Με μεγάλη επιτυχία

αναβίωσε το έθιμο

των Μωμόγερων στην Καλλίφυτο

ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ επιτυχία αναβίωσε τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων 26 Δεκεμβρίου, το έθιμο των Μωμόγερων. Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν το μεσημέρι στην πλατεία της Καλλιφύτου, όπου πλήθος κόσμος τις παρακολούθησε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό.

Οι Μωμόγεροι Καλλιφύτου, είναι το πρώτο δρώμενο μεταμφιεσμένων του Δωδεκαημέρου που αναβιώνει χρονικά από όλα τα υπόλοιπα στην περιοχή μας. Είναι ένα δρώμενο που μας έρχεται από τον Πόντο και φυσικά έχει τις ρίζες του και αυτό στην αρχαιότητα.

Οι ρίζες του εθίμου

Οι ρίζες του εθίμου βρίσκονται στους προ-χριστιανικούς χρόνους, αλλά οι Πόντιοι αργότερα του έδωσαν χριστιανικό χαρακτήρα. Στο δρώμενο των Μωμόγερων, παρουσιάζεται η αναγέννηση της φύσης με την αλλαγή του νέου έτους και έχει κεντρικό σκοπό την σάτιρα. Στο έθιμο αυτό όσοι συμμετέχουν φοράνε τομάρια ζωών όπως λύκων και τράγων, ενώ άλλοι ντύνονται με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά και έχουν την μορφή γεροντικών προσώπων. Όλοι τριγυρνούν στις αυλές των σπιτιών.

Το έθιμο αναβιώνει πάντα τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων στις 26 Δεκεμβρίου και είναι το πρώτο από τα δρώμενα των μεταμφιέσεων του Δωδεκαημέρου που αναβιώνει πριν από το τέλος της χρονιάς και πριν από τον αγιασμό των υδάτων την ημέρα των Φώτων. Ενώ, όλα τα υπόλοιπα δρώμενα των μεταμφιέσεων στην περιοχή της Δράμας, αναβιώνουν από τον αγιασμό των υδάτων και την επόμενη ημέρα.

Η καταγωγή του εθίμου έρχεται από την αρχαία Ελλάδα, από τα γνωστά παναθήναια και τα σατουρνάλια. Στη διάρκεια των χρόνων, τόσο στην προ-βυζαντινή και αργότερα στη μετά-βυζαντινή εποχή το έθιμο χάνει τον ευετηριακό του χαρακτήρα.

Χαρακτηριστικό της ιστορίας είναι ότι, όταν πέρασε από τον Πόντο ο απόστολος Ανδρέας, το έθιμο πήρε έναν χριστιανικό χαρακτήρα. Στην ουσία το δρώμενο αυτό είναι θεατρικού χαρακτήρα. Και εδώ ο κορυφαίος του χορού ονομάζεται Ακρίτας, ο φύλακας των άκρων των βυζαντινών συνόρων. Έτσι και τα άτομα χορού ονομάζονται ως παλικάρια του Ακρίτα. Ο Ακρίτας φέρει επάνω του το σύμβολο του σταυρού. Καταργείται λοιπόν ο μέχρι τότε ευετηριακός και γονιμικός χαρακτήρας του δρώμενου και παίρνει ένα χριστιανικό χαρακτήρα.