Σήμερα η παρουσίαση

του βιβλίου «Χαρτοπόλεμος»

στην 29η Γιορτή Βιβλίου Δράμας

► Μιλάει στον «Π.Τ.» ο Δραμινός συγγραφέας Ν. Τογγιαλίδης: «Στόχος είναι να εστιάσουμε στις ομοιότητες και όχι στις διαφορές»

► Το μήνυμα της έννοιας της συμπεριληπτικότητας για τα παιδιά με Σύνδρομο Down

Του Θανάση Πολυμένη

ΣΗΜΕΡΑ το βράδυ και ώρα 19.30, στην 29η Γιορτή Βιβλίου που συνδιοργανώνεται στην πλατεία Ελευθερίας από το Δήμο Δράμας και το Σύλλογο Βιβλιοχαρτοπωλών Δράμας, παρουσιάζεται το βιβλίο του Δραμινού συγγραφέα Νίκου Τογγιαλίδη, «Χαρτοπόλεμος».

Πρόκειται για το πρώτο βιβλίο του Δραμινού πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, που εκδόθηκε τον περασμένο Μάρτιο και αφορά στη διαφορετικότητα. Ο «Χαρτοπόλεμος» του Νίκου Τογγιαλίδη είναι ένα βιβλίο για όλες τις ηλικίες, που μας δείχνει

ότι όσο διαφορετικός κι αν είναι κανείς, μπορεί να αγαπήσει και να αγαπηθεί πολύ.

Μέσα από τις σελίδες του γνωρίζουμε την καθημερινότητα ενός ατόμου με σύνδρομο Down. Με πολύ απλά λόγια -σαν να μιλά ο ίδιος ο πρωταγωνιστής- και με τις τρυφερές εικόνες της Έφης Κοκκινάκη, το βιβλίο αυτό μας ζεσταίνει τις καρδιές. Πρωταγωνιστής του βιβλίου είναι ο Αργύρης, ο πραγματικός αδερφός του Νίκου Τογγιαλίδη.

Ο συγγραφέας Νίκος Τογγιαλίδης με τον αδερφό του Αργύρη και πρωταγωνιστή του βιβλίου.

Συμπεριληπτικότητα

Για το βιβλίο του μίλησε στον «Π.Τ.» ο συγγραφέας, ο οποίος ερωτώμενος σε τι αφορά το βιβλίο, μας εισάγει σε μια αρχική εξερεύνηση. «Το βιβλίο, αφορά στη ζωή και την καθημερινότητα ενός ατόμου με Σύνδρομο Down και συγκεκριμένα του αδερφού μου. Ουσιαστικά το βιβλίο είναι βιωματικό και περιγράφει την καθημερινότητά του και γενικά πώς ένα παιδί με Σύνδρομο Down μπορεί να είναι πρωταγωνιστής σε ένα βιβλίο και ότι η καθημερινότητά του είναι όπως των άλλων παιδιών» μας λέει και τονίζει ότι, «Το βιβλίο έχει να κάνει με την συμπεριληπτικότητα και εστιάζει στις ομοιότητες και όχι στις διαφορές».

Ερωτώμενος, ποιο ήταν το ερέθισμα που τον ώθησε ώστε να γράψει το συγκεκριμένο βιβλίο, ο Ν.Τ. τονίζει: «Αρχικά να πω ότι γενικά γράφω. Παλαιότερα έγραφα ποίηση. Σήμερα, το εικονογραφημένο βιβλίο εξελίσσεται πλέον σε μια αυτόνομη τέχνη, επειδή ουσιαστικά αποτελείται από εικόνα και κείμενο που το ένα συμπληρώνει το άλλο. Επίσης, οι περισσότεροι εικονογράφοι είναι εικαστικοί, οπότε είναι σαν να έχεις έναν πίνακα ζωγραφικής σε κάθε σελίδα».

Όπως εξηγεί ο ίδιος, «όταν το σκέφτηκα ως ιδέα και το συζήτησα με εκπαιδευτικούς, μου είχαν τονίσει την ανάγκη που υπάρχει να εκδοθούν τέτοια βιβλία, μιας και δεν έχουν υλικό ώστε να διδάξουν τα παιδιά στο σχολείο. Ουσιαστικά, αυτό που θέλω να δείξω και βλέπω και από την ανταπόκριση που έχουν τα παιδιά όταν διαβάζουν το βιβλίο, είναι ότι θέλουν να γνωρίσουν τον Αργύρη – ένα παιδί με Σύνδρομο Down – ότι μπορεί να είναι πρωταγωνιστής σε ένα βιβλίο, μπορεί να κάνει ό,τι κάνουν κι αυτά, να παίξει μουσική, να τραγουδήσει και να είναι χαρούμενος».

Σε κανονικό σχολείο

Επισημαίνει ακόμα εδώ, ότι, «ο άμεσος σκοπός είναι να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να μπουν πλέον σε κανονικά σχολεία και όχι σε ειδικά, γιατί από εκεί αναπτύσσονται και εξελίσσονται παραπάνω. Αυτό που βλέπουμε είναι ότι, μετά από κάποιες κινήσεις που έχουν γίνει και έχουν ανοιχτεί λίγο τα θέμα της αναπηρίας, παρ’ όλα αυτά αποτελούν ακόμα και σήμερα θέματα ταμπού. Αυτό που έχει σημασία, είναι να μπουν τα παιδιά σε διαδικασία, να αγκαλιαστούν, να μπουν στο κανονικό σχολείο ώστε να μπορέσουν να εξελιχθούν. Κι αυτό γίνεται. Βλέπουμε παιδιά με Σύνδρομο Down που σπουδάζουν και ακόμα ορισμένα απ’ αυτά έχουν γίνει καθηγητές σε πανεπιστήμιο, παίζουν στο θέατρο και έχουν πάρει ακόμα και Όσκαρ. Κι αυτό είναι επειδή τα βοηθάει η συμπεριληπτικότητα. Δηλαδή να είναι μαζί με όλα τα παιδιά», λέει και εξηγεί ότι, «αποδεδειγμένα πλέον εξελίσσεται ακόμα περισσότερο σε ένα κανονικό σχολείο ένα παιδί με Σύνδρομο Down».

Μια μεγάλη έκθεση ζωγραφικής

Στην ερώτηση για το πώς αντέδρασε ο Αργύρης όταν είδε το βιβλίο, τι ένιωσε, ο κ. Τογγιαλίδης τονίζει: «Φυσικά και κατάλαβε τα πάντα. Όταν του έδειξα την καθημερινότητά του, μου έλεγε, εγώ είμαι, εσύ είσαι, και μετά όταν το διαβάσαμε ήρθε και μ’ αγκάλιασε».

Απαντώντας στην ερώτηση αν όλο αυτό το διάστημα των χρόνων με την δύσκολη κατάσταση, υπήρξαν ποτέ απογοητεύσεις, ο ίδιος τονίζει ότι «φυσικά και  υπάρχουν απογοητεύσεις κατά καιρούς. Ειδικά όταν ήμασταν μικροί βλέπαμε και το μπούλινγκ που υπήρχε. Από εκεί και πέρα νομίζω ότι, αν γίνουν βήματα στοχευμένα, μπορεί να διορθωθούν αρκετά πράγματα. Για παράδειγμα, μέσα στο βιβλίο υπάρχουν και κανονικές ζωγραφιές του ίδιου μιας και η εικονογράφος τον έχει ενσωματώσει μέσα. Επίσης, σκεφτόμαστε να κάνουμε και μια μικρή έκθεση στην παρουσίαση σήμερα».

Όπως διευκρινίζει εδώ, «ορμώμενος απ’ όλα αυτά, έχω σκεφτεί να κάνουμε μια έκθεση με έργα ζωγραφικής παιδιών με Σύνδρομο Down, που  θα ταξιδέψε σε όλη την Ελλάδα αν είναι δυνατόν. Το θέμα είναι να γίνει μια μεγάλη έκθεση ώστε να διαδοθεί το θέμα και ίσως έτσι αλλάξουν κάποια πράγματα και να περάσουμε το μήνυμα της συμπεριληπτικότητας».

Ευχαριστούμε τον κ. Τογγιαλίδη για την παραχώρηση των φωτογραφιών.