Η κα. Μπανά μιλάει στον «Π.Τ.» για τα «λογοτεχνικά απογεύματα» του Φεστιβάλ Δράμας

«Η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος

αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία»

Για πρώτη φορά μια Δραμινή στο τιμόνι των λογοτεχνικών απογευμάτων

ΤΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ απογεύματα, είναι μια από τις σημαντικότερες δράσεις, που γίνονται παράλληλα με την προβολή των ταινιών στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Πρόκειται για μια δράση η οποία μετράει πολλά χρόνια και έχει δημιουργήσει σημαντική ιστορία πίσω της.

Τη δράση καθιέρωσε ο αείμνηστος πλέον Αντώνης Παπαδόπουλος, κατά τη μακρόχρονη θητεία του στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή. Την παρουσίαση των αρχικών εκδηλώσεων ανέλαβε το αξέχαστος ποιητής Ανδρέας Παγουλάτος, ενώ στη συνέχεια ο καταξιωμένος συγγραφέας και δημοσιογράφος Παύλος Μεθενίτης.

Σήμερα, υπεύθυνη των λογοτεχνικών απογευμάτων που γίνονται στο αίθριο του καφενείου «Ελευθερία», είναι η δική μας Δραμινή Πωλίνα Μπανά, η οποία και έχει ήδη μια έντονη παρουσία στα πολιτιστικά πράγματα της πόλης τόσο στα λογοτεχνικά, όσο και μέσα από την προεδρεία της στο Σύλλογο Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών, αλλά και από την έκδοση μιας ποιητικής της συλλογής.

Στο πλαίσιο της δράσης των λογοτεχνικών απογευμάτων του Φεστιβάλ Δράμας, η ίδια, ευγενώς δέχτηκε να απαντήσει σε ορισμένες ερωτήσεις της εφημερίδας μας.

Κυρία Μπανά, για πρώτη φορά, μια Δραμινή, αναλαμβάνει και επίσημα την παρουσίαση των λογοτεχνικών αίθριων του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Κάτι που θα πρέπει να θεωρείται σημαντική επιτυχία, τόσο για εσάς, όσο και γενικά για τη Δράμα. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό και πόσο «βαριά» θεωρείται ότι είναι η κληρονομιά την οποία αναλαμβάνετε;

«Ναι, έχετε δίκιο. Είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνει Δραμινός. Όπως γνωρίζετε, ασχολούμαι συστηματικά με την παρουσίαση βιβλίων στη Δράμα, πολύ προτού ξεκινήσω τη δική μου λογοτεχνική διαδρομή, κοντά τρεις δεκαετίες τώρα.

Ανελλιπώς, από τότε που επέστρεψα, μετά τις σπουδές μου, στην πόλη μας και μέχρι σήμερα, έχοντας παρουσιάσει, όλα αυτά τα χρόνια, δεκάδες βιβλία. Οφείλεται στην αγάπη μου για τη λογοτεχνία, η οποία, μεταξύ άλλων, στάθηκε και η μοναδική αιτία για να κάνω, μετά τις σπουδές μου στη Νομική, και σπουδές στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του Αριστοτελείου, αποκλειστικά για τη δική μου ικανοποίηση, προκειμένου να εντρυφήσω, σε βάθος, στην Αγγλική και την Αμερικανική  Λογοτεχνία.

Από την άλλη, την τελευταία δεκαετία, με την ιδιότητα της Προέδρου του Δ.Σ. του Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Δράμας, έχω οργανώσει και φέρει σε πέρας εκατοντάδες (πάνω από διακόσιες πενήντα) πολιτιστικές εκδηλώσεις και δράσεις στη Δράμα, οι οποίες αφορούσαν, κυρίως, στη λογοτεχνία αλλά και, γενικότερα, στο θέατρο, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη ζωγραφική, και τη φωτογραφία.

Αισθάνομαι, λοιπόν, πραγματική χαρά για τη συγκεκριμένη ανάληψη, διότι η κατάστρωση και η οργάνωση του προγράμματος των παράλληλων λογοτεχνικών εκδηλώσεων με γενικό τίτλο «Αίθρια Λογοτεχνικά Απογεύματα» του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας καθώς και η επιμέλεια και η παρουσίαση αυτών, τις οποίες ανέλαβα επίσημα φέτος, συνδυάζει ιδανικά αυτό που αγαπώ και κάνω, όπως προείπα, εδώ και δεκαετίες στην πόλη μας, με το ίδιο το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, το οποίο, επίσης, έχει μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου, δεδομένου ότι μεγάλωσα στις σκοτεινές του αίθουσες, παρακολουθώντας το ήδη από την αρχή της εφηβείας μου, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ενώ η στενή του παρακολούθηση, όλα αυτά τα χρόνια, με επηρέασε, βαθιά, τόσο ως άνθρωπο όσο και, μεταγενέστερα, όταν άρχισα να γράφω, ως λογοτέχνη.

Θα ήθελα δε, να ευχαριστήσω και δημοσίως, τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Οργανισμού-Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, κ. Γεώργιο Δεμερτζή καθώς και το νέο Καλλιτεχνικό Διευθυντή του Φεστιβάλ, κ. Γιάννη Σακαρίδη, οι οποίοι, λαμβάνοντας υπόψη και συνεκτιμώντας όλα τα ανωτέρω, μου έκαναν τη σχετική πρόταση, για την εμπιστοσύνη, την οποία, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, μου έχουν δείξει.

Έχω, τέλος, συναίσθηση «του βάρους της κληρονομιάς» όπως ευστόχως το θέτετε, το οποίο καθίσταται ακόμη πιο ευεξήγητο, εάν λάβουμε υπόψη ότι τις εν λόγω παράλληλες λογοτεχνικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ καθιέρωσε, προ δεκαετίας και πλέον, ο αείμνηστος Αντώνης Παπαδόπουλος, ανέλαβε αρχικά ο αξέχαστος ποιητής Ανδρέας Παγουλάτος και, στη συνέχεια, επί σειρά ετών, ο καταξιωμένος συγγραφέας και δημοσιογράφος Παύλος Μεθενίτης».

Με ποιο τρόπο γίνεται η επιλογή των βιβλίων, τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά στα λογοτεχνικά αίθρια του Φεστιβάλ; Τι είναι εκείνο που τα χαρακτηρίζει ώστε να τύχουν μιας τόσο σημαντικής παρουσίασης;

«Κατάρτισα το φετινό πρόγραμμα των «Αίθριων Λογοτεχνικών Απογευμάτων» του Φεστιβάλ, με κύριο γνώμονά μου το πολυσυλλεκτικό περιεχόμενο και το θεματικό πλουραλισμό και έτσι προτίθεμαι να συνεχίσω και για τα επόμενα.

Έτσι, στο φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνονται βιβλία λογοτεχνίας αλλά και λογοτεχνικά περιοδικά, εκδόσεις κοινωνικού προβληματισμού και ευαισθητοποίησης, βιβλία που αφορούν σε άλλους, πέραν της λογοτεχνίας, τομείς (και, συγκεκριμένα, φέτος στον τομέα της ιστορίας), εκδόσεις άλλων πολιτιστικών οργανισμών και φορέων (και, συγκεκριμένα, φέτος του Μουσείου Μπενάκη) καθώς και διαλέξεις και ομιλίες οι οποίες αφορούν στο θέμα των υπό παρουσίαση εκδόσεων (και, συγκεκριμένα, φέτος των Υπευθύνων του Ιστορικού Αρχείου του Μουσείου Μπενάκη, Τάσου Σακελλαρόπουλου και Μαρίας Δημητριάδου καθώς και της ιστορικού Βασιλικής Λάζου)».

Πώς βλέπετε ότι συνδέεται η λογοτεχνία και το βιβλίο με τον κινηματογράφο και ειδικότερα την ταινία μικρού μήκους;

«Όπως έχω ήδη γράψει στον πρόλογό μου στο αναλυτικό πρόγραμμα των «Αίθριων Λογοτεχνικών Απογευμάτων» του φετινού Φεστιβάλ, το οποίο ετοίμασα και ήδη κυκλοφορεί ευρέως, όλες αυτές τις ημέρες, στην πόλη, η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος, ακριβώς επειδή και οι δύο βασίζονται, κατά κανόνα, στην τέχνη της αφήγησης, αποτελούν «συγκοινωνούντα δοχεία» από καλλιτεχνικής πλευράς, δηλαδή βρίσκονται σε μία σχέση γόνιμης και μόνιμης αλληλεπίδρασης.

Αρκεί να αναλογιστείτε πόσες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου και, μάλιστα, μερικές από τις πλέον αριστουργηματικές, βασίζονται, διαχρονικά, σε βιβλία λογοτεχνίας. Υπάρχει, λοιπόν, μία στενή και διαρκής, «εκλεκτική συγγένεια», όπως θα τη χαρακτήριζα, μεταξύ λογοτεχνίας και κινηματογράφου και, ως εκ τούτου, θεωρώ απόλυτα φυσική, αναμενόμενη και ταιριαστή τη συνύπαρξη και τη σύζευξη μεταξύ λογοτεχνίας και κινηματογράφου, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, μέσω της διεξαγωγής των παράλληλων λογοτεχνικών εκδηλώσεων «Αίθρια Λογοτεχνικά Απογεύματα».

Όσον αφορά δε, ειδικότερα, στην ταινία μικρού μήκους, η οποία αποτελεί και το φυσικό αντικείμενο του ιδίου του Φεστιβάλ, ανέκαθεν την αντιστοίχιζα και τη θεωρούσα (και τη θεωρώ) το άμεσο σύστοιχο του διηγήματος (ή ακόμη και του μικρο-διηγήματος ανάλογα με τη διάρκειά της), ενός αγαπημένου λογοτεχνικού είδους, στον κινηματογράφο, ακριβώς λόγω της μικρής, σύντομης φόρμας και στις δύο περιπτώσεις, της οικονομίας εκφραστικών μέσων και του συνακόλουθου εσωτερικού ρυθμού που αυτή η φόρμα υπαγορεύει και συνεπάγεται τόσο στο χώρο της λογοτεχνίας όσο και σε κείνον του κινηματογράφου».

Εσείς η ίδια έχετε δοκιμαστεί με επιτυχία στον λογοτεχνικό χώρο με την έκδοση ποιημάτων σας. Και προφανώς η Δράμα έχει να αναδείξει αρκετό υλικό συγγραφέων και ποιητών με αξιόλογες εκδόσεις και επιτυχίες. Κατά πόσο οι Δραμινοί συγγραφείς παρουσιάζονται όπως θα τους έπρεπε στα λογοτεχνικά αίθρια όλα αυτά τα χρόνια, αν και προφανώς έχουν γίνει κατά καιρούς ιδιαίτερες παρουσιάσεις τους;

«Πράγματι, το δραμινό λογοτεχνικό δυναμικό δηλώνει δυναμικά το «παρών», εδώ και δεκαετίες, στα ελληνικά λογοτεχνικά πράγματα και, μάλιστα, συνεχώς  «μεταγγίζεται» με νέο -λογοτεχνικό- αίμα.

Οι Δραμινοί λογοτέχνες είχαν συμμετοχή και βήμα στα «Λογοτεχνικά Αίθρια», καθ΄ όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όσον αφορά στην κατάστρωση του φετινού  προγράμματος, ένας από τους κύριους άξονες αυτού αλλά και κάθε επόμενου προγράμματος είναι, όπως ακριβώς έχω επισημάνει και στον πρόλογό μου που συνοδεύει το αναλυτικό πρόγραμμα των παράλληλων λογοτεχνικών εκδηλώσεων που κυκλοφορεί, η προβολή του δραμινού λογοτεχνικού δυναμικού προκειμένου να έρθουν σε (στενότερη) επαφή και να το γνωρίσουν (καλύτερα) όσοι φιλοξενούνται στο Φεστιβάλ και, εν γένει, επισκέπτονται την πόλη κατά τη διάρκειά του».