Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών στον «Π.Τ.»
«Η αναγνώριση της Γενοκτονίας
είναι θέμα βαθύτατα πολιτικό…»
Χρ. Γαλανίδης: Οι μεγάλες δυνάμεις όφειλαν να αποκαταστήσουν την αδικία!
Του Θανάση Πολυμένη
ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ βρέθηκε την Κυριακή 10 Νοεμβρίου, ο πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών κ. Χρήστος Γαλανίδης. Ο κ. Γαλανίδης, επισκέφθηκε τη Δράμα, προκειμένου να παραστεί στην παρουσίαση μιας τριλογίας του αείμνηστου Στάθη Χριστοφορίδη – Σάρπογλη με τον κεντρικό τίτλο: «Μαύρα καιρούς και μαύρα ημέρας». (βλέπε και σε άλλη σελίδα της εφημερίδας σήμερα).
Κατά τη διάρκεια μια σύντομης συζήτησης που είχαμε με τον κ. Γαλανίδη, ο «Πρωινός Τύπος» του ζήτησε να σχολιάσει το θέμα της θλιβερής επετείου από τα 100 χρόνια της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Κατά τον σχολιασμό του ο κ. Γαλανίδης σημείωσε ότι η διεθνής αναγνώριση Γενοκτονίας είναι θέμα «βαθύτατα πολιτικό και διπλωματικό», ενώ το χαρακτήρισε ως ένα «ακανθώδες ζήτημα». Μεταξύ άλλων επεσήμανε επίσης, ότι σαφώς και δεν είναι μόνο η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, αλλά όλων των χριστιανικών πληθυσμών που κατοικούσαν τότε στην Οθωμανική αυτοκρατορία, ενώ κατέληξε λέγοντας ότι, ο Ποντιακός Ελληνισμός σήμερα, οφείλει να κρατάει «αναμμένη τη φλόγα για μην σβήσει αυτή η μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε», για την αναγνώρισή της.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών
κ. Χρήστος Γαλανίδης, μιλάει στον «Π.Τ.»
Αναλυτικότερα ο κ. Γαλανίδης τόνισε στη δήλωσή του:
Κύριε Γαλανίδη, πώς είδατε εσείς, με τη δική σας ματιά, τον τρόπο με τον οποίο τιμήθηκαν τα 100 χρόνια από την Γενοκτονία;
[Είναι ένα ακανθώδες ζήτημα, καθαρά διπλωματικό και πολιτικό. Είναι το μείζον θέμα που απασχολεί όχι μόνο τον ποντιακό πληθυσμό, αλλά όλο τον χριστιανικό πληθυσμό που κατοικούσε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ένα θέμα που πρέπει να τύχει της διεθνούς αναγνώρισης και αυτό είναι σημαντικό. Διότι μ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο θα δικαιωθούν οι ψυχές αυτών των ανθρώπων, αθώων θυμάτων, για ένα πράγμα: γιατί ήθελαν να παραμείνουν αυτό που ήταν. Ο κάθε λαός έχει τη θρησκεία του, έχει τη γλώσσα του, έχει τον πολιτισμό του. Τιμωρήθηκαν διότι οι νεότουρκοι, ήταν πιστοί στο δόγμα να δημιουργηθεί ένα κράτος με μια γλώσσα και ένα λαό, εξολόθρευσαν εκατομμύρια, ξεκινώντας από τους Αρμένιους, τους Πόντιους, τους Ασύριους και ένα σωρό άλλες εθνότητες, που κατοικούσαν στην περιοχή.
Δυστυχώς όμως, η διεθνής υποκρισία, τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων, μολονότι γνώριζαν και όφειλαν να αποκαταστήσουν αυτή την αδικία, εντούτοις όλα αυτά τα χρόνια, δεν μπόρεσαν παρά να κάνουν λίγα πράγματα. Βέβαια, έγιναν αναγνωρίσεις, αλλά δεν φθάσαμε ακόμα στο σημείο που να έρθει η πλήρης δικαίωση.
Εμείς σαν ποντιακός ελληνισμός, εδώ και 25 χρόνια περίπου – γιατί από το 1992 η Βουλή με απόφασή της αναγνώρισε και όρισε ως ημερομηνία μνήμης της Γενοκτονίας την 19η Μαΐου – συνεχώς προβάλουμε το ζήτημα αυτό και πρέπει να το προβάλουμε, πρέπει να κρατάμε αναμμένη αυτή τη φλόγα και όπου γίνονται εκδηλώσεις, όπου η Τουρκία προβάλει αιτήματα, εμείς να προβάλουμε το αίτημα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας και μάλιστα με ένα τρόπο πιεστικό.
Πιστεύω βέβαια ότι αυτό είναι βαθύτατα πολιτικό θέμα, είναι θέμα διπλωματικό, είναι θέμα ιστορικό και αν η πολιτική ηγεσία δεν είναι διατεθειμένη να συμβάλει ουσιαστικά, ο Ποντιακός Ελληνισμός το μόνο που μπορεί να κάνει, είναι να διατηρεί το θέμα ανοικτό, να το προβάλλει όπου μπορεί, να κρατάει δηλαδή αναμμένη τη φλόγα για μην σβήσει αυτή η μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε, για να δικαιωθούν αυτά τα αθώα θύματα της τουρκικής θηριωδίας.]
