ΠΑΛΙΑ ΔΡΑΜΑ-1957-
« Ζζζζζζ μπουμ. Δόοοοοοοξααααα»
« Ζζζζζζ μπουμ. Δόοοοοοοξααααα».
Σε όποιο γήπεδο της Ελλάδος έπαιζε η Δόξα, πάντα έβρισκες στις κερκίδες κάποιους Δραμηνούς αλλά και φίλους της να βρίσκονται εκεί, θερμοί υποστηρικτές του καλού ποδοσφαίρου που δίδασκε εκείνη την εποχή η επαρχιακή αυτή ομάδα.
Και όπως ήταν φυσικό, αυτοί οι οπαδοί και φίλαθλοι των Μαυραετών θα έπρεπε να δημιουργήσουν τη δική τους …… κερκίδα.
Ε, λοιπόν το « Ζζζζζζ μπουμ Δόοοοοοξαααα» ήταν το κάλεσμα των εισερχομένων φιλάθλων στο γήπεδο, πως εδώ είναι η κερκίδα των Δραμηνών. Και όπως ήταν επόμενο η συσπείρωση των Δοξαίων ήταν γεγονός.
Τα παραπάνω, μας διαβεβαιώνει ο αείμνηστος Δημ. Ρίζος, αργότερα δημοσιογράφος – εκδότης εφημερίδων και περιοδικών-, ο οποίος ως θερμός οπαδός της Δόξας γράφει στον «ΠΡΩΙΝΟ ΤΥΠΟ» το 1957.
«ΑΘΗΝΑΙ. – Το παρόν που γράφεται από το γήπεδο Καραϊσκάκη, δεν θ΄ ασχοληθή με την περιγραφή του αγώνος ΔΟΞΗΣ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ. Άλλωστε, αυτόν, τον περιγράφουν οι αθλητικές εφημερίδες.
Θα σας μεταφέρουμε, μόνον, έστω και νοερώς, στο περιβάλλον των κερκίδων, που παρουσιάζει εξ ίσου ενδιαφέρον με το περιβάλλον του αγωνιστικού χώρου.
Ώρα 3. Βρισκόμαστε καθισμένοι στις μεγάλες εξέδρες του Φαληρικού γηπέδου και με αγωνία περιμένομε την άγια ώρα της ενάρξεως. Κάθε φορά που η «Δοξάρα» μας έρχεται στην Αθήνα, μας δίνει ραντεβού όλους εμάς τους ξενιτεμένους συμπολίτες σ΄ ένα από τα δύο Αθηναϊκά στάδια. Έτσι και σήμερα δίνομε το παρόν, όλοι φίλοι και μη, για να ενισχύσουμε ηθικώς το ίνδαλμά μας και να καμαρώσωμε τα 11 λεβεντόπαιδα που κατόρθωσαν νε κερδίσουν τις καρδιές ολοκλήρου του φιλάθλου κόσμου της Ελλάδος με την άψογη και αθλητικότατη εμφάνισή τους στις τελευταίες συναντήσεις του πρωταθλήματος.
Καθώς τα λεπτά αργοκυλούν η αγωνία μας διπλασιάζεται. Οι απέραντες κερκίδες άρχιζαν να μαυρίζουν, ενώ από το κέντρο της μεγάλης εξέδρας, εμείς εκδηλώνομε την παρουσία μας, σα να βρισκώμαστε στο στάδιο της «Δόξης».
Με το «σμπουμ Δόοοοοξα».. ψαρεύουμε τους καθυστερημένους συμπολίτες μας που εισέρχονται από τις μεγάλες πύλες του Πειραιώτικου γηπέδου και τους μαζεύουμε όλους κοντά μας, δημιουργώντας έτσι ένα ενιαίο ισχυρό μέτωπο, στην άλλη μάχη της εξέδρας. Οι οπαδοί της «Προοδευτικής» προσπαθούν ν΄αντιδράσουν, αλλά σύντομα διαπιστώνουν ότι χάνουν στο ζήτημα της ….. ευφωνίας. Βλέπετε το να φωνάζης «Προ-οδευ-τι-κή» πάει πολύ. Φωνάζεις «Δόοοξα» και γεμίζει στο στόμα σου και το γήπεδο ολόκληρο.
Ένας πελώριος χαρταετός κάνει την εμφάνισί του από την πλευρά προς την θάλασσα. Η ουρά του κυματίζει με καμάρι ενώ στη πλάτη του φέρει με υπερηφάνεια το έμβλημά μας, τα τρίφυλλα και ολόμαυρα τα τέσσερα γράμματα «ΔΟΞΑ». Έχει ήδη ανέβει ψηλά πολύ ψηλά εκεί που τελευταίως ανέβηκε και η « Δοξάρα» μας.
Ώρα 3.30. Γέμισε το στάδιο «Μαύρους αετούς». Σείστηκε ολόκληρο το γήπεδο. Κι αφού χειροκροτήσαμε και την κόκκινη «Προοδευτική», καθίσαμε καλά στις θέσεις μας, κι αφήσαμε ψυχή και νου να συνοδέψουν τους άσσους μας προς την νίκη. Τα σχόλια, οι κρίσεις, και οι ….. επικρίσεις, δίνουν και παίρνουν. Φυσικά δεν λείπει και η σχετική …. πρόγκα.
Μερικοί φιλοδοξαίοι προεξοφλούσαν το μεγάλο Δράμα που επρόκειτο να υποστή η Πειραϊκή ομάδα από την …….Προοδευτική Δόξα μας. Άλλοι πάλι έφερναν πρώτη την Προοδευτική, η οποία πάλι, όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε δεν μπόρεσε να ….. προοδεύση κατά 3 βαθμούς στη γενική βαθμολογία του Πρωταθλήματος παρά μόνον 2. Τα «οχ» και «βαχ» και «σούτ Παπί» χαλούν τον κόσμο.
Η λήξι του πρώτου ημιχρόνου βρίσκει απρόσβλητα τα δίχτυα και των δύο ομάδων. Ένα τέταρτο με λίγο …… πασατέμπο και μια κρύα λεμονάδα, μας δίνουν νέες δυνάμεις, για ν΄ αντιμετωπίσωμε τα φανατισμένα …. στίφη των Προοδευτικών. Δεν αργούμε όμως να διαπιστώσουμε ότι οι συμπαθείς φίλαθλοι του επινείου, είναι αρκετά …… Προοδευτικοί και στο ….. βρισίδι.
Ημίχρονο δεύτερο.
Σα θύελλα ξεχύθηκε η Δόξα και έκλεισε του Πειραιώτες ασφυκτικά στα καρρέ τους. Επακολουθεί ένα δεκάλεπτο που αφήνει όλους εκείνους τους οκτώ χιλιάδες περίπου φιλάθλους με ανοικτό το στόμα. Και αυτοί ακόμη οι οπαδοί της Προοδευτικής, ξέχασαν για λίγο ότι είναι αντίπαλοι και επευφημούσαν ζωηρά και χειρονομώντας τις προσπάθειες των φιλότιμων παιδιών μας.
Οπότε το θαύμα ….. επετελέσθη. Έκπληκτοι βλέπου οι Πειραιώτες την μπάλλα να…. αναπαύεται στα δίχτυα τους και διαπιστώνουν, φεύ, πως η αχλάδα από πίσω έχει την ουρά».
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡ. ΡΙΖΟΣ
