Ταινία μικρού μήκους από Δραμινό σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ
«Η Δράμα στην
εποχή της πανδημίας»
Ένα πεντάλεπτο ντοκιμαντέρ από την πόλη της Δράμας την εποχή της καραντίνας από τον Γιώργο Κωνσταντίνου
Του Θανάση Πολυμένη
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Κωνσταντίνου είναι ένας 21χρονος νεαρός από τη Δράμα και για πρώτη φορά καταθέτει μια πεντάλεπτη ταινία μικρού μήκους στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, που ανοίγει αυλαία τη Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου.
Πρόκειται για μια ταινία μορφής ντοκιμαντέρ με τίτλο «Η Δράμα στην εποχή της πανδημίας» και διαγωνίζεται στο Εθνικό Σπουδαστικό Τμήμα, το οποίο διεξάγεται για πρώτη φορά φέτος και περιλαμβάνει συνολικά 20 συμμετοχές.
Μιλώντας ο ίδιος στον «Πρωινό Τύπο» για την ταινία του, σημειώνει ότι «η ταινία είναι σαν μια χρονοκάψουλα, για το πώς ήταν η πόλη όταν ζούσαμε στην καραντίνα την περίοδο της πανδημίας».
Όπως μας λέει, «αυτό που ήθελα να δείξω είναι η άδεια πόλη και η «μηδενική» ζωή στην πόλη. Το ότι δεν είχε καθόλου κόσμο. Η ταινία έχει διάρκεια πέντε λεπτά και προσπαθώ να δείξω πώς ήταν η ζωή σε κάθε διάρκεια της ημέρας, πρωί, απόγευμα και βράδυ. Η ταινία περιλαμβάνει πλάνα από άδειους δρόμους σε αντίθεση με το πώς είναι σήμερα γεμάτη ζωή και θυμόμαστε όλοι για το πώς περάσαμε εκείνες τις ημέρες».
Διευκρινίζει ότι πρόκειται για ένα «μικρό ντοκιμαντέρ», ενώ δεν περιλαμβάνει διαλόγους, ούτε εμφανίζονται ηθοποιοί.
Ερωτώμενος για το πώς αντιμετώπισε ο ίδιος όλη αυτή την κατάσταση, ο Γ. Κωνσταντίνου σημειώνει: «Το αντιμετώπισα όπως κάθε άνθρωπος και όποιος δει την ταινία, θα καταλάβει ότι βγαίνει μια μελαγχολία μέσα απ’ αυτή. Βγάζει το κύριο συναίσθημα που είχαμε εκείνες τις ημέρες, μελαγχολία και απομόνωση. Ήθελα να δείξω, το πόσο απομονωμένοι ήμασταν όλοι και το πόσο άδεια ήταν η ψυχή μας, όπως και όλη η πόλη» λέει, και συμπληρώνει ότι, «στην ουσία, η πόλη αντιπροσωπεύει τον άνθρωπο δίνοντας στην ουσία το βαθύτερο νόημα».
Ερωτώμενος αν έχει ασχοληθεί με άλλες ταινίες ή αν έχει συμμετάσχει παλαιότερα στο Φεστιβάλ της Δράμας, διευκρινίζει ότι συμμετέχει για πρώτη φορά, ενώ συμμετείχε σε ένα Φεστιβάλ στο Βόλο.
Ο ίδιος έχει ασχοληθεί με σενάρια μυθοπλασίας, έχει δημιουργήσει ένα θριλεράκι με τίτλο «Ήσουν πάντα εδώ», δύο πρόσφατες ρομαντικές ταινίες το «Μια οθόνη και εμείς οι δύο μόνοι» με το μοντάζ και κάποιες ιδέες στην σκηνοθεσία, ενώ μία ταινία της οποίας ανέλαβε σενάριο και σκηνοθεσία με τίτλο «Έλα μαζί μου» από τις καλύτερες και πλέον επαγγελματικές του δουλειές.
Στην ερώτηση για το πώς βλέπει το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, ο Γ.Κ. σημειώνει: «Πιστεύω ότι είναι μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία, να δει κανείς τι μπορεί να παραχθεί σ’ αυτή την πόλη και στη χώρα. Γιατί, στο Φεστιβάλ παρουσιάζονται ταινίες και δουλειές μικρότερων σκηνοθετών που δεν είναι αναγνωρισμένοι και υπάρχουν πραγματικά κρυφά διαμάντια εκεί έξω που μπορείς να δεις. Υπάρχουν μεγάλα ταλέντα σ’ αυτή τη χώρα που δεν τους καταλαβαίνουν πολλοί. Γενικά πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που η τέχνη είναι λίγο υποτιμημένη. Το Φεστιβάλ είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να αναδειχθούν κάποια νέα ταλέντα. Για να πω την αλήθεια, δεν μου άρεσε το ελληνικό σινεμά, μέχρι που πήγα κάποιες φορές στο Φεστιβάλ και είδα τι ωραίες δουλειές γίνονται και τι μπορεί να βγει αν έχεις ιδέες».
Συμπληρώνει ακόμα, ότι, η τηλεόραση προβάλει κυρίως εμπορικές ταινίες παρά ποιοτικές, εξηγώντας ότι, «για να δεις το πιο ποιοτικό μέρος του ελληνικού κινηματογράφου, θα πρέπει να ψάξεις από μόνος σου».
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου γεννήθηκε στη Δράμα, είναι 21 ετών και είναι στο τέταρτο έτος του Τμήματος Πολιτισμού και Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών στον Βόλο, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Όπως λέει, θέλει να ασχοληθεί με τα οπτικοακουστικά, και κυρίως την Σκηνοθεσία και το Σενάριο. Επίσης, ασχολείται και γράφει μουσική καθώς και στίχους.
