Η μετανάστευση των λαών
Του Ευάγγελου Μαρινόπουλου
Στις μέρες μας πολύς λόγος γίνεται για την μετανάστευση. Αιτία –λένε – είναι οι πόλεμοι στις βορειοαφρικανικές και μεσανατολικές χώρες, που αναγκάζουν τους ανθρώπους να φεύγουν από τις πατρίδες τους και να αναζητούν νέους τόπους διαμονής και διαβίωσης.
Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι δεν πηγαίνουν σε ομόφυλες ή ομόθρησκες χώρες, αλλά σε χώρες των οποίων τους κατοίκους αποκαλούν άπιστους. Και η πορεία τους είναι πάντα προς τον Βορρά ή – να το πούμε αλλιώς – πάντα προς την εύκρατη ζώνη τής Γης.
Οι λόγοι είναι προφανείς· προτιμούν κράτη πλούσια και με καλό κλίμα, για να ζήσουν καλύτερα. Στην Αφρική και στην Μέση Ανατολή χύνεται πολύ αίμα, υπάρχει μίσος και φτώχεια. Πού θα πάνε λοιπόν; Φυσικά στην Ευρώπη. Οι Ευρωπαίοι λόγω χριστιανισμού και πολιτισμού μέχρι τώρα έδειχναν φιλανθρωπία και ανοχή, αλλά επειδή το μεταναστευτικό ρεύμα αυξάνεται συνεχώς, άρχισαν να αντιδρούν. Ήδη οι κάτοικοι των ευρωπαϊκών χωρών χωρίστηκαν σε δύο παρατάξεις: των σκληρών εθνικιστικών και των φανατικών διεθνιστών. Ο Χίτλερ και ο Μαρξ, αν και νεκροί, επηρεάζουν ακόμα την ιδεολογία των ανθρώπων!
Πρώτοι και πριν από δεκαετίες αντέδρασαν οι Αυστραλοί στην μετανάστευση Ασιατών στην χώρα τους. Δέχονται μόνον Ευρωπαίους και υπό προϋποθέσεις. Πριν από ένα χρόνο εμφανίστηκε ο Τραμπ, ο οποίος ως υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ διεκήρυξε ότι, αν εκλεγεί, δεν θα επιτρέπει την εγκατάσταση στην χώρα του ισπανόφωνων και μουσουλμάνων. Ίσως γι’ αυτό εξελέγη, διότι εξέφραζε την επιθυμία τής πλειονότητας του αμερικανικού λαού. Ήδη ως πρόεδρος των ΗΠΑ υπέγραψε τα σχετικά διατάγματα. Φυσικά δεν είναι όλοι οι Αμερικανοί κατά των μεταναστών. Υπάρχουν αντιδράσεις στην πολιτική τού Τραμπ και η διαίρεση του λαού σε εθνικιστές και διεθνιστές είναι εμφανής.
Είναι φανερό ότι στόχοι των μεταναστών από την Ασία, την Αφρική και την Λατινική Αμερική είναι η Ευρώπη, οι ΗΠΑ και η Αυστραλία, δηλαδή ο πλούτος, ο πολιτισμός και η επιστήμη. Κανένας μετανάστης δεν επιθυμεί να εγκατασταθεί μόνιμα σε χώρα τής Αφρικής και της Ασίας.
Το πρόβλημα είναι αν μπορεί να ικανοποιηθεί η επιθυμία εκατομμυρίων μεταναστών, που αγωνίζονται να φτάσουν στις τρεις αυτές χώρες (ΗΠΑ – ΕΕ – Αυστραλία) και κυρίως αν είναι δυνατή η ένταξή τους σ’ αυτές τις τελείως διαφορετικές κοινωνίες. Οι διαφορές είναι φυλετικές, θρησκευτικές, γλωσσικές, πολιτιστικές και οικονομικές. Είναι δυνατόν να αφομοιωθούν αυτοί οι άνθρωποι χωρίς να προκαλέσουν τριγμούς στο σύστημα; Τα ιστορικά δεδομένα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο. Έχουν περάσει αιώνες συνύπαρξης λευκών, ερυθροδέρμων και μαύρων στην Αμερική, εντούτοις ακόμα και σήμερα τα προβλήματα παραμένουν (προστριβές των φυλών, εργασιακά δικαιώματα, διαφορά μόρφωσης, φόνοι και δολοφονίες).
Ανέκαθεν υπήρχαν φανατικοί ρατσιστές και ανεκτικοί άνθρωποι· και θα υπάρχουν και στο μέλλον. Άρα η συμβίωση ανθρώπων διαφορετικών φυλών, θρησκειών και παραδόσεων θα είναι πάντοτε προβληματική, με ενδόμυχο μίσος, ακόμα και με διώξεις (πογκρόμ στην Ρωσσία, κρεματόρια στην Γερμανία, διώξεις στην Ισπανία…). Γι’ αυτό νομίζω ότι είναι προτιμότερο και ειρηνικότερο για τους λαούς να μην αναμιγνύονται άνθρωποι διαφορετικών φυλών και θρησκειών, για να μπορούν να ζουν ειρηνικά. Φυσικά σχέσεις πρέπει να έχουν τα κράτη μεταξύ τους, αλλά ο κάθε λαός πρέπει να ζει στην πατρίδα του, να εργάζεται και να προκόβει.
Ξέρω ότι υπάρχουν αντιρρήσεις και από τους εθνικιστές και από τους διεθνιστές. Αλλά οι αντιρρήσεις οφείλονται στις ιδεολογίες τους. Η Ιστορία όμως δεν επηρεάζεται από κανέναν και περιγράφει τα γεγονότα όπως συνέβησαν και όχι όπως θα ήθελε ο ιστορικός να συμβούν. Η Ιστορία λοιπόν αναφέρει ότι στην Ελλάδα προ του 2000 π.Χ. κατοικούσαν οι Πελασγοί, μια μεσογειακή φυλή, λευκή, μετρίου αναστήματος, με δική της γραφή (γραμμική) και δικό της πολιτισμό. Το 2000 π.Χ. κατέβηκαν από τον Βορρά οι Αχαιοί και το 1100 π.Χ. κατέβηκαν πάλι από τον Βορρά οι Δωριείς. Όλοι αυτοί ανήκαν στην λευκή φυλή και μιλούσαν διαλέκτους τής ελληνικής γλώσσας, εντούτοις εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα με πόλεμο απωθώντας ο δεύτερος τον πρώτο και ο τρίτος τον δεύτερο. Τελικά δημιούργησαν πόλεις – κράτη και αργότερα αποικίες σε όλη την Μεσόγειο Θάλασσα και στον Εύξεινο Πόντο. Μάχονταν μεταξύ τους, αν και ανήκαν στην ίδια φυλή, μιλούσαν την ίδια γλώσσα και πίστευαν στους ίδιους θεούς. Άρα η μετανάστευση των λαών δεν είναι σημερινό φαινόμενο, αλλά υπήρχε χιλιάδες χρόνια προ Χριστού. Είμαστε λοιπόν και ’μεις οι Έλληνες μετανάστες από την Βόρεια Ευρώπη.
Αλλά και οι Αυστραλοί, που δεν δέχονται μετανάστες από την Αφρική και την Ασία, μετανάστες είναι και αυτοί. Είναι όλοι Ευρωπαίοι που εγκαταστάθηκαν στην Αυστραλία μετά την ανακάλυψή της από τους Πορτογάλους, την εξερεύνησή της από τους Ολλανδούς και την κατάληψή της από τους Άγγλους.
Οι Αμερικανοί των ΗΠΑ, του Καναδά και των κρατών τής Κεντρικής και Νότιας Αμερικής είναι επίσης μετανάστες από την Ευρώπη κυρίως και εν μέρει από την Αφρική και την Ασία. Γιατί λοιπόν ο Τραμπ δεν επιτρέπει στους Μεξικανούς και τους μουσουλμάνους επτά χωρών να μεταναστεύουν στις ΗΠΑ; Προφανώς για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς και οικονομικούς.
Φανταστείτε τι θα γίνει σήμερα στα κράτη που αποτελούνται από λευκούς, μαύρους, κίτρινους, ερυθρόδερμους, χριστιανούς, μουσουλμάνους, βουδδιστές κλπ. Ήδη υπάρχει αναταραχή. Στο μέλλον δεν πρόκειται να συμβιώσουν ειρηνικά ποτέ και θα σκοτώνονται κάθε μέρα μεταξύ τους.
Το μέλλον θα είναι ίδιο με το παρελθόν. Πόλεμοι, ανακατατάξεις, μεταναστεύσεις, βία, αναδιανομή τού πλούτου τής Γης μεταξύ των εκάστοτε νικητών. Και πάλι από την αρχή. Το τέλος μιας εποχής είναι η αρχή μιας άλλης. Έτσι υπάρχει συνέχεια. Ευτυχώς μετά από 2-3 γενεές ξεχνιούνται τα εγκλήματα πολέμου και τα εκατομμύρια των θυμάτων – μόνον η Ιστορία τα θυμάται – και οι νέοι άνθρωποι αρχίζουν πάλι να εργάζονται, να παράγουν και να δημιουργούν ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή και ευχόμενοι υγεία και … ειρήνη.
