Π. ΜΗΝΑΣΙΔΗΣ: Ο «Μαθουσάλας» του Ελληνικού ποδοσφαίρου μιλά στον «Π.Τ»
«Στα 72 μου χρόνια
παίζω μπάλα και
θα συνεχίσω να παίζω»
«Ο αθλητισμός μου δίνει ζωή. Δεν καπνίζω, δεν πίνω, δεν ξενυχτώ. Ευχαριστώ όλους τους φιλάθλους που χειροκροτούν την προσπάθειά μου αυτή. Την μπάλα την ξεκίνησα από τα 11 μου χρόνια».
Όταν ξεκίνησε να παίζει μπάλα ήταν 11 χρονών. Σήμερα στα 72 του χρόνια εξακολουθεί με την ίδια αγάπη και πάθος να παίζει, όχι μόνο σε κάποιους φιλικούς αγώνες της γειτονιάς, αλλά και σε επίσημη ομάδα του ερασιτεχνικού πρωταθλήματος του νομού μας. Στον Άρη Μικροχωρίου.
«Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου, είναι η ψυχή μου», μας λέει σε μια σύντομη συζήτησή μας, για να προσθέσει: « Δε μπορώ να φανταστώ τι θα μπορούσα, ακόμη και σήμερα, να κάνω χωρίς την μπάλα. Μου αρέσει ο αθλητισμός το ποδόσφαιρο είναι αθλητισμός. Δεν καπνίζω, δεν πίνω δεν ξενυχτάω και γενικά κάνω μια ζωή χωρίς καταχρήσεις. Ό,τι διδάχθηκα από την ποδοσφαιρική μου καριέρα αυτά εφαρμόζω ακόμη και σήμερα και δεν έχω μετανιώσει για τις τυχόν στερήσεις».
Αυτά μας λέει ο Πρόδρομος Μηνασίδης, γνωστός στην κοινωνία της Δράμας μιας και υπηρέτησε στον τόπο μας ως αξιωματικός της ΕΛΑΣ για να αποστρατευθεί το 1996, με τον βαθμό του Υποστρατήγου, αφού προηγουμένως υπηρέτησε στην Καβάλα ως Γενικός Διευθυντής.
Αλλά ο Πρόδρομος Μηνασίδης, δε περιορίστηκε μόνο στο ποδόσφαιρο. Υπήρξε αθλητής στίβου στην ομάδα της ΕΛΑΣ, καθώς επίσης και στο τμήμα πυγμαχίας της, ενώ με την πυγμαχία ασχολήθηκε μετέχοντας και στην ομάδα του ΕΘΝΙΚΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ Αθηνών.
Για την ποδοσφαιρική του πορεία μας λέει: « Το ποδόσφαιρο το ξεκίνησα στα 11 μου χρόνια – το 1957-, στο χωριό μου παίζοντας στη Νίκη Σεβαστειανών και μετά από λίγο βρέθηκα να αγωνίζομαι στον Αετό Σκύδρας. Το 1964 πήρα μεταγραφή στον Εδεσσαϊκό. Στην ομάδα αυτή είχα την καλή συγκυρία να έχω έναν μεγάλο προπονητή. Τον Πάνο Μάρκοβιτς, ο οποίος μου έμαθε και τα μυστικά της μπάλας».
Η φωτό είναι από δημοσίευμα αθλητικής εφημερίδας της Εδέσσης και ο αγώνας με τον Πανιώνιο αφορά το κύπελλο Ελλάδος.
Με την εισαγωγή του στην σχολή αστυνομίας ο Μηνασίδης δε σταματά το ποδόσφαιρο. Και λόγω των μεταθέσεων αγωνίζεται σε 13 ομάδες με δελτίο ποδοσφαιριστή και σε 11 ομάδες της αστυνομίας, που αποτελούν και δημιούργημά του.
Ο ερχομός του
στη Δράμα.
Το 1988 βρίσκεται στη Δράμα ως διοικητής της Ασφάλειας. Πέρα από τα υπηρεσιακά του καθήκοντα, πασχίζει και κατορθώνει να δημιουργήσει την ποδοσφαιρική ομάδα της Αστυνομίας.
Στόχος του, με φιλικές συναντήσεις να υπάρχουν έσοδα, τα οποία θα διατίθενται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η ποδοσφαιρική ομάδα της ΕΛ-ΑΣ Δράμας κατά την περίοδο 1988 – 89.
Όρθιοι από αριστερά διακρίνονται: Κυριακίδης Αρισ, Φιλιππίδης Αθαν, Κολτσίδας Απόστ, Τσιαριγκλής Δημ, Καρακασίδης Νικ, Καραβασίλης Παν. Καθήμενοι από αριστερά: Μουσμουλίδης Ηλίας, Πυργιώτης Νίκος, Μηνασίδης Πρόδρομος ( αρχηγός – προπονητής και δημιουργός της ομάδας), Παπαντωνίου Γιώργος και Διχάλας Γιώργος.
Την προσπάθειά του αυτή, την στηρίζουν η διοίκηση της ΕΛΑΣ Δράμας και πολλά παιδιά που υπηρετούν σ΄ αυτήν και αγαπούν το ποδόσφαιρο. Φυσικά υπάρχει και το κίνητρο. Η φιλανθρωπία.
Η προσπάθεια του Π. Μηνασίδη, αποδίδει ….. καρπούς πολύ γρήγορα.
Στο πρωτάθλημα που διοργανώνεται μεταξύ των εργαζομένων σε επιχειρήσεις και οργανισμούς του νομού μας, η ποδοσφαιρική ομάδα της ΕΛΑΣ Δράμας αναδεικνύεται πρωταθλήτρια και μάλιστα αήττητη σε έξι αγώνες. Μάλιστα στον τελικό πετυχαίνει την έκπληξη. Κερδίζει την αντίστοιχη ομάδα των καθηγητών Φυσικής Αγωγής με 5-4.
ΧηΕλευθερίου (αριστερά) ως αρχηγός της ποδοσφαιρικής ομάδας καθηγητών Φυσικής Αγωγής Δράμας, ανταλλάσσει ανθοδέσμη με τον Πρ. Μηνασίδη, πριν την έναρξη του αγώνα. Ο αγώνας αυτός έγινε στο ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ στις 10 Ιουνίου του 1992 με νικήτρια την ομάδα των καθηγητών με 4-0.
Τα έσοδα – με την υποστήριξη και της ΕΠΣ Δράμας – ανέρχονται στις 243.000 δραχμές, οι οποίες και αμέσως διατίθενται για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες της πόλης μας.
Έκτοτε, η ποδοσφαιρική ομάδα της ΕΛΑΣ πρωταγωνιστεί σε κάθε φιλανθρωπική προσπάθεια, είτε αφορά κάποιον πάσχοντα συμπολίτη μας, είτε κάποιον ποδοσφαιριστή ο οποίος είχε πρόβλημα αποθεραπείας του από έναν σοβαρό τραυματισμό.
Αρχηγός πάντα ο Π. Μηνασίδης, που μάλιστα χαρακτηρίζεται ως « ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές». Αυτός για τις δημόσιες σχέσεις, αυτός για τις προπονήσεις, αυτός δίπλα στα παιδιά της ΕΛΑΣ που μετείχαν της ομάδας.
23 Νοεμβρίου 1994 στο ΕΘΝΙΚΟ. ΔΟΞΑ – ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ σε φιλανθρωπικό αγώνα. Νικήτρια η ΔΟΞΑ με 3-2. Αριστερά ο Στράντζαλης και δεξιά ποιος άλλος, ο Πρ. Μηνασίδης και πάλι ως αρχηγός.
Οι προσπάθειές του αυτές δε μπορούσαν να μη αναγνωριστούν.
Το 2005 η διοίκηση της ΕΠΣΑ Δράμας τον βραβεύει ως τον μεγαλύτερο σε ηλικία ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή σε όλη την Ελλάδα. Τότε ο Μάκης ήταν 60 χρόνων. Σήμερα που έχει περάσει τα 72 του χρόνια, ποιος θα αμφισβητούσε τον τίτλο του Μαθουσάλα ποδοσφαιριστή ανά τον κόσμο;
Προσπαθήσαμε να βρούμε μέσω Ιντερνέτ, τον πιο παλιό ποδοσφαιριστή ανά τον κόσμο.
Μας παρέπεμψε σε κάποιον Ουρουγουανό, τον Ρόμπερτ Καρμόνα ο οποίος κλωτσάει το τόπι, έχοντας 54 χρόνια ζωής και μπήκε στο βιβλίο «Guinness», επιστρέφοντας στην πρώτη ομάδα του έπειτα από 40 χρόνια.
Αλήθεια, αν ο Ρόμπερτ βρίσκεται στις σελίδες του βιβλίου «Guinness» γιατί έπαιζε μπάλα μέχρι τα 54 του, τότε ποια τιμή πρέπει για τον Μάκη Μηνασίδη, ο οποίος ακόμη και σήμερα στα 72 του παίζει στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα;
Ένας υπεραθλητής
Η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 19 Απριλίου σε δημοσίευμά της με τον τίτλο «Δεν σταματάω την μπάλα, θα πεθάνω στο γήπεδο», τον χαρακτηρίζει ως υπεραθλητή, τονίζοντας πως ο Μάκης Μηνασίδης έχει «κατατροπώσει» τον πανδαμάτορα χρόνο.
Μάλιστα, δημοσιεύει και μια φωτό αγκαλιά με τον πιτσιρικά «αντίπαλό» του σε πρόσφατο αγώνα με τον Καλαμώνα.
Όταν του θέτουμε το ερώτημα αν αυτοί οι «πιτσιρικάδες» τον ….. φοβούνται στα μαρκαρίσματα βλέποντας έναν όχι συνομήλικό τους, μας τονίζει: «Αντίθετα. Τους σέβομαι και αυτό τους το δείχνω στο μέσα στο παιχνίδι. Μάλιστα τους ενθαρρύνω χειροκροτώντας τους και συγχαίροντάς τους σε κάθε τους προσπάθεια. Τα θεωρώ παιδιά μου και πολλές φορές τους συμβουλεύω».
Ο Πρόδρομος Μηνασίδης, ακόμη και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, παίζει μπάλα και μάλιστα με περισσότερο φανατισμό.
«Προχθές έπαιξα πέντε παιχνίδια, – φιλικά και επίσημα –μέσα σε μια εβδομάδα» μας λέει για να προσθέσει: «Μετά την οικογένειά μου, η μπάλα είναι η δεύτερη μεγάλη μου αγάπη».
Ένα μεγάλο
Ευχαριστώ
Τελειώνοντας τη συζήτησή μας με τον «γερόλυκο» του ποδοσφαίρου, του ζητάμε να μας πει κάποιες ευχάριστες στιγμές της ποδοσφαιρικής του πορείας.
Οι στιγμές είναι πάμπολλες. Όταν έβαζα γκολ, όταν δημιουργούσα γκολ, όταν η ομάδα μου κέρδιζε, όταν…….. όταν ………όταν. Είναι πάρα πολλές.
Αυτό όμως που με κάνει σήμερα να νοιώθω πλήρη ικανοποίηση, είναι όταν σε οποιοδήποτε παιχνίδι είτε αντικαταστήσω κάποιον ποδοσφαιριστή, είτε με αντικαταστήσει κάποιος συμπαίκτης μου, εισπράττω τα ολόθερμα χειροκροτήματα όλων των φιλάθλων, ανεξάρτητα ποια ομάδα υποστηρίζουν. Αυτό μου δίνει δύναμη και κουράγιο. Τους ευχαριστώ ολόθερμα, υποσχόμενος πως θα συνεχίσω να βρίσκομαι μέσα στα γήπεδα.