Σκέψεις για το επίπεδο
της Υποκριτικής Τέχνης
Άρθρο, της ηθοποιού Μελίνας Μποτέλλη
Η γενιά μου, των 60+, έχει ευτυχώς πολλές, πολύ καλές και πολλούς, πολύ καλούς ηθοποιούς. Οι λόγοι, που η γενιά μας έχει υψηλού επιπέδου εκπροσώπους, είναι:
- Η ύπαρξη τότε πολύ λίγων αυστηρών δραματικών σχολών τριετούς φοίτησης, όπως η Δραματική του Εθνικού Θεάτρου, του Κρατικού, του Θεάτρου Τέχνης Κάρολου Κουν, του Πέλου Κατσέλη, του Γιώργου Θεοδοσιάδη κ.α., στις οποίες δίδαξαν ηθοποιοί θεμέλια του Εθνικού Θεάτρου, του Θεάτρου Τέχνης, του ”Ελεύθερου” Θεάτρου.
- Η ύπαρξη ”Άδειας Ασκήσεως Επαγγέλματος”, που δεν επέτρεπε το ”ότι δηλώσεις είσαι”. Έπρεπε οπωσδήποτε να έχεις τελειώσει μια από αυτές τις σχολές, που επέβλεπε το ΥΠ.ΠΟ.
- Το γεγονός πως στην επαγγελματική μας ζωή συνεργαστήκαμε με πολύ μεγάλους σκηνοθέτες-δασκάλους, σε έργα ιδιαίτερα σημαντικά και δοκιμαστήκαμε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου.
- Παίξαμε δίπλα σε πρωταγωνιστές, πολύ μεγάλους ηθοποιούς προηγούμενων γενεών. Έτσι με τη διδασκαλία των σπουδαίων σκηνοθετών και την έμμεση διδασκαλία των μεγάλων ηθοποιών διαρκώς μαθαίναμε θέατρο. Καλό θέατρο.
- Γίναμε γνωστοί στο θεατρόφιλο κοινό της χώρας μέσα από το υψηλής ποιότητας θέατρο. Η τηλεόραση ήρθε αργότερα, διότι προηγήθηκε η δοκιμασία και επιτυχία στο θέατρο.
- Όταν πηγαίναμε να δούμε θέατρο, οι παραστάσεις ήταν καλές έως πολύ καλές, έως παραστάσεις ‘’σταθμοί’’ του ελληνικού θεάτρου. Αυτό μας έκανε να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι ηθοποιοί.
- Γίναμε ηθοποιοί, διότι αγαπούσαμε το καλό θέατρο. Όχι για να γίνουμε διάσημοι ή αναγνωρίσιμοι. Γίναμε γνωστοί, διότι κοινό και κριτική και χώρος συναδέλφων μας ξεχώρισε ως καλούς ηθοποιούς.
Τώρα δυστυχώς σε όλα αυτά, που περιγράφω, επικρατεί το ακριβώς αντίθετο. Λυπάμαι βαθύτατα τα ταλαντούχα νέα παιδιά , που πιθανόν θα χαθούν μέσα στο πλήθος της μετριότητας.
Αυτοί είναι οι λόγοι , μαζί με το ότι ζήσαμε τους ‘’μύθους’’ όλων των Τεχνών της Ελλάδας, όπως τον Χατζιδάκι, τον Θεοδωράκη, τον Τσαρούχη, τη Μελίνα, το Ρίτσο, τον Κατράκη, τον Κακογιάννη, τον Αγγελόπουλο και δεκάδες άλλους πραγματικά ΜΕΓΑΛΟΥΣ. Τους προλάβαμε ζωντανούς και ενεργούς. Δόξα τω Θεώ.
