Ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις για την ημέρα μνήμης από τη σφαγή της Δράμας το 1941
Ολοκληρώθηκαν πριν από λίγη ώρα, οι εκδηλώσεις μνήμης για τη σφαγή της Δράμας στις 29 Σεπτεμβρίου 1941 από τον βουλγαρικό στρατό κατοχής κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Στις εκδηλώσεις παραβρέθηκε ο υφυπουργός Εσωτερικών (Μακεδονίας και Θράκης) κ. Καράογλου, ενώ παρόντες ήταν ο βουλευτής Δράμας της Ν.Δ. κ. Μπλούχος, ο βουλευτής Δράμας του ΣΥΡΙΖΑ κ.Ξανθόπουλος, η βουλευτής Δράμας του ΚΙΝΑΛ κα. Κεφαλίδου, ο αντιπεριφερειάρχης Δράμας κ. Παπαδόπουλος και ο δήμαρχος Δράμας κ. Μαμσάκος και οι αρχές τόπου.
Εξαιτίας των υγειονομικών μέτρων λόγω κορωνοϊού, δεν υπήρξε πομπή με κόσμο, στρατιωτικό άγημα και μαθητές με ελληνικές σημαίες, προς την προτομή του δολοφονηθέντος υπό των Βουλγάρων δημάρχου Δράμας Θ. Αθανασιάδη, αλλά και προς το μνημείο σφαγιασθέντων επί της Εθνικής Αμύνης.
Στις 10.00 το πρωί τελέστηκε θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, ενώ στη συνέχεια, ενώ στη συνέχεια κατατέθηκε στεφάνι από όλους τους παραπάνω, στην προτομή του Θ. Αθανασιάδη.
Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο σφαγιασθέντων, όπου επίσης κατατέθηκαν στέφανα από τους παρευρισκόμενους, ενώ δεν υπήρχε κόσμος. Η τελετή έγινε με τηρούμενες τις αποστάσεις και μάσκες από τους παρευρισκόμενους.
Σε δήλωσή του ο υφ. Εσωτερικών (Μακεδονίας – Θράκης) κ. Καράογλου, σημείωσε: «Χιλιάδες νεκροί πλήρωσαν το τόλμημα των κατοίκων της Δράμας, και όχι μόνο στην πόλη της Δράμας αλλά καις τις γύρω πόλεις και χωριά. Παρ’ όλα αυτά, για εμάς σήμερα, ύστερα από 79 χρόνια, ήταν, είναι και παραμένει στη μνήμη μας η ενέργεια αυτή, το μήνυμα της αποφασιστικότητα, ο αγώνας για την ελευθερία, ο αγώνας για να φύγει η βουλγαρική κατοχή από τον τόπο, που πραγματικά ήταν μια πάρα πολύ σκληρή κατοχή και να εδραιωθεί η ευημερία, η ειρήνη, η δημοκρατία στην περιοχή μας. Είναι κάτι που μένει ανεξίτηλο στη μνήμη μας. Σήμερα με το βουλγαρικό κράτος είμαστε σύμμαχοι, είμαστε εταίροι, θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας το παρελθόν, πρέπει να συγχωρήσουμε και έχουμε συγχωρήσει τις πράξεις του παρελθόντος, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε. Το οφείλουμε στα παιδιά μας, στους εαυτούς μας, γιατί το έθνος μας πρέπει να διατηρεί τη μνήμη του πάντα».
