Home > νέα > Μ. Καμπάνταη: «Ο αθλητισμός είναι ένα εργαστήρι ψυχικής ανθεκτικότητας…» -Μιλάει στον «Π.Τ.» η Ψυχολόγος κα. Μαρία Καμπάνταη

Μ. Καμπάνταη: «Ο αθλητισμός είναι ένα εργαστήρι ψυχικής ανθεκτικότητας…» -Μιλάει στον «Π.Τ.» η Ψυχολόγος κα. Μαρία Καμπάνταη

Μιλάει στον «Π.Τ.» η Ψυχολόγος κα. Μαρία Καμπάνταη

Μ. Καμπάνταη: «Ο αθλητισμός

είναι ένα εργαστήρι

ψυχικής ανθεκτικότητας…»

Καμπάνταη: «Ο αθλητισμός μέσα από τα οφέλη του, διαμορφώνει πολύπλευρες προσωπικότητες και δοκιμάζει τις δυνάμεις μας…»

 

 

Του Θανάση Πολυμένη

ΜΙΑ ΠΟΛΥ ωραία εκδήλωση με κεντρικό  θέμα: «Αθλητική Ψυχολογία & Ψυχική ανθεκτικότητα», πραγματοποιήθηκε από τον Αθλητικό Σύλλογο Γαία Δράμας, το βράδυ του Σαββάτου 10 Δεκεμβρίου.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στη μικρή αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου και την παρακολούθησαν οι αθλήτριες και αθλητές του Συλλόγου, προπονητές αλλά και γονείς που τα παιδιά τους ασχολούνται με τον αθλητισμό.

Η ομιλία που έγινε με βιωματικό τρόπο από την κα. Μαρία Καμπάνταη, Ψυχολόγο MSc του Γενικού Νοσοκομείου Δράμας και συγγραφέα, επικεντρώθηκε στην ψυχική ανθεκτικότητα των αθλητών και αθλητριών, στους παράγοντες που τους επηρεάζουν αλλά και στο πώς μπορεί αυτή να αναπτυχθεί έτσι ώστε να έχουμε αθλητές και αθλήτριες με υψηλά επίπεδα αισιοδοξίας,  πάθους, αφοσίωσης, αυτοπεποίθησης και επιτυχίας.

Για το θέμα μίλησε στον «Π.Τ.» η κα. Καμπάνταη, η οποία αρχικά σημείωσε: «Είμαι καλεσμένη από την Γαία Δράμας, για να συνδυάσουμε την έννοια της ψυχικής ανθεκτικότητας με την αθλητική ψυχολογία και την ψυχική ανθεκτικότητα του αθλητή. Ουσιαστικά θα μιλήσουμε για βασικές έννοιες της αθλητικής ψυχολογίας, όπως την συγκέντρωση, το άγχος και τη διαχείρισή του, την αυτοεκτίμηση. Εξάλλου, ο ίδιος ο αθλητισμός είναι ένα εργαστήρι ψυχικής ανθεκτικότητας, είναι σαν μικρογραφία της ζωής. Σ’ αυτή την ομιλία στηρίζομαι περισσότερο στο ότι ο αθλητισμός μέσα από τα οφέλη του, διαμορφώνει πολύπλευρες προσωπικότητες, δοκιμάζει τις δυνάμεις, απλά όμως, κάθε φορά, είναι κάποια πράγματα που  υποτιμούμε και παραμελούμε, τα οποία αφορούν την προοπτική των  πραγμάτων, την έμφαση στο παρόν, τη θετική σκέψη, που είναι χρήσιμα τόσο στη ζωή όσο και στον αθλητισμό. Και αυτό για να μεγιστοποιηθεί η απόδοση. Όμως η μεγιστοποίηση της απόδοσης του αθλητή, δεν έχει να κάνει μόνο με την αθλητική επιτυχία, αλλά συνδυάζεται  και με την ποιότητα της ζωής του».

Ερωτώμενη για το πώς μπορεί ο αθλητής να αντιμετωπίσει την ψυχική δύναμη, η κα. Καμπάνταη σημειώνει: «Από μόνη της σαν λέξη, η  δύναμη, είναι το δυναμικό που έχουμε, κάτι που έχουμε μέσα μας. Ο αθλητικός ψυχολόγος, θα έρθει να ξεκλειδώσει τις δυνάμεις που ήταν ξεχασμένες, υποτιμημένες, είτε μπλοκαρισμένες. Είναι μια διαδικασία που χτίζεται. Δεν είναι σαν τα γυμναστήρια που πηγαίνουμε πριν το καλοκαίρι και θέλουμε να γίνει το θαύμα. Υπάρχει ένα χτίσιμο, μια οικοδόμηση, όπως και στη ζωή. Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε και στα παιδιά μας, είτε αθλούνται είτε όχι».

Ερωτώμενη αν αναφερόμαστε μόνο σε ατομική ψυχολογία για τους αθλητές ή ομαδική ψυχολογία για ομάδες, η κα. Καμπάνταη σημειώνει ότι «οι αρχές είναι ίδιες, είτε έχουμε ένα άτομο, είτε μια ομάδα. Το πλαίσιο αλλάζει και οι τεχνικές. Δεν έχει σημασία. Ιδιαίτερα στα ομαδικά αθλήματα, είναι πολύ σημαντικό να καλλιεργείται η συνοχή της ομάδας, κάτι που συναντούμε στις παλιές ομάδες, στον παλιό πρωταθλητισμό. Σήμερα δεν το συναντούμε αυτό. Είναι η κοινωνία της επίδοσης που τρέχουμε να προλάβουμε. Λέμε οφείλουμε, γιατί μπορούμε. Βλέπουμε τα παιδιά και από πίσω τους γονείς, οι οποίοι γίνονται δεύτεροι κόουτς και ίσως τα υπερπροστατεύουν  και τα καταπιέζουν, από αγάπη βεβαίως. Αλλά τα παιδιά χάνουν την ιδιοκτησία της εμπειρίας, σαν να μην είναι δική τους εμπειρία αυτό που βιώνουν και δεν απολαμβάνουν τον αγώνα. Ιδιαίτερα στα παιδιά 14 με 18 ετών, το αγωνιστικό άγχος είναι πολύ υψηλό γιατί η έμφαση δίνεται στη νίκη και όχι στη συμμετοχή. Εντάξει, θα κάνουμε τον πρωταθλητισμό,  πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τη νίκη, αλλά πρέπει να απολαμβάνω και τη συμμετοχή για να πάρω τη νίκη ως δώρο και όχι ως αυτοσκοπό».

Τέλος, συμπληρώνει ότι «η ψυχολογία της ομάδας είναι τέσσερα πράγματα, και όχι κάτι αόριστο: άγχος, αυτοεκτίμηση, συγκέντρωση και ψυχική ανθεκτικότητα».