Μιλάει στον «Π.Τ.» ο πρόεδρος του Κυνηγετικού Συλλόγου Κ. Νευροκοπίου κ. Παναγιώτου

«Το νομοσχέδιο για την υποχρεωτική

στείρωση δεν θα περιορίσει τα αδέσποτα»

► Αναγκαία η συνεχής εκπαίδευση των κυνηγών με σεμινάρια

► Ναι στο τσιπάρισμα των κυνηγόσκυλων, να ενισχυθούν όμως και οι δασικές υπηρεσίες

► Το πρόβλημα του υπερπληθυσμού του λύκου και η απουσία σχετικών μελετών

Του Θανάση Πολυμένη

ΣΤΟΝ «Πρωινό Τύπο» μίλησε ο  πρόεδρος του Κυνηγετικό Συλλόγου Κάτω Νευροκοπίου κ. Παναγιώτης Παναγιώτου, σχετικά με τα ζητήματα που τους απασχολούν.

Τα  θέματα που σήμερα ενδιαφέρουν ιδιαίτερα την κυνηγετική κοινότητα της περιοχής, είναι το νέο νομοσχέδιο για την υποχρεωτική στείρωση των κυνηγόσκυλων, το τσιπάρισμά τους, αλλά και πώς θα εξελιχθεί όλη αυτή η υπόθεση.

Ο κ. Παναγιώτου υποστηρίζει πως το νέο νομοσχέδιο δεν θα μπορέσει να περιορίσει τα αδέσποτα ζώα, το αντίθετο μάλιστα. Σημειώνει ακόμα ότι το κυνήγι είναι χόμπι και όταν ο κυνηγός πηγαίνει στο βουνό, δεν μπορεί να σκοτώνει ότι βρει μπροστά του. «Θα πρέπει να σέβεται τη φύση και το θήραμα».

Μιλήσαμε ακόμα για την ασφάλεια και εκπαίδευση των κυνηγών με αφορμή το τραγικό περιστατικό που έγινε την Πρωτοχρονιά με έναν 16χρονο που σκότωσε κατά λάθος το θείο του στο κυνήγι. Επισημαίνει πάντως ότι, οι κυνηγοί χρειάζονται συνεχή επιμορφωτικά σεμινάρια, αλλά και εκπαίδευση. Ενώ ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στον υπερπληθυσμό του αγριόχοιρου και το λύκου.

Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Κ. Νευροκοπίου

Ερωτώμενος σε πιο επίπεδο βρίσκεται σήμερα ο Κυνηγετικός Σύλλογος Κ. Νευροκοπίου, ο κ. Παναγιώτου επισημαίνει ότι «σε ένα γενικό επίπεδο, είμαστε σε αρκετά καλό σημείο. Σε σχέση με άλλες χρονιές έχουμε μια μικρή άνοδο, καθώς έχουμε φτάσει περίπου στις 400 άδειες  τις οποίες έχουμε θεωρήσει. Αυτό είναι ένα ικανοποιητικό επίπεδο που μας έχει χαροποιήσει. Αυτή η χρονιά ήταν πολύ καλή».

Νομοσχέδιο και στειρώσεις

Όσον αφορά το νέο νομοσχέδιο που υποχρεώνει πλέον τους κυνηγούς στην στείρωση των κυνηγόσκυλων, ο κ. Παναγιώτου εκφράζει την αρνητική του άποψη επ’ αυτού, επισημαίνοντας: «Και η δική μου άποψη είναι να τσιπαριστούν πλέον όλα τα σκυλιά. Θα πρέπει να έχουν ταυτότητα. Και είμαι θετικός ως προς αυτό. Πιστεύω όμως ότι το κράτος μ’ αυτό το νόμο, δεν θα μπορέσει να καταπολεμήσει τα αδέσποτα, γιατί αυτός είναι ο σκοπός του. Δεν είναι όμως και η καλύτερη προσέγγιση να γίνει αυτό.

Δεν θα αποδώσει αυτό, γιατί δεν μπορείς να υποχρεώνεις τον κόσμο να στειρώσει το σκυλί του.  Και στο κάτω-κάτω, τα περισσότερα αδέσποτα που βλέπουμε στο δρόμο, είναι κυνηγόσκυλα; Εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Είναι λάθος αυτός ο νόμος με την έννοια ότι δεν πιστεύω πως θα αποδώσει».

Τονίζει ακόμα ότι, η στείρωση κάνει το σκυλί να χάσει τη δυναμικότητά του στο κυνήγι.

Σκοπιμότητες;

Στην ερώτηση αν πιστεύει πως το νομοσχέδιο αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει εν μέρει και με σκοπιμότητα εναντίον των κυνηγών, σημειώνει: «Δεν νομίζω ότι είναι κάποια κίνηση κατά των κυνηγών. Θέλω να πιστεύω ότι είναι απλά για την καταπολέμηση των αδέσποτων ζώων».

Του επισημαίνουμε ότι αρκετοί κυνηγοί έχουν κατηγορηθεί από φιλοζωικές οργανώσεις, για ζητήματα εμπορίου κυνηγόσκυλων. Απαντώντας, τονίζει ότι «μπορεί και να υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις. Δεν λέω ότι δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά εδώ μιλάμε για το σύνολο των κυνηγών. Αυτό που κάνουν οι κυνηγοί συνήθως, είναι να ζευγαρώνουν τα σκυλιά τους, και να μοιράζουν μεταξύ τους τα κουτάβια. Μετά τα μεγαλώνουν πηγαίνουν στο κυνήγι».

Σημειώνει πάντως ότι, «υπάρχουν όμως και άλλες περιπτώσεις, που όταν το κουταβάκι μεγάλωνε και δεν μπορούσε να κυνηγήσει – γιατί υπάρχουν και κυνηγόσκυλα που δεν μπορούν να βγουν στο κυνήγι – τότε κάποιοι τα έπαιρναν και τα παρατούσαν απόμερα και αυτά μετά κατέληγαν αδέσποτα. Αυτό μπορεί να καταπολεμηθεί, γιατί είναι μεμονωμένες περιπτώσεις αυτές».

Ενίσχυση δασικών υπηρεσιών

Ο κ. Παναγιώτου εκφράζει τη θετική του άποψη για το τσιπάρισμα, σημειώνει όμως ότι χρειάζεται ενίσχυση και των δασικών  υπηρεσιών για ελέγχους:

«Μπορείς να υποχρεώσεις τον άλλον να τσιπάρει στο σκυλάκι του, θα πρέπει όμως να ενισχύσεις και τις υπηρεσίες σου για ελέγχους. Εδώ τώρα θέλουν να πάνε από το ένα άκρο στο άλλο, χωρίς ενδιάμεσες καταστάσεις.

Θα έπρεπε να βγει κάποιο κονδύλιο, να ενισχυθούν οι δασικές υπηρεσίες με σκάνερ και να κάνουν ελέγχους στους κυνηγούς. Και αν δεν είναι τσιπαρισμένο να βάζουν πρόστιμο. Υπάρχουν λύσεις, αλλά δεν κινούνται σωστά. Και να πούμε ακόμα ότι και κτηνίατροι έχουν διαμαρτυρηθεί και μάλιστα σε πανελλήνιο επίπεδο».

Εκπαίδευση και ασφάλεια κυνηγών

Με αφορμή το τραγικό περιστατικό, όπου ένας 16χρονος βγήκε στο κυνήγι με τον πατέρα του και το θείο του και τελικά σκότωσε από λάθος το θείο του, ρωτήσαμε τον κ. Παναγιώτου τι γίνεται με το ζήτημα της εκπαίδευσης και ενημέρωσης των κυνηγών.

Απαντώντας σημειώνει: «Έχουμε δει και έχουμε συναντήσει από κοντά τέτοιες περιπτώσεις με ατυχήματα. Δυστυχώς, λείπει η παιδεία επάνω στο κυνήγι. Διότι, αρχικά, ο κυνηγός θα πρέπει να σέβεται και τη φύση και το θήραμα.

Επίσης, θα πρέπει να υπάρχει εκπαίδευση με σεμινάρια, με σκοποβολή, με διάφορους ειδικούς καθηγητές στο θέμα του κυνηγιού, ακόμα και ζητήματα ψυχολογίας του κυνηγού. Εκείνη τη στιγμή του κυνηγιού, ο άνθρωπος δεν φοβάται, αλλά έχει ανεβασμένη αδρεναλίνη. Αν δεν είσαι κυνηγός δεν μπορείς να το καταλάβεις. Η καρδιά σου χτυπάει με τρελούς ρυθμούς. Πρόκειται για δευτερόλεπτα, όταν εμφανιστεί το θήραμα μπροστά ή ακούσεις τον θόρυβο. Εκείνη την ώρα πρέπει να είσαι ψύχραιμος και συγκεντρωμένος, με καθαρά μάτια και καθαρό μυαλό και όχι με πώρωση για να σκοτώσεις το θήραμα. Στο κυνήγι δεν πάμε για να σκοτώσουμε. Το κυνήγι είναι για να πάμε και να κάνουμε το χόμπι μας και όχι να σκοτώσουμε απαραίτητα το θήραμα. Μπορεί και να μας φύγει. Αν τα σκοτώναμε όλα, τώρα δεν θα υπήρχε τίποτα στα βουνά.

Χρειάζεται εκπαίδευση. Γι’ αυτό το λόγο προσπαθήσαμε και εμείς ως Σύλλογος, να δημιουργήσουμε ένα Σκοπευτήριο, ώστε να διοργανώνουμε ημερίδες για να εκπαιδεύσουμε τους κυνηγούς. Και όχι μόνο τους νέους, αλλά και τους παλιούς. Το πρόβλημα δεν είναι ένας 16χρονος αλλά όλοι οι κυνηγοί εν δυνάμει. Δεν είναι μόνο εμπειροτεχνικό θέμα».

Θηράματα και προστασία του πληθυσμού και θηροφύλαξη

Σε ερώτηση για τα θηράματα στην περιοχή μας και την προστασία τους, ο κ. Παναγιώτου σημειώνει ότι «ως Κυνηγετικός Σύλλογος αλλά και ως Ομοσπονδία Μακεδονίας – Θράκης, μας ενδιαφέρει και δίνουμε μεγάλη βάση στη θηροφύλαξη. Στο να τηρούνται οι νόμοι. Και είναι καταγεγραμμένες από την ΚΟΜΑΘ, οι μηνύσεις που κάνουν κάθε χρόνοι οι θηροφύλακες στα μέλη των Συλλόγων.

Μας ενδιαφέρει πολύ αυτό το κομμάτι, όπως για παράδειγμα η λαθροθηρία τη νύχτα. Δίνουμε ένα παράδειγμα, ότι το κυνήγι είναι τρόπος ζωής και ένα χόμπι που το αγαπάμε. Δεν πωρωνόμαστε με το κυνήγι, δεν είμαστε οι φονιάδες που μας παρουσιάζουν».

Όπως εξηγεί ο ίδιος, «όσον αφορά τα θηράματα, έχουμε αρκετά στην περιοχή. Ο Κυνηγετικός Σύλλογος δίνει συνεχώς χρήματα για καύσιμα στο θηροφύλακα, μέσω της ΚΟΜΑΘ πάντα θα πληρωθεί κτλ.

Όμως επειδή τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει στενεύσει πάρα πολύ, η ΚΟΜΑΘ έχει κάνει περικοπές στα καύσιμα των θηροφυλάκων. Και συμπληρώνουμε συνεχώς από τα ταμεία του Συλλόγου, για να μην μένει στο σπίτι του ή να μην βγαίνει μόνο 5 χιλιόμετρα από το σπίτι του επειδή δεν έχει καύσιμα. Θέλουμε οι θηροφύλακες να κινούνται συνεχώς.

Γενικά με το  θηροφύλακα του συλλόγου μας είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.

Όσον αφορά τα θηράματα, έχουμε πλούτο, γιατί τα βουνά μας είναι άγιοι τόποι.

Ένα μεγάλο θέμα έχουμε και πάλι τελευταία με τους αγριόχοιρους και την πανώλη. Ήδη στη Βουλγαρία έχει βρεθεί πλήθος δειγμάτων. Ο υπερπληθυσμός του αγριόχοιρου είναι σοβαρό ζήτημα, γιατί κατεβαίνει στα χωράφια, κάνει ζημιές στα καλαμπόκια και αναπαράγεται μάλιστα και γρήγορα και δύο φορές το χρόνο».

Λύκος

Μοιραία, η συζήτηση έρχεται και στο λύκο. Ερωτώμενος για το πού οδεύει όλο αυτό το ζήτημα, ότι οι λύκοι πλέον κατεβαίνουν στα χωριά και στις πόλεις, σημειώνει ο κ. Παναγιώτου.

«θα πρέπει να κοιτάξουμε από τώρα για το θέμα του λύκου. Δεν λέμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει λύκος για να μην μας τρώει τα σκυλιά. Ο λύκος δεν μπορεί να λείπει από την αλυσίδα της φύσης.

Θα πρέπει να υπάρξει όμως μια επίσημη καταγραφή του πληθυσμού τους. Βλέπουμε ότι έχει συνεχείς επιθέσεις. Ξεκίνησαν με τους κτηνοτρόφους, έκαναν επιθέσεις στα ζώα τους, κατεβαίνουν πλέον μέσα στα χωριά, μέσα στις πόλεις και τελευταία είχαμε και το περιστατικό στην Πάρνηθα, που άρπαξε το σκυλί μέσα από τα χέρια των ανθρώπων.

Η λύση δεν είναι να μην πάμε το σκυλί μας στο βουνό. Δηλαδή, αν δούμε έναν άνθρωπο να τον αρπάζει ο λύκος τι θα κάνουμε τότε; Τότε θα κινητοποιηθούμε ; Εμείς λέμε να γίνει καταγραφή και να υπάρξει μια διαχείριση. Να λάβουμε τα μέτρα μας από τώρα».

Ερωτώμενος σε τι πιστεύει ότι οφείλεται ο υπερπληθυσμός του λύκου, τονίζει:

«Πιστεύω ότι και αυτό οφείλεται στους υπερπληθυσμούς του γουρουνιού για παράδειγμα, που σημαίνει ότι ο λύκος έχει επάρκεια σε φαγητό, έχει καλές συνθήκες και αναπαράγεται. Αν δεν έχει τροφή, η αναπαραγωγή του μειώνεται.

Βέβαια, τα βουνά μας έχουν επάρκεια σε θηράματα, όπως αγριόχοιρους που είπαμε, ζαρκάδια πάρα πολλά και γενικώς έχει πλούτο θηραμάτων. Η φύση του λύκου είναι να κυνηγάει και να τρώει. Η φύση του λύκου δεν είναι κατεβαίνει στο χωριό και να ψάχνει εκεί το φαγητό του. Άρα εδώ κάτι δεν πάει καλά. Ούτε είναι φυσιολογικό να παρακολουθεί πότε ο άλλος θα βγάλει βόλτα το σκυλί του για να το αρπάξει. Το σκυλί είναι η εύκολη λεία για το λύκο όπως και να κατέβει στο χωριό για να βρει φαγητό.  Όλα αυτά θα πρέπει να εξεταστούν και να βρουν μέτρα για τη συνέχεια. Είναι παράξενο ότι σήμερα ο λύκος προτιμάει την εύκολη λεία, να κατεβεί στο μαντρί και να αρπάξει το οικόσιτο ζώο.

Όσον αφορά την ΚΟΜΑΘ, έχει δημιουργήσει μια σελίδα στην οποία κάνει καταγραφή των επιθέσεων λύκων. Καλό θα είναι όσο κυνηγοί δέχονται επιθέσεις στα σκυλιά τους, να μπαίνουν στη σελίδα και να τα καταγράφουν όλα αυτά με φωτογραφίες, με την ακριβή τοποθεσία του συμβάντος, με το αν ο σκύλος θανατώθηκε ή τραυματίστηκε σοβαρά και άλλα στοιχεία. Πάντα όμως φωτογραφίες για να υπάρχουν διαπιστευτήρια».

Επισημαίνει τέλος επίσης, ότι, «σαν Σύλλογος προσπαθούμε για το καλύτερο και μάλιστα ασφαλίζουμε τα κυνηγόσκυλα μας.  Αυτή η ασφάλεια είναι ένα χρηματικό ποσό, που το παίρνεις αν θανατωθεί ή τραυματιστεί το σκυλί σου. Στην ουσία τα χρησιμοποιούμε σε περίπτωση που τραυματιστεί ο σκύλος, για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη».