Πλήθος Δραμινών στην εκδήλωση
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίασε
η εκδήλωση για τη μουσική
παράδοση του Πόντου
Της Σουζάνας Θεοδωρίδου
Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του Δημαρχείου Δράμας, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας 19 Νοεμβρίου, η εκδήλωση για την μουσική παράδοση του Πόντου, σε διοργάνωση της Μέριμνας Ποντίων Κυριών Δράμας σε συνεργασία με την Ένωση Χορευτών Ν. Δράμας «Πυρρίχιος» και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ποντίων «Ακρίτες Νέας Κρώμνης».
Εισηγητές της εκδήλωσης, ήταν ο φιλόλογος, συγγραφέας και συνεργάτης της εφημερίδας μας, κ. Γεώργιος Χατζόπουλος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Το Δημοτικό Τραγούδι του Πόντου και η σχέση του με την Αρχαία Ελληνική ποίηση (Όμηρος-Τραγωδία)», και Μουσικολόγος, Ιστορικός, Ερευνητής, κ. Γιάννης Τσανασίδης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η Μουσική παράδοση του Πόντου, Λυράρηδες της Δράμας γεννημένοι πριν το 1920».
Παράλληλα, στην εκδήλωση συμμετείχαν οι Πόντιοι καλλιτέχνες: Γιώργος Ορφανίδης, Αντώνης Νικηφορίδης, Γιάννης Τσανασίδης και Νίκος Αφεντούλης.
Σε δηλώσεις του στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ο κ. Χατζόπουλος, μίλησε για το δημοτικό τραγούδι του Πόντου και τη σχέση του με την αρχαία ελληνική ποίηση. Δηλαδή, τον Όμηρο και την αρχαία ελληνική τραγωδία, όπως εξήγησε ο κ. Χατζόπουλος.
«Επιλέγω κάποια δημοτικά τραγούδια του Πόντου, τα οποία ονομάζονται παραλογές. Οι παραλογές είναι μικρές τραγωδίες, στις οποίες κυριαρχεί ο έντονος διάλογος και εκεί συναντάμε πολλά κοινά στοιχεία μεταξύ της αρχαίας ελληνικής ποίησης, του Ομήρου συγκεκριμένα και των τραγωδιών καθώς και του δημοτικού τραγουδιού του Πόντου.
Το ερώτημα το οποίο γεννιέται, είναι το ακόλουθο: πώς είναι δυνατόν, ο Πόντιος τροβαδούρος, να έχει συνθέσει δημοτικά τραγούδια, τα οποία έχουν στοιχεία από την αρχαία ελληνική ποίηση. Νομίζω ότι η εξήγηση οφείλεται στο γεγονός ότι οι ίδιες ιδέες, ίδιες σκέψεις, ίδιες αντιλήψεις και ίδια φιλοσοφία κυριαρχεί στο DNA του Ελληνισμού. Και επειδή οι Πόντιοι είναι ένα κομμάτι του Ελληνισμού – και μάλιστα όπως αυτοαποκαλούνται στα δημοτικά τραγούδια Τραντέλληνες – δεν μας ξενίζει καθόλου το γεγονός ότι βρίσκουμε αυτά τα κοινά στοιχεία», υποστήριξε ο κ. Χατζόπουλος.
Από την πλευρά του, ο κ. Τσανασίδης, μίλησε για την εισήγηση που παρουσίασε στο κοινό, η οποία αποτελούνταν από δυο μέρη, την μουσική και τους λυράρηδες, τα οποία αφορούν στα δυο πρώτα κεφάλαια της διπλωματικής του.
Στο πρώτο μέρος, αναφέρθηκε στην μουσική παράδοση του Πόντου και οτιδήποτε έχει γραφτεί, κατόπιν έγινε μια ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, με πηγές, άρθρα και διάφορες μελέτες.
«Το δεύτερο μέρος, αποτελεί μια επιτόπια έρευνα και όχι μόνο για τη Δράμα. Επεκτάθηκα σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Πρόκειται ουσιαστικά για μια έρευνα και καταγραφή, απογόνων λυράρηδων γεννημένων πριν από το 1920. Πέρα από συναισθηματικοί λόγοι που με οδήγησαν να επιλέξω αυτό το πεδίο για έρευνα, κυρίως ήταν μουσικοί λόγοι. Δηλαδή, υπάρχει πολύ μεγάλο θέμα. Περισσότεροι θεωρούμε ότι η μουσική ιστορία μας φτάνει μέχρι τον Γώγο (ο μεγαλύτερος λυράρης, αδιαμφισβήτητα) ότι δεν υπάρχει προς τα πίσω τίποτα άλλο. Υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στην τεχνική, στην καθημερινότητα, στη ζωή των ανθρώπων, που ήρθαν από τον Πόντο, έπαιξαν στον Πόντο και έπαιξαν και στην Ελλάδα.
Για τη Δράμα έχουμε πολλά στοιχεία, τα βιογραφικά που έχω σχηματίσει ανέρχονται σε 8 λυράρηδες, αλλά και πολλά άλλα ονόματα από τα χωριά: Αργυρούπολη, Πρασινάδα, Διπόταμα, Παρανέστι, Δεντράκια. Μαυρόβατος κ.α. Πολλών απ’ αυτούς υπάρχουν εν ζωή απόγονοι. Έκανα ένα είδος καταγραφής, που πέρα από τον μεγάλο λαογράφο Στάθη Ευσταθιάδη, δεν ασχολήθηκε κανένας άλλος», εξήγησε ο κ. Τσανασίδης.
