Ποιος έχει την ευθύνη για την προχειρότητα;

Σημαντικά ερωτήματα από την κακή

επίστρωση του φωτοκαταλυτικού

υλικού στο ΒΑΑ της 19ης Μαΐου

Το υλικό που μειώνει ουσιαστικά τη θερμοκρασία έπρεπε να αναμειχθεί με την άσφαλτο και όχι να πέσει ως επάλειψη πολύ αργότερα!

Του Θανάση Πολυμένη

ΤΙ ΝΟΗΜΑ έχει τελικά, ένα μεγάλο έργο όπως του ΒΑΑ της 19ης Μαΐου, που κόστισε μερικά εκατομμύρια, αν δεν έχει τα απαραίτητα αποτελέσματα; Και τελικά, τι κάνουν οι αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου κατά την πορεία του έργου; Ελέγχουν πραγματικά, ή απλά περνάνε ορισμένα θέματα ελαφρά την καρδία;

Ο λόγος, για το πολυσήμαντο έργο της ανάπλασης της οδού 19ης Μαΐου, έργο σημαντικό, έργο που κόστισε σε χρήμα και σε χρόνο, αλλά κόστισε και στους επιχειρηματίες και περίοικους της περιοχής.

Ένα έργο, το οποίο σαφώς και άξιζε να γίνει, αλλά όταν γίνεται θα πρέπει να αντικατοπτρίζει και να εκπληρώνει τους λόγους για τους οποίους γίνεται. Γράψαμε άπειρα δημοσιογραφικά σημειώματα για το συγκεκριμένο έργο τα προηγούμενα χρόνια, πολλές φορές το επαινέσαμε ως κάτι σημαντικό και μοναδικό για την πόλη της Δράμας, αλλά τελικά πέρα από την ομορφιά που προσδίδει στην περιοχή, τι άλλο μπορεί να είναι αυτό που το κάνει λειτουργικό;

Ο κεντρικός στόχος του έργου, ήταν η σύνδεση του πάρκου της Αγίας Βαρβάρας με το δημοτικό κήπο, με μια νέα «πράσινη» ζώνη, με πολλά φυτά και κυρίως τη μείωση της θερμοκρασίας. Ωραία τα φυτά, τα παγκάκια, οι στενότεροι δρόμοι που μειώνουν τα αυτοκίνητα στα απαραίτητα μόνο, ο σχεδιασμός και η αναβάθμιση πλατειών, η υδρονέφωση, όμως το πρόβλημα ήταν ποιο; Η μείωση της θερμοκρασίας!

Και το μεγαλύτερο αποτέλεσμα θα το έδινε κυρίως η ειδική επίστρωση αυτού του περίφημου φωτοκαταλυτικού υλικού – με το πορτοκαλί χρώμα – το οποίο επιστρώθηκε στη συνέχεια και κάλυψε όλα τα ασφαλιστικά μέρη του έργου ΒΑΑ.

Πρόκειται για ένα επίστρωμα, το οποίο τοποθετείται πάνω από την άσφαλτο και έχει φωτοκαταλυτική ιδιότητα. Αυτό το φωτοκαταλυτικό υλικό, είναι που μειώνει την θερμοκρασία της ασφάλτου, του οδοστρώματος και έχει ανακλαστικότητα με το φως και καθαρίζει την ατμόσφαιρα.

Τι γίνεται σήμερα με την επίστρωση;

Το υλικό αυτό είχε στρωθεί τον Μάιο του 2023 και εφόσον το έργο είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί. Έμεναν λίγα πράγματα να γίνουν ακόμα και στο τέλος, το συνεργείο του εργολάβου άρχισε να επιστρώνει το φωτοκαταλυτικό υλικό κατά μήκος όλου του ασφαλτοτάπητα.

Πού βρίσκεται σήμερα όμως αυτή η υπόθεση. Δεν θέλει και πολύ μυαλό να καταλάβει κανείς – εφόσον φαίνεται και δια γυμνού οφθαλμού – ότι σήμερα, ένα χρόνο μετά από την επίστρωσή του, το υλικό αυτό έχει ξεβάψει εντελώς πάνω από την άσφαλτο και έχει παραμείνει στις άκρες του δρόμου, εκεί όπου δεν μπορούν πατήσουν τα αυτοκίνητα! Και λογικό είναι να αναρωτιούνται οι πολίτες, για ποιο λόγο ξέβαψε τόσο γρήγορα και αν έπρεπε να γίνει κάτι διαφορετικό.

Και προκειμένου να λύσουμε τις δικές μας απορίες, όσο και τις απορίες των συνδημοτών μας, επικοινωνήσαμε με τον αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών Δήμου Δράμας κ. Σαλπιγκτίδη και μας έδωσε μια πραγματικά αποστομωτική απάντηση, η οποία καταδεικνύει την προχειρότητα του έργου, σε ένα από τα σπουδαιότερα σημεία του.

Όπως λοιπόν εξήγησε ο κ. Σαλπιγκτίδης, «κανονικά το φωτοκαταλυτικό υλικό έπρεπε να πέσει την ώρα που έπεφτε και η άσφαλτος και όσο ακόμα ήταν ζεστή, ώστε να έρθει και να δέσει μαζί και να γίνει μία μάζα». Συμπληρώνοντας μάλιστα, ότι, διαφορετικά δεν μπορεί να δέσει το υλικό και αναγκαστικά αυτό θα ξεβάφει στη συνέχεια.

Ερωτώμενος για το τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα, σημειώνει ότι «αν και το έργο έχει περαιωθεί, ακόμα δεν έχει παραδοθεί γιατί δεν έχουν περάσει 15 μήνες». Στην ερώτηση για το αν ο Δήμος το παραλάβει, αν αναγκαστεί ο εργολάβος να προχωρήσει ξανά στην επίστρωση, προς το παρόν είναι άγνωστο.

Τα ερωτήματα

Τα ερωτήματα είναι πολλά, κατ’ αρχάς, κατά τη διαδικασία εξέλιξης του έργου. Η Επιτροπή Παρακολούθησης του έργου (είναι του Δήμου Δράμας;), δεν γνώριζε ότι το υλικό έπρεπε να πέσει ταυτόχρονα με την ασφαλτόστρωση;

Γιατί επέτρεψε στον ανάδοχο να ρίξει το υλικό, να το επαλείψει στην ουσία, πολύ καιρό μετά από την στρώση της ασφάλτου;

Αν γνώριζαν ότι το υλικό μέσα σε διάστημα λιγότερο από ένα χρόνο θα ξεθώριαζε και ότι στην ουσία θα ήταν άχρηστο, γιατί του επετράπη να προχωρήσει σε μια τόσο πρόχειρη δουλειά;

Το ερώτημα είναι βέβαια τι θα γίνει από εδώ και πέρα, για το αν ο Δήμος παραλάβει κανονικά το έργο λες και δεν συμβαίνει τίποτα, ή αν ο εργολάβος αναγκαστεί να προχωρήσει σε μια ουσιαστική αποκατάσταση του προβλήματος που έχει προκύψει.

Επί της ουσίας, το φωτοκαταλυτικό υλικό το οποίο θα έπρεπε να ενσωματωθεί με τον τελικό ασφαλτοτάπητα, δεν θα πληροί τους όρους χρήσης του, δηλαδή δεν θα βοηθάει στη μείωση της θερμοκρασίας; Πώς λοιπόν θα γίνει μια τέτοια αποκατάσταση;