Ίδρυση
Μουσείου Οίνου
«Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου» (Προφητάναξ Δαβίδ)
Του κ. Γ.Κ. Χατζοπούλου, τ. Λυκειάρχη
Θεωρούμε απαραιτήτως αναγκαία την ίδρυση μουσείου οίνου στην πόλη μας για τους εξής λόγους:
α. Από σεβασμό προς την τοπική μας ιστορία
β. Από την προσπάθεια για ανάπτυξη τουρισμού ποιότητας
γ. Από την οικονομική ενίσχυση του τόπου
Ας δούμε αναλυτικά τους πιο πάνω λόγους.
Οι ανασκαφικές έρευνες, που διεξήχθησαν στον νεολιθικό οικισμό των Σιταγρών το 1969 από την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή αποκαλύψανε, πέραν των άλλων σημαντικών ευρημάτων (αγγεία, εργαλεία κ.α.) και σπόρους σταφυλής, οι οποίοι ανήκουν στην 5η π.Χ. χιλιετία και θεωρήθηκαν ως οι αρχαιότεροι ευρεθέντες στον Βαλκανικό χώρο.
Αλλά και αν επισκεφθεί κάποιος τις ρεματιές του νομού Δράμας, θα διαπιστώσει ευκρινώς πληθώρα αγρίων σταφυλών, οι οποίες αναρριχώνται σε υψηλά άγρια δένδρα, όπως φτελιές, ιτιές κ.α.
Τα δυο αυτά στοιχεία αποκαλύπτουν περίτρανα ότι οι κλιματολογικές συνθήκες του νομού μας ευνοούσαν από τα νεολιθικά ακόμη χρόνια και ευνοούν και σήμερα ακόμη επτά χιλιετηρίδες μετά την ευδοκίμηση της αμπέλου.
Εύλογο λοιπόν ήταν ο καρπός της αμπέλου, αλλά και ο χυμός του να αποτελέσουν μια από τις βασικές διατροφές του προϊστορικού μας προγόνου.
Ευγνώμων ο λαός μας προς τη μητέρα φύση έπλασε με τη φαντασία του θεότητα, η οποία του προσέφερε το πολύτιμο αυτό αγαθό, όπως έπραξε πλάθοντας και άλλες θεότητες, όπως αυτήν της προφοράς των σιτηρών (σίτου, κριθής, λαθουριού κ.α.), της Δήμητρας.
Τη θεότητα, την οποία έπλασε για την προστασία της αμπέλου, της προσέδωσε ιερό όνομα: Διόνυσος (σύνθετο από το επίθετο δίος = ιερός και Νύσος, παράγωγο του τοπωνυμίου Νύσα, που τοποθετείται στην Ηδωνίδα γη ή Ηδωνίδα αία, κατά τον τραγικό ποιητή Αισχύλο).
Ο συγκεκριμένος μικροθεός, αφού δεν αξιώθηκε να ανεβεί στον Όλυμπο επεξέτεινε την προστασία του και σ’ άλλα είδη βλάστησης, αλλά και στο ζωτικό βασίλειο. Αυτή η διερεύνηση της προστασίας του νέου θεού της χλωρίδας και της πανίδας, αλλά και το ηδύγευστο αγαθό του, που προσέφερε στον άνθρωπο του λαού τη χαρά, την αισιοδοξία, τη λησμονιά από τα πολλά προβλήματα του, αλλά και το γεγονός ότι το χρησιμοποίησε ως ίαμα, είχαν ως αποτέλεσμα να κερδίσει τη μεγάλη αγάπη του λαού, να του προσάψει περισσότερα από τετρακόσια προσωνύμια, να κατασκευάσει πληθώρα περίτεχνων προτομών του, αγγείων με εξαιρετικές παραστάσεις, κοπή πολλών νομισμάτων με απεικόνιση του, σωρεία μύθων, και πλήθος ιερών (Παγγαίου, Καλής Βρύσης, περιοχής Ισάρ και ποιος ξέρει πόσα άλλα θα αποκαλύψει στο μέλλον το αρχαιολογικό νυστέρι).
Με την πάροδο του χρόνου ο άνθρωπος του λαού δεν εγκατέλειψε το θείο και ιερό αυτό δώρο. Προχώρησε στην επίσημη καλλιέργεια του, αφού αυτό του εξασφάλιζε μέρος της διατροφής του αλλά και ενίσχυσε το βαλάντιο του και θωράκιζε την υγεία του.
Αν ρίξει κάποιος το βλέμμα του τόσο στην περιαστική Δράμα, όσο και στα υπόλοιπα μέρη του νομού, θα διαπιστώσει έντονη την παρουσία της αμπέλου (περιοχές Αγίου Τρύφωνα, Νοσοκομείου, Αδριανής, Νικηφόρου, Δοξάτου, Κυργίων, Μικροχωρίου, Περιχώρας, Καλής Βρύσης, Κοκκινογείων κ.α.).
Εδώ και χρόνια οι ασκούντες επαγγελματικά το έργο του αμπελουργού παράγουν ηδύγευστους τερψιλαρύγγειους και εξαιρετικής ποιότητάς οίνους, οι οποίοι κερδίσανε τις ντόπιες και ξένες αγορές, αποκομίζοντας επίζηλα βραβεία και ικανά κέρδη.
Όλες αυτές οι προϋποθέσεις συνηγορούν ανεπιφύλακτα στην ίδρυση μουσείου οίνου, εκθέματα του οποίου θα είναι τα παραδοσιακά εργαλεία και σκεύη παραγωγής, αλλά και τα σύγχρονα.
Παράλληλα αναγκαίος καθίσταται ο εμπλουτισμός του με τα διάφορα είδη οίνων, που παράγονται στα οινοποιεία μας, αντίγραφα των προτομών του θεού, επιγραφών, αγγείων και νομισμάτων τα οποία παρήχθησαν προς τιμήν του θεού Διονύσου στην Ηδωνίδα γη.
Το μελλοντικό αυτό μουσείο, του οποίου η παρουσία θα είναι η ζώσα ιστορική, πολιτιστική και οικονομική προσφορά, αλλά και ο πυλώνας ανάπτυξης ποιοτικού τουρισμού, επιβάλλεται το ταχύτερο να δει το φως της ίδρυσής του.
Πολλαπλή θα είναι η προσφορά του. Ευχή μας η εισήγηση για την ίδρυση του, την οποία έκανε η ταπεινότητά μου στα πλαίσια του εορτασμού της ΔΡΑΜΟΙΝΟΓΝΩΣΙΑΣ, να λάβει σύντομα σάρκα και οστά.
Ο λόγος πλέον στο Δ.Σ. των Αμπελουργών και στην τοπική Διοίκηση.
