Ημερίδα από το Δικηγορικό Σύλλογο Δράμας
Πρώτη χώρα στην Ευρώπη η Ελλάδα
που εισάγει την υποχρεωτική διαμεσολάβηση
Του Θανάση Πολυμένη
ΗΜΕΡΙΔΑ για την υποχρεωτική διαμεσολάβηση πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο 15 Φεβρουαρίου, ο Δικηγορικός Σύλλογος Δράμας. Η υποχρεωτική διαμεσολάβηση, είναι ένας νέος θεσμός στην ελληνική νομική πραγματικότητα που εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Κατά τη διάρκεια της ημερίδας, μίλησε ο Δικηγόρος, κ. Απόστολος Άνθιμος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Εκτελεστότητα του πρακτικού διαμεσολάβησης κατά το Ν.4640/2019», ο Δρ. Νομικής Δικηγόρος, Επισκέπτης Καθηγητής του Πανεπιστημίου Frederick της Κύπρου, κ. Δημήτριος Θεοχάρης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Οι καινοτομίες του Ν.4640/2019. Η διαδικασία της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας», ο Επίκουρος Καθηγητής της Νομικής Σχολής ΔΠΘ, κ. Παναγιώτης Γιαννόπουλος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Δικονομικά προβλήματα από τη λειτουργία της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας και τη συμμετοχή του δικηγόρου σε αυτή». Στο πλαίσιο της ημερίδας, παρενέβη η πρόεδρος ADR Hellenic Center, διευθύντρια κατάρτισης ΙΝΚΑΔΑ, κα. Εύη Αυλογιάρη, ενώ συντόνιζε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας, κ. Αναστάσιος Μ. Πούλιος.
Μιλώντας στα μέσα ενημέρωσης ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας κ. Πούλιος, σημείωσε ότι «με το νόμο 4640/2019 εφαρμόζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τις 15 Ιανουαρίου και ουσιαστικά από τις 15 Μαρτίου και μετά, πολλές από τις διαδικασίες ενώπιον των δικαστηρίων θα απαιτούν ένα προστάδιο, η υποχρεωτική διαμεσολάβηση.
Είναι ένας εντελώς νέος θεσμός και για την Ευρώπη. Αν εξαιρέσουμε την Ιταλία, που ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις, είμαστε η πρώτη χώρα που η διαμεσολάβηση παίρνει υποχρεωτικό χαρακτήρα. Για να το πω πολύ απλά. Είναι ουσιαστικά ένα προστάδιο, πριν πάμε στο δικαστήριο, υποχρεωτικά θα πηγαίνουμε σε ένα διαμεσολαβητή για να εξετάσουμε αν μπορούμε να λύσουμε την υπόθεσή μας εξωδικαστικά.
Παρά το γεγονός ότι οι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας και η Ολομέλεια των Προέδρων έχει ταχθεί εναντίον της υποχρεωτικότητας του θεσμού, θα πρέπει να πω ότι από τη στιγμή που αυτός έχει εισαχθεί στην ελληνική έννομη τάξη, είμαστε υποχρεωμένοι να τον διερευνήσουμε, να τον μάθουμε, να τον επεξεργαστούμε, για να μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε στην πράξη.
Αφορά όχι μόνο τους δικηγόρους, αλλά εν δυνάμει όλοι θα είμαστε διάδικοι, όλοι θα είμαστε μέρη σε μια προσπάθεια διαμεσολάβησης, άρα αφορά όλους τους ενεργούς πολίτες και αυτούς που πιθανόν αύριο θα βρεθούν στη θέση του να επιχειρήσουνε μια διαμεσολάβηση, υποχρεωτική ή όχι»
Όπως εξήγησε ο κ. Πούλιος, «η δυνατότητα διαμεσολάβησης ισχύει για όλες τις υποθέσεις. Η εθελοντική όμως. Η υποχρεωτική, δηλαδή αυτό το προστάδιο, πριν φτάσει στο δικαστήριο, αφορά ένα μικρό ποσοστό των οικογενειακών διαφορών, σε ό,τι έχει να κάνει δηλαδή σε διατροφές μεταξύ συζύγων ή τέκνων και με επιμέλειες και με διαφορές που η αξία τους υπερβαίνει τις 30.000 ευρώ. Αν, δηλαδή, εγώ έχω μια διαφορά με κάποιον που η αξία είναι πάνω από 30.000 ευρώ, τότε υποχρεωτικά πηγαίνω στο προστάδιο της διαμεσολάβησης. Αυτό έχει ένα μικρό κόστος. Βέβαια, στις σημερινές εποχές είναι κατά τη γνώμη μου ένα σημαντικό κόστος για τους διαδίκους, οι οποίοι θα το επωμιστούν, προκειμένου να μπορέσουν να απεμπλακούν από το στάδιο της υποχρεωτικότητας και να πάνε μετά στο φυσικό τους δικαστή, εφόσον δεν καταλήξει η διαμεσολάβηση».
Γιαννόπουλος: Τρόπος εναλλακτικής επίλυσης της διαφοράς
Ο κ. Γιαννόπουλος, επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, με δηλώσεις του επισημαίνει ότι, «η διαμεσολάβηση είναι ένας τρόπος εναλλακτικής επίλυσης της διαφοράς, ο οποίος φιλοδοξεί να αντιμετωπίσει προβλήματα, όπως η υπερφόρτωση των πινακίων και η προαγωγή της κοινωνικής ειρήνης, μέσω της εξωδικαστικής φιλικής επίλυσης διαφοράς. Ο νόμος 4640 είναι η δεύτερη προσπάθεια να ρυθμίσει ο νομοθέτης το ζήτημα μέσα σε δύο χρόνια. Είχε προηγηθεί ο νόμος 4512 από την προηγούμενη Κυβέρνηση. Είναι ένας νόμος, ο οποίος έχει θετικά και αρνητικά, μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Η κεντρική ιδέα είναι ευγενής και προσωπικώς εύχομαι στην επιτυχία της. Από εκεί και πέρα αντικείμενο της συζήτησης ήταν η ανάδειξη των διάφορων προβλημάτων που αναμένουμε να ανακύψουν κατά την εφαρμογή του νόμου, με καλή διάθεση, με καλή θέληση και στο πλαίσιο προαγωγής του επιστημονικού διάλογου».
