Έκθεση φωτογραφίας
Ο «Δρόμος» του Δραμινού
φωτογράφου Αλέξανδρου Κατσαμάκη στο παλιό Δημαρχείο Δράμας
Της Σουζάνας Θεοδωρίδου
Αυτές τις ημέρες στην πόλη μας πραγματοποιείται πλήθος δράσεων και εκδηλώσεων στο πλαίσιο διεξαγωγής τους 40ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Μια ιδιαίτερα ξεχωριστή εκδήλωση, αποτελεί η έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Δρόμος», του Δραμινού φωτογράφου, Αλέξανδρου Κατσαμάκη.
Η έκθεση φωτογραφίας, άνοιξε τις πύλες της στις 10 του μηνός, και θα διαρκέσει έως την ερχόμενη Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου, λειτουργώντας καθημερινά από τις 18.00 – 22.00, και το Σαββατοκύριακο στις 11.00 – 15.00 μ.μ., και στις 18.00 – 22.00 μ.μ.
Την διοργάνωση της έκθεσης, ανέλαβε ο Σύλλογος Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Δράμας, ενώ την επιμέλεια της έκθεσης η Δραμινή Ιστορικός Τέχνης, Βίκυ Κωνσταντινίδου.
Η εφημερίδα μας, επισκέφθηκε την έκθεση φωτογραφίας στο παλιό Δημαρχείο και συνομίλησε με τον Δραμινό καλλιτέχνη, Αλέξανδρο Κατσαμάκη, ο οποίος μας παρουσίασε την δουλειά του, η οποία είναι άριστα αποτυπωμένη στα έργα της έκθεσης του.
Πως προέκυψε ο τίτλος της έκθεσης σου «Δρόμος»;
Τα τελευταία χρόνια, έχω περάσει αρκετές στιγμές μου στον δρόμο και σε συνδυασμό με την αγάπη μου για τα ταξίδια και την φωτογραφία, αυτή η έκθεση ήταν φυσικό επακόλουθο.
Ποιος είναι ο ορισμός του δρόμου για εσένα; Όταν βρίσκεσαι σε ένα δρόμο τι είναι αυτό που σου κεντρίζει το ενδιαφέρον;
Ο δρόμος για εμένα, συμβολίζει το ταξίδι. Είναι το μέσο για ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι μπορεί να έχει προορισμό, αλλά μπορεί και όχι.
Συνήθως, όταν βρίσκομαι σε ένα δρόμο προσέχω κυρίως την υφή του. Αν είναι καινούριος ή παλιός, αν έχει φθορές, λακκούβες, καθώς και τις διαγραμμίσεις που έχει ένας δρόμος.
Ασχολείσαι με συγκεκριμένο είδος τοπίου στο οποίο υπάρχει ένας δρόμος ή γενικότερα παρατηρείς καθετί γύρω σου;
Στην έκθεση μου, υπάρχουν δρόμοι από κάθε λογής τοπίο, κάθε χρονική στιγμή της ημέρας, αλλά και στην κάθε μορφή του, όπως είναι ένας αυτοκινητόδρομος, ένας σιδηρόδρομος, ένας θαλάσσιος δρόμος, σύγχρονοι αλλά και παλιοί δρόμοι, επαρχιακοί, και γενικότερα υπάρχει μια ποικιλομορφία από δρόμους.
Ποιες είναι οι εντυπώσεις των επισκεπτών από την έκθεσης σου;
Οι περισσότεροι εντυπωσιάστηκαν από το θέμα, αλλά ειδικότερα από το περιεχόμενο. Μου ανέφεραν ότι είναι ένα θέμα το οποίο δεν συναντάται συχνά, και παρατήρησα ότι τους κέντρισε το ενδιαφέρον, αλλά και εγώ προσπαθούσα να παρατηρήσω τις αντιδράσεις τους.
Παρατήρησα λοιπόν, ότι ο κάθε επισκέπτης δείχνει προτίμηση σε κάποιους συγκεκριμένους δρόμους και προσπαθώ μέσω της συζήτησης μας, να χτίσω την ψυχοσύνθεση του, και να καταλάβω όσο μπορώ τι είναι αυτό που του κέντρισε το ενδιαφέρον σε μια φωτογραφία που στάθηκε, τι συναισθήματα του δημιούργησε.
Όπως είναι όλοι οι άνθρωποι διαφορετικοί, έτσι είναι διαφορετικοί και οι δρόμοι. Επομένως, για κάθε άνθρωπο αναλογεί και ένας συγκριμένος δρόμος.
Οι λήψεις των φωτογραφιών που βρίσκονται στην έκθεση σε ποιες περιοχές έχουν γίνει;
Οι μισές φωτογραφίες είναι από την Ελλάδα, ενώ οι υπόλοιπες από το εξωτερικό. Από την Ελλάδα, αρκετές είναι από τον Νομό Δράμας, ενώ παράλληλα αρκετές είναι και από το νησί της Λήμνου. Οι φωτογραφίες από το εξωτερικό, είναι κυρίως από τότε που έμενα στην κεντρική Ευρώπη, κυρίως από Τσεχία και την Ολλανδία.
Στην έκθεση, παρατηρούμε μια αρκετά επιτυχημένη συνεργασία δυο νέων ανθρώπων, της δικής σου με την Ιστορικό Τέχνης, Βίκυ Κωνσταντινίδου. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος από την Βίκυ. Στο παρελθόν έχουμε συνεργαστεί και άλλες φορές, και είναι η επιμελήτρια μου στις τελευταίες εκθέσεις που έχω παρουσιάσει.
Είναι ο άνθρωπος που αποφασίσαμε από κοινού και επιλέξαμε το θέμα της έκθεσης σύμφωνα με το έργο μου, το οποίο αποτελεί συνέχεια και του προηγούμενου ταξιδιωτικού υλικού που παρουσίασα στο παρελθόν, αλλά σε μια νέα ενότητα.
Η Βίκυ, με βοήθησε πάρα πολύ στο να επιλέξω τις τελικές φωτογραφίες από το σύνολο του υλικού μου, καθώς το σύνολο των φωτογραφιών είναι από το 2009 μέχρι και σήμερα, και είναι μια έκθεση η οποία συνεχώς εξελίσσεται καθώς και εγώ κάνω καινούρια ταξίδια και ταυτόχρονα ανακαλύπτω νέους δρόμους.
Από την οπτική πλευρά που έχει ένας καλλιτέχνης, όπως είσαι εσύ, θεωρείς ότι λείπει κάτι από την καθημερινότητά μας;
Αυτό που προσπαθώ να περάσω μέσα από αυτή την έκθεση όπως και την προηγούμενη φορά, είναι η δίψα για ταξίδι, η δίψα για εξερεύνηση και ανακάλυψη, και όπως ανέφεραν και πάρα πολλοί επισκέπτες της έκθεσης, είναι ότι συναντάνε κάτι ονειροπόλο.
Επομένως, η προσπάθεια διατήρησης του ονείρου στην καθημερινότητα, αυτό είναι που λείπει.
Ειδικότερα για τους νέους ανθρώπους, το έχουμε περισσότερο ανάγκη και είναι το μόνο που μπορεί να μας σώσει ατομικά τον καθένα, αλλά και ως κοινωνία.
