Με πρωτοβουλία του Αθλητικού Συλλόγου «Διόσκουροι» Προσοτσάνης

Πλήρως σηματοδοτημένο

και καθαρό το Λίθινο

Μονοπάτι του Αγγίτη

Μιλάει στον «Π.Τ.» ο πρόεδρος του Πρότυπου Αθλητικού Συλλόγου «Διόσκουροι» κ. Καλούμενος

Του Θανάση Πολυμένη

ΤΟ ΛΙΘΙΝΟ Μονοπάτι Αγγίτη, είναι ένα πολύ παλιό μονοπάτι, το οποίο ακόμα και σήμερα, συνδέει τον οικισμό και το ποτάμι του Αγγίτη με τον Γρανίτη και προφανώς φτάνει μέχρι και το λεκανοπέδιο του Νευροκοπίου.

Το Λίθινο Μονοπάτι Αγγίτη, ξεκινάει ακριβώς επάνω από το Σπήλαιο του Αγγίτη (του   Μααρά) και μέσα από μια πολύ όμορφη διαδρομή, φτάνει στην ακρόπολη του Μααρά μετά από μια διαδρομή 6,5 χιλιομέτρων.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια το μονοπάτι αυτό βρισκόταν σε κακή κατάσταση, παρ’ όλα αυτά όμως τα τελευταία 2 χρόνια το «υιοθέτησε» ο Πρότυπος Αθλητικός Σύλλογος Προσοτσάνης «Διόσκουροι», το βάφτισαν «Λίθινο Μονοπάτι Αγγίτη» και βέβαια το καθάρισαν, το σηματοδότησαν και συνεχίζουν να το συντηρούν, ώστε οι λάτρεις της πεζοπορίας στα ορεινά μονοπάτια της περιοχής να μπορούν να το απολαύσουν.

Σήμερα, το Λίθινο Μονοπάτι Αγγίτη, είναι επαρκώς ασφαλές για τους πεζοπόρους και ορειβάτες που θέλουν να το διασχίσουν και να το μελετήσουν. Μάλιστα, η διαδρομή του περνάει μέσα από ένα υπέροχο τοπίο γεμάτο από δέντρα όπως ροδιές, αγριελιές και οξιές πιο ψηλά, ενώ στα ενδιάμεσα συναντάμε και το εκκλησάκι του Αγίου Παύλου στην κορυφή του Αγγίτη, καθώς και την ακρόπολη της περιοχής φτάνοντας στον Γρανίτη. Πρόκειται για μια περιοχή με πυκνή βλάστηση με την αφετηρία του να βρίσκεται στον χώρο στάθμευσης του Σπηλαίου Αγγίτη.

Καλούμενος: Από τον Αγγίτη στον Γρανίτη

Όπως αναφέραμε παραπάνω, το Λίθινο Μονοπάτι Αγγίτη, «υιοθέτησε» και φρόντισαν με πολλή προσωπική δουλειά, τα μέλη του Πρότυπου Αθλητικού Συλλόγου «Διόσκουροι» της Προσοτσάνης.

Για όλη αυτή την προσπάθεια, μιλάει στον «Π.Τ.» ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Βασίλης Καλούμενος, ο οποίος επισημαίνει αρχικά ότι, «η ονομασία του για το Λίθινο δόθηκε από το γεγονός ότι στην αρχή του το μονοπάτι είναι λιθόστρωτο και μάλιστα είναι και αρκετά φαρδύ, που σημαίνει ότι χρησιμοποιούνταν προφανώς και από άμαξες της εποχής».

Όπως σημειώνει, «πάνω από τον Μααρά υπάρχει μια αρχαία ακρόπολη όπου φτάνει το μονοπάτι, ενώ επικοινωνεί με τον οικισμό του Γρανίτη καθώς και με το λεκανοπέδιο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν ένας παράδρομος της αρχαίας Εγνατίας ίσως και αυτό φαίνεται και από το μέγεθός του».

Επαρκής σηματοδότηση

Σημειώνει ακόμα ο κ. Καλούμενος ότι, «έχει δύο χρόνια που έχουμε ξεκινήσει την συντήρηση και τον καθαρισμό του μονοπατιού ως Σύλλογος και  μάλιστα το έχουμε σηματοδοτήσει επαρκώς με χιλιομετρικές ενδείξεις ανά 500 μέτρα, με βελάκια που δείχνουν την κατεύθυνση και όλα με αντανακλαστικές πινακίδες. Μάλιστα έχουμε βάλει και το ίχνος τους και πλέον αρκετοί είναι αυτοί που έχουν ξεκινήσει και το χρησιμοποιούν, ξεκινώντας από τον Γρανίτη προς τα κάτω. Αρκετοί είναι επίσης αυτοί που κάνουν και προπονήσεις ξεκινώντας από τον Αγγίτη προς τα πάνω».

Τονίζει χαρακτηριστικά ότι «το μονοπάτι είναι αρκετά ανηφορικό, είναι 6,5 χιλιόμετρα ως τον αυχένα. Για να πας στο εκκλησάκι του Αγίου Παύλου είναι άλλα 2,5 χιλιόμετρα και για τον Γρανίτη είναι συν 6,5 χιλιόμετρα».

Αγριελιές, ροδιές και οξιές

Ερωτώμενος σχετικά με τη διαδρομή του Λίθινου Μονοπατιού του Γρανίτη, ο κ. Καλούμενος εξηγεί ότι «η διαδρομή του από τον Αγγίτη ξεκινάει με αγριελιές που σηματοδοτεί στην ουσία τον οικισμό του Αγγίτη, στη συνέχεια και σχετικά χαμηλά ακόμα, βλέπει κανείς και ροδιές που σημαίνει ότι η περιοχή είχε ζωή, ενώ όταν φτάνουμε στην πρώτη χαράδρα, η φύση πυκνώνει ακόμα περισσότερο και βλέπουμε γαύρα και στο τέλος καταλήγουμε σε οξιές μεγάλα δέντρα όπως στον Γρανίτη».

Με κλίση 15% – 20%!

Ερωτώμενος για την  κλίση του, εξηγεί ότι «είναι ένα μονοπάτι με μεγάλη υψομετρική διαφορά, με την κλίση του να αγγίζει το 15% – 20%. Μάλιστα η αφετηρία του στο Μααρά είναι στα 120 μέτρα υψόμετρο και ο αυχένας του είναι στα 1.200 μέτρα υψόμετρο. Από τον αυχένα του μπορείς να επιλέξεις να πας προς τον Άγιο Παύλο ή προς τον Γρανίτη».

Αυτό που ιδιαίτερα τονίζει ο ίδιος, είναι ότι ο καθαρισμός του είναι συχνός και ανά τρεις εβδομάδες μέλη του Συλλόγου ανεβαίνουν και καθαρίζουν και συντηρούν τις πινακίδες.

Όπως αναφέρει επίσης ο κ. Καλούμενος, «πολλά απ’ αυτά έγιναν με δουλειά των μελών του Συλλόγου, ενώ τα έξοδα έχουν καλυφθεί τόσο από το Σύλλογο, όσο και με την βοήθεια του Δήμου Προσοτσάνης», ενώ διευκρινίζει ότι, «οι πινακίδες είναι αντανακλαστικές στον φωτισμό και αυτό είναι σημαντικό καθώς βοηθάει και σε βραδινή πεζοπορία. Τις επόμενες ημέρες, μέλη του Συλλόγου θα τοποθετήσουν έξτρα ταινίες σε όλη τη διαδρομή με την ανηφόρα να σηματοδοτείται από πορτοκαλί χρώμα και η κατηφόρα από κόκκινο χρώμα. Μάλιστα στη διαδρομή των 6,5 χιλιομέτρων, έχουμε τοποθετήσει πάνω από 80 σήματα μπλε των Διόσκουρων που δείχνει το μονοπάτι και άλλα τόσα χιλιόμετρα ανακλαστικά βελάκια που δείχνουν την πορεία».