1938 Η Δόξα ανακηρύσσεται

πρωταθλήτρια Μακεδονίας

Έρευνα –επιμέλεια Ιωάννης Στ. Σταυρίδης

26 Ιουνίου 1938 και η Δόξα ανακηρύσσεται πρωταθλήτρια Μακεδονίας, μετά από μια μεγάλη νίκη επί της πανίσχυρης αντιπάλου της Α.Ε.Καβάλας.

Ο αγώνας έγινε στη Δράμα και αποτελούσε την δεύτερη αναμέτρηση μας και ο πρώτος αγώνας που έγινε στην Καβάλα η Δόξα απέσπασε ισοπαλία 1-1.

Η αθλητική εφημερίδα των Αθηνών «ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ» σε περιγραφή του αγώνα γράφει στις 1 Ιουλίου του 1938.

ΔΡΑΜΑ 28 Ιουνίου. (Του ανταποκριτού μας). Η τελευταία φάσις των αγώνων πρωταθλήματος Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας διεξήχθη την παρελθούσαν Κυριακήν 26^ην Ιουνίου εις το Στάδιον της πόλεώς μας, όπου επραγματοποιήθη  ο επαναληπτικός αγών των ισχυροτάτων ποδοσφαιρικών ομάδων των συλλόγων Δόξα Δράμας και Φίλιπποι Καβάλας.

Ο αγών αυτός εδικαίωσε τας ελπίδας τας οποίας οι φίλαθλοι της Δράμας εστήριζον και στηρίζουν εις το καλόν της Δόξης ποδοσφαιρικόν συγκρότημα, το οποίον όχι μόνον τον σύλλογόν του αλλά και ολόκληρον την πόλιν τιμά και ικανοποιεί το κοινόν αθλητικόν αίσθημα.

Η δράσις της Δόξης βαίνουσα από νίκης εις νίκην, από θριάμβου εις θρίαμβον κατώρθωσε να επιβληθή ουχί ευκόλως σαβαρών αντιπάλων και να ανακηρυχθή όχι μόνον πρωταθλήτρια Δράμας, αλλά και ολοκλήρου της Ανατολικής και Κεντρικής Μακεδονίας.

Μετά το ισόπαλον αποτέλεσμα του πρώτου αγώνος της 19^ης Ιουνίου, εις την παράτασιν του οποίου οι Φίλιπποι εκέρδισαν ένα τέρμα χωρίς ο αγών λο΄γω του σκότους να τερματισθή κανονικώς.

Ο προχθεσινός αγών προεκάλεσε το αμέριστον ενδιαφέρον, τον γενικόν συναγερμόν των φιλάθλων, οι οποίοι κατέκλυσαν το Στάδιον. Εις τους φιλάθλους της Δράμας προσετέθησαν υπερχίλιοι τοιούτοι εκ Καβάλλας, συνοδεύοντες την πρωταθλήτριάν των και πλείστοι άλλοι παρεπιδημούντες επ΄ ευακιρία των Πανθρακικών αγώνων. Η προσέλευσις του πλήθους εις το Στάδιον ήρχισεν από την 2.30 μ.μ. και περί την 4^ην μ.μ. είχε ασφυκτικώς υπερπληρωθή.

Εφόσον πλησιάζει η ώρα ενάρξεως του αγώνος επί τοσούτον η αγωνία των φιλάθλων κορυφούται.

Εις την πρόγνωσίν των όλοι είνε επιφυλακτικοί γιατί « η μπάλλα είνε στργγυλή και κυλάει».

Την αδημονίαν του πλήθους διακόπτει η εμφάνισις εις το γήπεδον του εκ Θεσσαλονίκης διαιτητού κ. Κ. Ηλιάδη, τον οποίον οι φίλαθλοι υποδέχονται με ζωηρά χειροκροτήματα. Απόδειξις της εμπιστοσύνης με την οποίαν το πλήθος των φιλάθλων περιβάλει τον κ. διαιτητήν από της πρώτης εν Δράμα εμφανίσεώς του κατά τον τελικόν αγώνα Δόξης – Ελπίδος δια το τοπικόν πρωτάθλημα. Η σφυρίχτρα καλεί τας ομάδας.

Πρώτη εισέρχεται η φιλοξενούμενη ομάς των Φιλίππων, γενομένη δεκτή με παρατεταμένα χειροκροτήματα και ζωηράς εκδηλώσεις των φιλάθλων, αίτινες φθάνουν εις το κατακόρυφον με την εμφάνισιν της ομάδος της Δόξης.

Επί τινα λεπτά το Στάδιον δονείται από τας παντοίας των φιλάθλων εκδηλώσεις. Αι δύο ομάδες παρατάσσονται προ του κ. διαιτητού με την ακόλουθον σύνθεσιν:

ΦΙΛΙΠΠΟΙ: Κούλαλης, Αγκοπιάν, Μουστάκας, Πετρίδης, Πούλιας, Καζάκος, Σουντουλίδης, Φουρκαλίδης, Αποστόλου, Φιλιππίδης, και Δημητριάδης.

ΔΟΞΑ: Μαγιάκης, Εμμανουηλίδης, Πελεγρίνο, Πολυχρονίου, Βαβαλέκας, Λιάκος, Νασούλης, Κωνσταντινίδης, Κέφης, Μόσχου και Δοξατινός.

Η εκλογή του τέρματος ευνοεί την Δόξαν, οι δε Φίλιπποι έχουν το εναρκτήριο λάκτισμα.

Ο αγών ερχίζει ζωηρώς, θεαματικός με συναρπαστικάς φάσεις εναλλασσομένας προ των δύο εστιών. Οι Φίλιπποι κατέρχονται αλλά η προσπάθειά των ανακόπτεται από τους μέσους της Δόξης, οι οποίοι τροφοδοτούν καταλλήλως τους κυνηγούς. Ο Νασούλης πραγματοποιεί το πρώτον κατά της αντιπάλου εστίας λάκτισμα της σφαίρας, το οποίον κτυπά την οριζόντιον δοκόν- άουτ.

Περί το 10΄ λεπτόν η εστία της Δόξης σώζεται από την αδεξιότητα των Φιλίππων. Οι φίλαθλοι αισθάνονται ανακούφισιν.  Με την σειράν η αντίπαλος εστία διέρχεται στιγμάς κρισίμους.

Αλλά …… υπάρχουν μερικά άλλα ….. τα οποία δεν εξηγούνται. Δύο εξαιρετικαί ευκαιρίαι επιτυχίας τέρματος χάνονται από τους κυνηγούς της Δόξης Κέφην και Κωνσταντινίδην. Ο αγών συνεχίζεται και το ημιχρόνιον πλησιάζει προς το τέλος χωρίς ουδεμία εστία να παραβιασθή. Περί το 41 λεπτόν οι Φίλιπποι εντείνουν τας προσπαθείας των και εις μάιν ταχείαν κα΄θοδον παραβιάζουν την εστίαν της Δόξης. Οι Καβαλλιώται υποδέχονται την επιτυχίαν  της ομάδος των με ενθουσιώδη χειροκροτήματα. Είνε η εκδήλωσις της προσκαίρου νίκης η οποία υπομειδιά προς την ομάδα των. Πόσον όμως υπήρξεν ασταθής. Η λήξις του ημιχρόνου ευρίσκει την Δόξαν εις απεγνωσμένην προσπάθειαν ισοφαρίσεως.

Φίλιπποι – Δόξα 1-0.

Εις το β΄ημιχρόνιον η ομάς της Δόξης κατέρχεται πλήρως συνδεδεμένη καιμε απόφασιν να νικήση. Τούτο καταφαίνεται από τα πρώτα λεπτά του ημιχρονίου. Η Δόξα αγωνίζεται ζωηρά και με ταχύτητα καταπλήσσουσα τους φιλάθλους. Η ορμή των κυνηγών της Δόξης δεν δύναται να ανακοπή από την άμυναν των Φιλίππων.

Ο  αγών εντοπίζεται σχεδόν εις την περιοχήν των Φιλίππων. Περί το 18΄ λεπτόν αι προσπάθειαι των ποδοσφαιριστών της Δόξης στέφονται υπό επιτυχίας. Ο Νασούλης σεντράρει κι ο Κέφης εξαποστέλλει την σφαίραν εις τα δίκτυα των Φιλίππων όπου  φιλαρέσκως αναπαύεται ύστερα από τόσο παραζάλισμα. Οι φίλαθλοι ξεσπούν εις ζωηράς εκδηλώσεις.

Φίλιπποι – Δόξα 1-1.

Το ισοφάρισμα δίδει ελπίδα και θάρρος δια την νίκην εις τους ποδοσφαιριστάς  της Δόξης. Δύο λεπτά από την πρώτην επιτυχίαν και προτού οι Καβαλλιώται συνέλθουν από την ζάλην της ατυχίας των, ο δαιμόνιος Κέφης χαρίζει εις την ομάδα του και τους Δραμηνούς τα δεύτερον τέρμα υπέρ αυτών.

Το στάδιον σείεται από τας ζητωκραυγάς και τα χειροκροτήματα.

Η νίκη αρχίζει να μειδιά προς τους Δραμηνούς οι οποίοι καταβάλλουν τας υπερτάτας προσπαθείας να την ευχαριστήσουν και να την τηρήσουν εκ μέρους των.

Οι φανατικοί φίλαθλοι τραγουδούν:

Εφέτος το πρωτάθλημα

η  Δόξα θα το πάρη…..

και απευθύνουν προς τους ποδοσφαιριστάς την παράκλησιν:

• Κι΄ άλλο θέ-λου-με.

Και πράγματι. Τα φιλότιμα παιδιά της Δόξης ικανοποιούν εις το 32΄ λεπτόν την απαίτησι των φιλάθλων. Ο Κωνσταντινίδης με υπέροχον προσπάθειαν αναβιβάζει τον αριθμόν των τερμάτων εις 3.

Η Δόξα σταθεροποιήσασα την νίκην της εγκαθίσταται προ της αντιπάλου εστίας. Τα υπόλοιπα λεπτά παρέρχονται χωρίς ουδεμίαν μεταβολήν του αποτελέσματος και η λήξις του αγώνος ευρίσκει την Δόξαν πρωταθλήτρια Κντρικής και Ανατολικης Μακεδονίας την περίοδον 1937-38.

Ο αγών υπήρξεν πραγματικώς ανώτερος και απέδειξεν ότι το επαρχιακόν ποδόσφαιρον προοδεύει εις βαθμόν επικίνδυνον δια το ποδάσφαιρον των κέντρων.

Ο διαιτητής εστάθη εις το εις το ύψος του οι δε επόπται γραμμών, διαιτηταί κ.κ. Αμινακίδης και Κωνσταντινίδης υπεβοήθησαν την αμερόληπτον διαιτησίαν κατά τρόπον σταθερόν.

ΠΕΤΡΟΣ Κ. ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ.