Όταν ο ρυπαίνων δεν πληρώνει…
Ήπιαν τους καφέδες τους και
τους παράτησαν στο πεζοδρόμιο!
ΤΟ ΝΑ προσπαθεί ένας Δήμος να κρατήσει μια πόλη καθαρή, δεν είναι μόνο θέμα της Υπηρεσίας Καθαριότητας και Ανακύκλωσης, αλλά είναι και θέμα παιδείας και συνείδησης, για το ποια είναι η θέση των πολιτών σ’ αυτή την ολοένα και δυσκολότερη κατάσταση.
Η πραγματικότητα είναι πολύ δύσκολη, καθώς σε εποχές όπου οι προσλήψεις στην Καθαριότητα είναι ελάχιστες, προσπαθείς να διαχειριστείς όσο το δυνατόν καλύτερα το προσωπικό σου.
Παρ’ όλα αυτά, αν ένας Δήμος όπως η Δράμα, μπορούσε ακόμα και σήμερα να είχε προσωπικό 1.000 ή 1.500 ατόμων στην Καθαριότητα, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει ένας υπάλληλος να καραδοκεί πότε θα πιούμε τον καφέ, το αναψυκτικό ή την μπίρα μας και να την πάρει από το χέρι όλος ευγένεια και χαμόγελο και να πετάξει τη συσκευασία στον κάδο;
Όχι βέβαια! Γιατί οι υπάλληλοι της Καθαριότητας δεν μπορεί να είναι ούτε δούλοι μας, ούτε υπάλληλοι του καθενός, ούτε να τρέχουν από πίσω μας που πετάμε τον καφέ μας για να τον μαζέψουν!
Προφανώς, κάπως έτσι σκέφτηκαν εκείνοι που άφησαν τους καφέδες τους το πρωί της Κυριακής στο πεζοδρόμιο επί της οδού Αγίας Βαρβάρας, απέναντι από το Μαρμάρινο Σπίτι. Όπως βλέπουμε στη φωτογραφία, προφανώς είχαν σταθμευμένο όχημα εκεί, δεν τους έβλεπε κανείς και άφησαν τα κύπελλα στο πλάι και μετά έφυγαν! Ποιος να τους ενοχλήσει; Ποιος να είναι εκεί να τους δει και να ρίξει ένα ωραίο πρόστιμο; Κανένας! Ίσως ο Δήμος θα έπρεπε να αρχίσει να ρίχνει πρόστιμα… γιατί ο ρυπαίνων πληρώνει, ακόμη και γι’ αυτό!
Κι όμως, ακριβώς πέντε μέτρα πιο κάτω υπάρχουν μεγάλοι κάδοι του Δήμου Δράμας.
Θ.Πολ.
