Ποιμαντορική Εγκύκλιος Χριστουγέννων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δράμας κ.κ. Δωρόθεου
Χριστούγεννα 2022
ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Ἀδελφοί μου,
Ἑορτάζουμε σήμερα τή Γέννηση τοῦ Χριστοῦ μας. Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, ἴδιος μέ μᾶς. Εἰσῆλθε στή ζωή μας, στόν κόσμο μας.
«Ἐμπρός, λοιπόν, ἄς γνωρίσουμε οἱ πιστοί ποῦ γεννήθηκε ὁ Χριστός. Ἄς ἀκολουθήσουμε μαζί μέ τούς Μάγους τῆς Ἀνατολῆς, τήν πορεία τοῦ Ἀστέρα. Ἐκεῖ πού θά Τόν συναντήσουμε Ἄγγελοι τόν ὑμνοῦν ἀκατάπαυστα. Βοσκοί ξαγρυπνοῦν λέγοντας, Δόξα στόν Ὕψιστο Θεό πού γεννήθηκε σήμερα στό Σπήλαιο, ἀπό τήν Παρθένο καί Θεοτόκο, στή Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας».
Ἀκούγοντας αὐτόν τόν ὡραῖο Ὕμνο, μᾶς γεννιέται ἡ ἐπιθυμία νά πλησιάσουμε τό Χριστό, τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, τό ὅλο πνεῦμα τῆς σαρκώσεως τοῦ Χριστοῦ, τῆς γεννήσεώς του καί, θά λέγαμε, καί τό θέμα τῆς μιμήσεως τοῦ Χριστοῦ.
Ποῦ εἶναι ἡ ἀληθινή πίστη μας στό Χριστό καί ποῦ εἶναι ἡ ἀληθινή σχέση μας μέ τόν Χριστό, ὅταν δέν λαμβάνουμε καθόλου ὑπ’ ὄψιν ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Θεός; Αὐτός –καθώς εἶναι τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος– ἔγινε ἄνθρωπος.
Ὅπως μᾶς λέει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ Χριστός «ἑαυτόν ἐκένωσεν». Δηλαδή, τρόπον τινά, ἄδειασε ἀπό τή θεότητά του, χωρίς νά πάψει νά εἶναι Θεός, καί ἦρθε καί ἔγινε ἕνα ἔμβρυο κατ’ ἀρχήν, καί κυοφορήθηκε, ὅπως κάθε ἄνθρωπος –οὔτε μιά μέρα λιγότερο ἀπό τήν κανονική κυοφορία– καί γεννήθηκε.
Αὐτός ὁ ὁποῖος δημιούργησε τά πάντα, καί ὅλα εἶναι δικά του, τά κανόνισε ἔτσι ὥστε νά γεννηθεῖ ἐκεῖ στό σπήλαιο, ἀνάμεσα στά ζῶα. Ἄς μήν τό προσπεράσουμε αὐτό τό γεγονός. Νά τό προσέξουμε. Δυστυχῶς, ἐλάχιστοι χριστιανοί μελετοῦν τό ὅλο θέμα. Καί ἐλαχιστότατοι μιμοῦνται τό ὅλο πνεῦμα.
Δέν βγαίνει τίποτε, ἄν πάρουμε τίς βαλίτσες μας καί πᾶμε αὐτές τίς μέρες νά μείνουμε σ’ ἕνα σταῦλο. Ὀφείλουμε νά μιμηθοῦμε τό ὅλο πνεῦμα, ὅτι ὁ Υἱός, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἔρχεται στή γῆ. Καί μόνο τό ὅτι γίνεται ἄνθρωπος, τά λέει ὅλα. Ἀφήνει, τρόπον τινά, τή θεότητα, καί ἔτσι πολύ αἰσθητά δείχνει τήν ταπείνωσή του, καθώς γεννιέται στό χειρότερο μέρος στή γῆ!
Καί γιατί τό κάνει αὐτό; Δέν μποροῦσε ἀλλοῦ νά γεννηθεῖ; Καί βέβαια μποροῦσε. Ὅλα δικά του εἶναι. Μήπως τό κάνει γιά νά μᾶς δείξει πόσο ταπεινός εἶναι; Εἶναι ταπεινός ὁ Κύριος, ἀλλά δέν ἔχει καμία ἀνάγκη νά κάνει τόν ταπεινό ἤ νά μᾶς δείξει ὅτι εἶναι ταπεινός.
Ἐκεῖνο πού θέλει νά κάνει μέ τή Γέννησή του καί μέ τήν ὅλη μέχρι τέλους ζωή του εἶναι, νά μᾶς πεῖ: «Ἄνθρωπέ μου, ἄν εἶσαι ἔτσι ὅπως εἶσαι στή γῆ αὐτή καί ἄν εἶσαι στήν κατάντια πού εἶσαι, καί εἶναι τόσο ἄχαρη ἡ ζωή σου, καί τελικά θά χαθεῖς αἰώνια, εἶναι διότι ἔχεις ὑπερηφάνεια. Ὅλο τό βάσανό σου, ὅλο τό σφάλμα σου, ὅλη ἡ ἁμαρτία σου εἶναι ὅτι ὕψωσες τόν ἑαυτό σου καί δέν λές νά κατέβεις, δέν λές νά σκύψεις, δέν λές νά ταπεινωθεῖς».
Καί ἔρχεται ὁ Χριστός μέ τή Γέννησή του καί τό παράδειγμά του, νά μᾶς δείξει τήν ταπείνωση. Λέει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος ὅτι ἡ ταπείνωση εἶναι τό ἔνδυμα τῆς θεότητος. Μόλις ὁ καθένας, μετά τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ, βλέποντας καί μιμούμενος τό παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ, ταπεινωθεῖ ἔτσι χωρίς ὅρια, τότε ἡ ταπείνωση εἶναι σάν ἕνα ροῦχο πού σκεπάζει τόν ἄνθρωπο. Καί ὁ Θεός θά ὑψώσει τόν ἄνθρωπο πού ταπεινώθηκε.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ὁ ἅγιος Ἱερώνυμος πού ἔζησε τόν 4ο αἰώνα καί ἀσκήτεψε σέ σπήλαιο στή Βηθλεέμ ὅπου γεννήθηκε ὁ Χριστός, καθώς προσευχόταν τή νύχτα τῶν Χριστουγέννων, ἀξιώθηκε νά δεῖ τόν Χριστό ὡς βρέφος μπροστά του, ὅπως ἀκριβῶς ἦταν ὅταν γεννήθηκε.
«Τί δῶρο νά σοῦ κάνω, Κύριε;», ρωτᾶ ὁ ἅγιος Ἱερώνυμος. Καί τοῦ ἀπαντᾶ τό βρέφος: «Δέν θέλω ἄλλο δῶρο· γιά ἕνα δῶρο ἐγώ ἦρθα καί ἔρχομαι στή γῆ».
Καί νά τό ἀκούσουμε κι ἐμεῖς αὐτό, πού ἀνταλλάσσουμε αὐτές τίς ἡμέρες δῶρα: «Θέλω, λέει ὁ Χριστός στόν ἅγιο Ἱερώνυμο ἀλλά καί στόν καθένα μας, νά μοῦ δώσεις αὐτό τό σακκουλάκι πού ἔχεις στήν πλάτη σου καί πού εἶναι οἱ ἁμαρτίες σου. Δῶσε μου ὄχι τίποτε ἄλλο, ἀλλά τίς ἁμαρτίες σου, γιά νά σοῦ τίς συγχωρήσω».
Μόνον ἄν ζήσουμε μέ ταπείνωση, θά μᾶς δοθεῖ μετάνοια καί συγχώρεση. Ἄς εὐχηθοῦμε τά φετινά Χριστούγεννα νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμα τοῦ Κυρίου μας.
Εὐχέτης ὅλων πρός τόν γεννηθέντα Σωτήρα μας, Κύριο Ἰησοῦ Χριστό,
Ὁ Μητροπολίτης σας
+ Ὁ Δράμας Δωρόθεος
