Παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του Πάνου Ιωαννίδη

«Οι Γυναίκες που φορούσαν τα μαύρα»

Του Θανάση Πολυμένη

ΤΟ ΝΕΟ βιβλίο του Δραμινού συγγραφέα Πάνου Ιωαννίδη με τίτλο: «Οι Γυναίκες που Φορούσαν τα Μαύρα», παρουσιάστηκε το βράδυ της Κυριακής 9 Μαρτίου στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του δημαρχείου Δράμας.

Είναι το τέταρτο στη σειρά βιβλίο του κ. Ιωαννίδη, με πρωταγωνιστή τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Πέτρο Ριβέρη, το οποίο επίσης διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από τη Λέσχη Ανάγνωσης Δράμας και τον Σύλλογο Φιλολόγων Δράμας, με την στήριξη των εκδόσεων ΚΕΔΡΟΣ και το βιβλιοπωλείο «Μανιφέστο».

Μιλώντας για το βιβλίο του στον «Π.Τ.» ο συγγραφέας κ. Ιωαννίδης, αναφέρεται στην υπόθεση, η οποία περιλαμβάνει μια σειρά από δολοφονίες, τις οποίες αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Πέτρος Ριβέρης.

Ερωτώμενος για το αν είναι σύμπτωση που το βιβλίο παρουσιάστηκε την επομένη της παγκόσμια Ημέρας της Γυναίκας, ο κ. Ιωαννίδης σημειώνει: «Κατά κάποιον τρόπο, θα έλεγα ότι είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε με αφορμή το πολύ άσχημο φαινόμενο των γυναικοκτονιών που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία και σταδιακά η έρευνα του Ριβέρη, τον φέρνει αντιμέτωπο με λαθρέμπορους, με κακοποιητές γυναικών, με διοργανωτές παρανόμων στοιχημάτων, με την έμφυλη βία και δη την κακοποίηση των γυναικών να βρίσκεται στο επίκεντρο».

Ερωτώμενος για το ποια είναι η τάση σήμερα στην Ελλάδα σε σχέση με το αστυνομικό μυθιστόρημα ο ίδιος απαντάει ότι «το αστυνομικό μυθιστόρημα έχει περάσει μια πρώτη μεγάλη περίοδο που ξεκίνησε και επανήλθε με την σπουδαία επιτυχία του κ. Μάρκαρη. Σίγουρα υπάρχει μια νέα φουρνιά συγγραφέων που γράφουμε με εστίαση στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Βασίζεται όλη αυτή η εξέλιξη στο γεγονός ότι το νουάρ μυθιστόρημα είναι μέρος του νέου κοινωνικού μυθιστορήματος και από εδώ και πέρα μένει να αποδειχθεί κατά πόσο θα πάει παρακάτω και θα κερδίσουμε περισσότερο αναγνωστικό κοινό».

Στην ερώτηση για ποιο λόγο ο συγγραφέας έχει επιλέξει ένα συγκεκριμένο ήρωα και τον ακολουθεί και στο τέταρτο βιβλίου του, εξηγεί: «Επειδή βοηθάει όπως εξελίσσομαι εγώ έτσι εξελίσσεται κι αυτός. Και είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ, γιατί παρ’ όλο που ο νόμος τον περιορίζει, στην πραγματικότητα μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα από ένα γραφειοκράτη αστυνομικό, που τα χέρια του εκεί είναι δεμένα μέσα από μια ιεραρχία. Ένας ιδιωτικός ντετέκτιβ κατά την άποψή μου, τουλάχιστον αφηγηματικά, μπορεί να σκάψει περισσότερο στις σκιές παρά στο φως».