 από εκεί νομίζω ότι θα είμαστε καλά, συν τον κορμό που θέλουμε να κρατήσουμε.
Πιστεύεις ότι μια καλή αρχή θα είναι το ήμισυ του παντός στην Γ’ Εθνική;
Πιστεύω ότι το πιο σημαντικό για να πάει καλά μια ομάδα είναι η επιλογή των προσώπων που θα κάνει η διοίκηση το καλοκαίρι. Ειδικά σε αυτό το επίπεδο, πρέπει να επιλέξει καλούς χαρακτήρες. Έχω την σύμφωνη γνώμη της διοίκησης και σε συνεργασία μαζί της θα κάνω την επιλογή των παικτών που θα μπουν σε αυτή την ομάδα, ώστε να μειώσουμε τις συγκρούσεις που θα έχουμε το καλοκαίρι.
Η περίοδος της επιλογής και η προετοιμασία είναι πάρα πολύ σημαντική περίοδος, ώστε να γυμναστούν τα παιδιά.
Πιστεύω ότι τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου θα είμαστε έτοιμοι να χτίσουμε την ομάδα και θα έχουμε εφτά εβδομάδες για να κάνουμε μια πολύ καλή προετοιμασία, ώστε να «δέσουμε» τους παλιούς με τους νέους παίκτες. Η προετοιμασία θα γίνει στο Καλαμπάκι. Έχουμε το προπονητικό μας γήπεδο, το οποίο είναι σε πολύ καλή κατάσταση. Είμαι αισιόδοξος. Το Καλαμπάκι στην Γ’ Εθνική δεν έχει παίξει, και πιστεύω ότι είναι μια χρονιά ορόσημο για την ομάδα.
Υπάρχουν ταλέντα στο δραμινό ποδόσφαιρο;
Υπάρχουν ταλέντα, αλλά δεν τους δίνεται η ευκαιρία να παίξουν.
Θεωρείς ότι περιμένουμε ακόμα και στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο να μεγαλώσουν για να παίξουν;
Νομίζω ότι ένας ποδοσφαιριστής πάνω από 17 χρονών μπορεί να παίξει ανταγωνιστικά και στο τοπικό πρωτάθλημα, αλλά νομίζω και στην παραπάνω κατηγορία μπορούν να παίξουν τα παιδιά. Απλά είναι θέμα νοοτροπίας. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία, θέλει χρόνο αυτό.
Βέβαια, τα δυνατά ταλέντα, οι δυνατοί 17χρονοι και 18χρονοι πρέπει να αγωνίζονται.
Το γεγονός ότι η Δράμα αν και είναι ποδοσφαιρομάνα έχει καιρό να βγάλει ταλέντο, που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Παλαιότερα, πίστευα ότι φταίνε οι παράγοντες και το πώς λειτουργούν τις ομάδες. Νομίζω όμως ότι έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο. Φτάνουν τα παιδιά στη Β’ ή Γ’ Λυκείου και τα περισσότερα είναι καλοί μαθητές, με αποτέλεσμα να ρίχνουν το βάρος στα μαθήματά τους. Τα παιδιά, σωστά, θέλουν να σπουδάζουν, οπότε φεύγουν ως φοιτητές και τους χάνουμε.
Τα ταλέντα 15-16 ετών μπορούν να ανταποκριθούν στη Γ’ Εθνική;
Τα παιδιά πρέπει πρώτα να περάσουν από την Α’ Ερασιτεχνική. Μετά υπάρχει και το θέμα της μυϊκής ετοιμότητας. Επίσης αν ένα παιδί δεν έχει παραστάσεις από 3-4 πρωταθλήματα Α’ κατηγορίας δεν μπορεί να μπει σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα Γ’ Εθνικής. Δεν μπορεί να περάσει απευθείας από το παιδικό στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα˙ δεν είναι έτοιμο το παιδί. Εκεί χάνουμε εμείς, στην ηλικία 15-17 ετών. Τα παιδικά πρωταθλήματα δεν είναι ανταγωνιστικά. Θεωρώ ότι δεν γίνεται καλή εκγύμναση και ενδυνάμωση των παικτών.
Υπάρχει άσχημη συμπεριφορά στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;
Όταν παρακολουθούσα τον γιο μου που έπαιζε ποδόσφαιρο, πήγαινα μόνος μου. Πάντα πήγαινα και παρακολουθούσα το παιχνίδι μόνος μου. Απέφευγα να απαντήσω αν έλεγε κάτι κάποιος για το παιδί μου. Ειδικά στις ακαδημίες, πρέπει να είναι προσεκτικοί οι γονείς. Πρέπει να γίνουν σεμινάρια και στους γονείς. Δεν πας στο γήπεδο για να βρίσεις τον ποδοσφαιριστή, τον διαιτητή ή τον προπονητή. Πας στο γήπεδο, για να δεις μια «παράσταση» και να χειροκροτήσεις τους αθλητές για την προσπάθειά τους
Παρακολούθησες την Δόξα Δράμας;
Ναι την είδα. Για να έχει επιτυχία μια ομάδα πρέπει αυτό που λένε όλοι να έχει ομοιογένεια. Δεν ξέρω πόσοι γνωρίζουν, πόσο σημαντική είναι αυτή η ομοιογένεια σε μια ομάδα.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό, το βλέπουμε και στα μεγάλα club, δεν αλλάζουν τους παίκτες τους σε ποσότητες. Παίρνουν έναν, φεύγει ένας.
Για να πετύχει μια ομάδα, πρέπει να μείνουν οι ποδοσφαιριστές στην ομάδα. Οι ομάδες πρέπει να διατηρούν τα ρόστερ τους, να χτίζονται σιγά, σιγά.
Σ’ ευχαριστώ Φώτη. Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι τελευταίο;
Ναι, θα ήθελα να ευχαριστήσω τη διοίκηση της ομάδας, τον πρόεδρο, Γιώργο Κελετζή, τον ταμία, Χρήστο Ρεβυθόπουλο, τον Λευτέρη Τζιβανάκη, ο οποίος είχε ένα πολυσύνθετο ρόλο, αγωνιστικό και διοικητικό και τον Νίκο Κελετζή.
