Αναχωρεί στα μέσα Φεβρουαρίου για την μακρινή Λαπωνία

Ο Δραμινός Μάριος Γιαννάκου

θα λάβει μέρος σε αγώνα 150 χλμ.

στον Αρκτικό Κύκλο

 Ο Μάριος Γιαννάκου μιλάει στον «Πρωινό Τύπο» 

Της Σουζάνας Θεοδωρίδου

 Το όνομα του Δραμινού αθλητή υπεραποστάσεων Μάριου Γιαννάκου, φιγουράρει ολοένα και συχνότερα τερματίζοντας σε μερικούς από τους πιο δύσκολους αγώνες ultra trail της Ελλάδας.

Σε νεαρή ηλικία ξεκίνησε να ασχολείται με τους αγώνες υπεραποστάσεων, ενώ τον Οκτώβριο του 2015, σε ηλικία 22 ετών, έγινε κάτοχος ρεκόρ κατηγορίας, στον αγώνα Rout 170 χλμ., ο οποίος διεξάγεται στην Ροδόπη.

Γεννημένος στη Δράμα το 1992, ο Μάριος Γιαννάκου, σπούδασε Γερμανική Φιλολογία, μετάφραση και διερμηνεία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, είναι αρθρογράφος στην ομάδα της «Εναλλακτικής Δράσης» και ιδρυτικό μέλος των «Mountain Junkies», μιας ομάδας που δραστηριοποιείται στα δάση της Ροδόπης και του Ολύμπου, οργανώνοντας φιλικές πεζοπορικές διαδρομές.

Η αγάπη του για περιπέτεια αλλά και η συνεχής επιθυμία του να κατακτά τρέχοντας καινούρια μέρη, τον παρότρυναν να ταξιδέψει τον Φεβρουάριο στην μακρινή Λαπωνία, στον Αρκτικό Κύκλο, συμμετέχοντας στον αγώνα «Rovaniemi 150», ο οποίος θα διεξαχθεί από τις 17 έως τις 19 Φεβρουαρίου.

Η διοργάνωση του Ροβανιέμι, περιλαμβάνει διαδρομές των 66, 150 και 300 χιλιομέτρων, ενώ οι συμμετέχοντες αθλητές έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θα χρησιμοποιήσουν σκι, ποδήλατο (fat bike) ή να διανύσουν την απόσταση με τα πόδια.

Ο Μάριος Γιαννάκου, θα συμμετέχει στον μεσαίο αγώνα της διοργάνωσης, «Rovaniemi 150». Στον αγώνα των 150 χιλιομέτρων, ο αθλητής θα κινείται σε καθεστώς πλήρους αυτονομίας, ενώ παράλληλα θα έλκει τον υποχρεωτικό εξοπλισμό και την τροφή του σε ατομικό έλκηθρο, βάρους περίπου 10 κιλών, σε θερμοκρασίες που αγγίζουν τους -30 βαθμούς Κελσίου. Οι αθλητές, θα έχουν στην διάθεση τους 42 ώρες για να ολοκληρώσουν τον αγώνα.

Με αφορμή το τολμηρό αυτό εγχείρημα του Δραμινού Μάριου Γιαννάκου, με την συμμετοχή του στον αγώνα «Rovaniemi 150», η εφημερίδα μας επικοινώνησε μαζί του, και είχαμε την χαρά να τον φιλοξενήσουμε στα γραφεία μας. Ο αθλητής, μας μίλησε για τον προσωπικό του στόχο, τον οποίο αποτελεί ο συγκεκριμένος αγώνας και από ότι φαίνεται διαθέτει τους καλύτερους οιωνούς για να τον κατακτήσει.

Ο Δραμινός αθλητής υπεραποστάσεων Μάριος Γιαννάκου.

Τι ήταν αυτό που σας προέτρεψε να ασχοληθείτε με τους αγώνες υπεραποστάσεων;

Αυτό που με προέτρεψε ήταν η δίψα για περιπέτεια, να γνωρίσω μέρη τα οποία δεν είχα την δυνατότητα να γνωρίσω χωρίς το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων, αλλά κυρίως να γνωρίσω τον εαυτό μου. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι αγώνες κρύβουν μοναχικότητα.

Μέσα από αυτούς τους αγώνες, σίγουρα, βλέπεις κάτι που δεν γνώριζες για τον εαυτό σου. Δεν ξέρω αν ανακαλύπτεις καινούρια όρια, αλλά κάθε αγώνας υπεραποστάσεων έχει να σου διδάξει κάτι που σε ακολουθεί και στην καθημερινότητά σου. Μαθαίνεις και διδάσκεσαι από κάθε αγώνα, και σίγουρα δεν διδάσκεις.

Τι συνθήκες μπορεί να συναντήσει ένας αθλητής υπεραποστάσεων;

Οι συνθήκες ποικίλουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο αγώνας «Olympus Mythical Trail» στον Όλυμπο, ο οποίος διεξάγεται στις αρχές Ιουλίου.

Στον συγκεκριμένο αγώνα, οι αθλητές ξεκινούν με θερμοκρασίες οι οποίες κυμαίνονται γύρω στους 30 – 35 βαθμούς, και στα υψηλότερα σημεία του αγώνα στην περιοχή του Ολύμπου, μπορεί οι συνθήκες να φτάσουν σχεδόν στους μηδέν βαθμούς κελσίου.

Επίσης, συνθήκες που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας αθλητής υπεραποστάσεων είναι η βροχή, ο δυνατός αέρας, οι πολύ χαμηλές ή οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

Οτιδήποτε υπάρχει στη φύση, ένας αθλητής υπεραποστάσεων μπορεί να το συναντήσει. Οι δυσκολότερες συνθήκες σε έναν αγώνα, θεωρώ ότι είναι η ζέστη, καθώς η αφυδάτωση εγκυμονεί σε τέτοιες συνθήκες, ενώ οι καλύτερες είναι γύρω στους 10-15 βαθμούς χωρίς υγρασία, καθώς βοηθάει πάρα πολύ στην αναπνοή του αθλητή.

Στιγμιότυπο από χειμερινή εξόρμηση του αθλητή στο Φαλακρό.

Πόσα χρόνια ασχολείστε με το άθλημα, και σε ποιους αγώνες έχετε λάβει μέρος;

Ασχολούμαι περίπου 3,5-4 χρόνια. Είχα ξεκινήσει το 2013, με τον πρώτο μου αγώνα υπεραπόστασης, ο οποίος ήταν 82 χλμ. στη Ροδόπη. Ακολούθως, έλαβα μέρος σε δυο αγώνες 82 χλμ. της διοργάνωσης του Rout, σε δυο αγώνες 100 μιλίων της αντίστοιχης διοργάνωσης το 2015 και το 2017, στην Ροδόπη. Παράλληλα, έλαβα μέρος στον αγώνα «Olympus Mythical Trail», 100 χλμ. στην περιοχή του Ολύμπου.

Ακόμη, έχω κάνει έναν αγώνα 24 ωρών στο πλαίσιο της διοργάνωσης «Τρέξε Χωρίς Τερματισμό», για κοινωφελή ιδρύματα. Ο αγώνας αυτός ήταν σε κυκλική πορεία, και είχε διάρκεια τρεις ημέρες. Στην συγκεκριμένη διοργάνωση, θεώρησα ότι μπορούσα να συμμετέχω 24 ώρες κάνοντας αυτή την προσπάθεια.

Τι προπόνηση και τι διατροφή απαιτείται ώστε να μπορείτε να ανταποκριθείτε στις απαιτήσεις των αγώνων υπεραποστάσεων;

Σίγουρα η προπόνηση πρέπει να είναι συγκεκριμένη, και ανάλογα με τον αγώνα που ακολουθεί κανείς. Δηλαδή, ένας αγώνας 100 μιλίων προϋποθέτει άλλη προετοιμασία, από έναν αγώνα 80 χλμ. ή 100 χλμ. στον Όλυμπο. Για τον αγώνα των 100 χλμ. στον Όλυμπο, οι προπονήσεις που έκανα ήταν κυρίως στον Όλυμπο. Για τον αγώνα των 100 μιλίων στην Ροδόπη, πήγαινα σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο και έτρεχα στην Ροδόπη, για να συνηθίσω το έδαφος και τις συνθήκες.

Η διατροφή που ακολουθώ, μπορώ να πω ότι είναι ισορροπημένη. Συγκεκριμένα τώρα για τον αγώνα που θα τρέξω στο Ροβανιέμι, προτιμώ τροφές πλούσιες σε ω3 λιπαρά ώστε να αυξήσω το λίπος μου λόγω του ψύχους που έχει η περιοχή, αλλά κυρίως η διατροφή μου είναι πρωτεϊνική.

Προσπαθώ να μην τρέφομαι με κακούς υδατάνθρακες όπως είναι το ψωμί, ή η πατάτα, αλλά τρώω πολύ ψάρι και αυγά.

Από τον τερματισμό του αθλητή στον αγώνα των 100 χλμ. στον Όλυμπο.

Είστε κάτοχος του ρεκόρ κατηγορίας, στον αγώνα Rout 170 χλμ. Πείτε μας την εμπειρία σας από αυτό τον αγώνα.

Η αλήθεια είναι ότι ένας φίλος, ο Παναγιώτης Παναρίτης από την Αθήνα, ήταν αυτός ο οποίος κατείχε το ηλικιακό ρεκόρ, οπότε πήρα κάποιες συμβουλές λόγω της κοινής ηλικίας μας και του είπα ότι θα ήθελα να σπάσω το δικό του ρεκόρ. Από την πλευρά του ο Παναγιώτης με συμβούλεψε τι έπρεπε να κάνω, και τι θα αντιμετώπιζα.

Μπορεί να πει κάποιος ότι είναι ένα επίτευγμα σε ότι αφορά στην ηλικία, με έναν μέτριο χρόνο βέβαια, το οποίο οφείλω στον Παναγιώτη. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι κάνουν τον συγκεκριμένο αγώνα πολύ πιο γρήγορα.

Ο αγώνας αυτός διεξάγεται στην Ροδόπη, και το ρεκόρ επιτεύχθηκε τον Οκτώβριο του 2015, σε ηλικία 22 ετών.

Πως προέκυψε η σκέψη για τον αγώνα στον Αρκτικό Κύκλο;

Σε έναν αντίστοιχο αγώνα είχε λάβει μέρος ο Μιχάλης Στύλλας, ο οποίος ήταν από τους πρώτους Έλληνες που ανέβηκε στο Έβερεστ. Ο αγώνας αυτός ήταν ο  «Iditarod», ο οποίος διεξάγεται στην Αλάσκα. Είχα διαβάσει για έναν αγώνα σε τέτοιου είδους συνθήκες, οπότε η δίψα για περιπέτεια ήταν αυτή που μου έβαλε τότε το μικρόβιο.

Κατόπιν, έψαξα να βρω αντίστοιχους αγώνες και είδα ότι υπάρχει ο «Rovaniemi 150» στην Ευρώπη, οπότε τον θεώρησα περισσότερο εφικτό προορισμό για αγώνα από την Αλάσκα. Έτσι πριν από δυο χρόνια, άρχισε η σκέψη για αυτό τον αγώνα.

Στιγμιότυπο από τον αγώνα των 170 χιλιομέτρων στο Rout το 2015.

Τι περιλαμβάνει ο αγώνας «Rovaniemi 150», αλλά και ποιες συνθήκες πρόκειται να αντιμετωπίσετε;

Στον φετινό αγώνα θα συμμετέχουν αθλητές από την Αμερική, την Ευρώπη, και την Ασία, ενώ συνολικά θα συμμετέχουμε περίπου 57 αθλητές.

Σε αυτό τον αγώνα, θα τρέξω μαζί με τον φίλο μου από την Καβάλα, τον Πολυχρόνη Μυλωνά, και θα μας ακολουθήσουν σε αυτό το ταξίδι ο φωτογράφος της canon Μπάμπης Γκιριτζιώτης και ο κινηματογραφιστής Γιώργος Λέντζας.

Οι συνθήκες που καλείται να αντιμετωπίσει ένας αθλητής είναι κυρίως το κρύο, καθώς βρίσκεται στο πεδίο του Αρκτικού Κύκλου, η θερμοκρασία φτάνει έως τους -30 βαθμούς Κελσίου και καμιά φορά μπορεί και να τους ξεπεράσει. Οπότε το πιο δύσκολο κομμάτι του αγώνα για τους αθλητές είναι το κρύο.

Σίγουρα η απόσταση των 150 χλμ. είναι μια δύσκολη διαδρομή, αλλά νομίζω ότι η θερμοκρασία και η μεταφορά του ελκήθρου είναι αυτό που δυσκολεύει τον αγώνα.

Η διοργάνωση, προκειμένου να διασφαλίσει την ακεραιότητα του αθλητή έχει ορίσει μια λίστα με τον απαραίτητο υποχρεωτικό εξοπλισμό που πρέπει να φέρει αυτός, όπως π.χ.  sleeping bag, ορειβατικά σκεύη για να λιώνει χιόνι και να πίνει νερό γιατί ο αγώνας είναι αυτόνομος κ.α.

Οπότε όλο αυτό τον υποχρεωτικό εξοπλισμό ο αθλητής πρέπει να τον έχει στο έλκηθρο του, το οποίο και θα σέρνει, καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα. Το εκάστοτε έλκηθρο ζυγίζει περίπου 10 κιλά. Πιστεύω ότι ένας αθλητής ο οποίος παίρνει την απόφαση να λάβει μέρος σε έναν τέτοιο αγώνα, ψάχνει να βρει τον ελαφρύτερο εξοπλισμό.

Ο αθλητής, μπορεί να διανύσει τα 150 χλμ., με σκι, με τρέξιμο ή με ποδήλατο, με ειδικά τροποποιημένα ποδήλατα για χιόνι. Από τις τρεις κατηγορίες επέλεξα το τρέξιμο, γιατί αυτό είναι που ξέρω να κάνω.

Το χρονικό όριο που δίνεται για να τελειώσει την προσπάθεια του ο εκάστοτε αθλητής είναι 42 ώρες. Είναι non stop αγώνας, ενώ δεν έχει την δυνατότητα να κοιμηθεί ο αθλητής παρά μόνο αν εγκαταλείψει τον αγώνα. Τα χρονικά όρια είναι αρκετά στενά, λόγω της ποιότητας του εδάφους και του κλίματος, οπότε θα κινούμαστε πολύ αργά.

Στιγμιότυπο από παλαιότερες διοργανώσεις του «Rovaniemi 150».

Λόγω των ακραίων θερμοκρασιών που επικρατούν στην περιοχή της Λαπωνίας, ο αθλητής τι προβλήματα μπορεί να συναντήσει;

Κατά την διάρκεια του αγώνα, θα περάσουμε κατά μήκος της περιοχής της Λαπωνίας, ενώ θα διασχίσουμε και κάποιες παγωμένες λίμνες.

Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας αθλητής σε αυτές τις συνθήκες είναι ο κίνδυνος να πάθει κρυοπαγήματα, και να παγώσουν τα άκρα του λόγω του ψύχους. Στο παρελθόν έχουν σημειωθεί ατυχήματα με κρυοπαγήματα σε αθλητές στον συγκεκριμένο αγώνα με αποτέλεσμα να χάσουν κάποια από τα άκρα τους λόγω της παρατεταμένης έκθεσης τους σε ακραίες θερμοκρασίες φορώντας μάλιστα και εξειδικευμένο εξοπλισμό.

Σε αυτό τον αγώνα, πρέπει να έχεις και κάποιες άλλες στοιχειώδεις γνώσεις βουνού και όχι τρεξίματος, ώστε να προφυλάξεις καλύτερα τα μέρη του σώματος σου και τον ίδιο σου τον εαυτό.

Παράλληλα, ο αθλητής λόγω του παρατεταμένου λευκού τοπίου μπορεί να του επέλθει προσωρινή τύφλωση, αλλά και αποπροσανατολισμός

Η διατροφή μας κατά την διάρκεια του αγώνα, θα περιλαμβάνει κυρίως μπάρες δημητριακών με ταχίνι και κάποιες άλλες ειδικές τροφές συμπυκνωμένες, αντίστοιχες αυτών που παίρνουν οι αστροναύτες μαζί τους οι οποίες είναι πολύ ελαφριές και με πολλές θερμίδες.

Μετά από έναν αγώνα σε τόσο δύσκολες συνθήκες, η αποθεραπεία ενός αθλητή τι περιλαμβάνει;

Υπάρχουν προπονητές και άνθρωποι οι οποίοι ειδικεύονται στο να σε συμβουλέψουν τόσο κατά την διάρκεια της προετοιμασίας όσο και της αποθεραπείας. Θεωρώ ότι η αποθεραπεία είναι εξίσου σημαντική, όσο και η προπόνηση.

Σίγουρα, χρειάζεται ένα διάστημα ανάπαυσης ώστε ο οργανισμός να επανέλθει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην αρχική του κατάσταση, αλλά παράλληλα χρειάζεται και μια ήπια μορφή εναλλακτικής άσκησης ώστε το σώμα να αρχίσει και πάλι να επανέρχεται.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που σας στηρίζουν ώστε να πραγματοποιήσετε ένα τόσο σημαντικό εγχείρημα και να φτάσετε μέχρι το Ροβανιέμι;

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια του «JOIN Juice Bars» που με στηρίζει και είναι δίπλα μου τα τελευταία χρόνια σε ότι χρειαστώ. Είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι με πολύ μεγάλη χαρά με βοηθάνε σε ότι έχω βάλει στόχο.