Η φετινή διοργάνωση, η δεύτερη με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Γιάννη Σακαρίδη, που πραγματοποιείται ταυτόχρονα, και σε φυσικούς χώρους και online μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας του φεστιβάλ, παρουσίασε 158 ταινίες από περισσότερες από 50 χώρες σε όλα τα προγράμματά της. Η πόλη της Δράμας ζει αυτές τις μέρες στους ρυθμούς του φεστιβάλ, γεμίζοντας, τόσο τις κλασικές κλειστές αίθουσες – το Δημοτικό Ωδείο και τον κινηματογράφο «Ολύμπια» – όσο  και τους νέους χώρους που επιστρατεύτηκαν από πέρυσι λόγω της πανδημίας: το Drive in και τον θερινό κινηματογράφο «Αλέξανδρο», στην καρδιά του πάρκου, που εκτός από προβολές φιλοξένησε και τα πρωινά Q+A με τους σκηνοθέτες.
Όσον αφορά το πρόγραμμα, αποδεικνύεται για άλλη μια χρονιά δυναμικό και εξωστρεφές, συγκεντρώνοντας ενδιαφέρουσες δημιουργίες. Και αν στο Διεθνές Διαγωνιστικό (στο οποίο επικεφαλής φέτος είναι ο Γιώργος Ζώης) βρίσκει κανείς πιο εύκολα μικρού μήκους διαμαντάκια, αφού η επιλογή των ταινιών γίνεται από όλο τον κόσμο, το Εθνικό Διαγωνιστικό αποτελεί πιο δύσκολη πρόκληση, στην οποία η διοργάνωση ανταποκρίθηκε και φέτος με επιτυχία, παρουσιάζοντας ένα ακόμα πιο «σφιχτό» σε σχέση με πέρυσι πρόγραμμα (με 30 ταινίες), από το οποίο δεν έλειπαν ωστόσο και κάποιες μικρές αστοχίες.

Η ταινία που έως τώρα φαίνεται να κερδίζει τις εντυπώσεις και την ομόφωνη αποδοχή του κοινού, είναι το animation «Από το Μπαλκόνι» του ‘Αρη Καπλανίδη, το οποίο, εκτός από το εθνικό συμμετέχει επίσης και στο διεθνές διαγωνιστικό τμήμα. Η μικρού μήκους ταινία που ξεκίνησε τη διαδρομή της από το Pitching Lab του Φεστιβάλ Δράμας το 2017, μας μεταφέρει στη Νέα Φιλαδέλφεια και μας συστήνει την κυρία Λίνα που από το μπαλκόνι της στον τρίτο παρακολουθεί συνεχώς όσα συμβαίνουν έξω και μέσα από τις πόρτες, εκνευρίζοντας όλους τους γείτονες. Ένα απολαυστικό animation, κωμικό και βαθιά συγκινητικό, με ήρωες της διπλανής πόρτας, που με την αμεσότητα του και το οξυδερκές χιούμορ του κερδίζει τον θεατή από το πρώτο λεπτό.
Δύο αδέλφια σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, ένα ξόρκι, πληγωμένα τοπία κι ένα αναπόφευκτο φευγιό. Δυο χρόνια μετά το βραβευμένο «I am Mackenzie», η πολλά υποσχόμενη Άρτεμις Αναστασιάδου επιστρέφει στο Φεστιβάλ Δράμας με το «Βανκούβερ», μια τρυφερή ιστορία μετανάστευσης και αποχωρισμού, ιδωμένη μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Ακολουθώντας μια νεορεαλιστική πρακτική, η σκηνοθέτης συνεργάστηκε με μη επαγγελματίες ηθοποιούς και συμπεριέλαβε το τοπίο και την αλήθεια του ως ένα επιπλέον δραματουργικό στοιχείο στην αφήγησή της. Μεγάλο ατού της ταινίας οι δυο εξαιρετικοί πρωταγωνιστές της, η μικρή Μαργιάννα Καρβουνιάρη και ο Βασίλης Κουτσογιάννης.
Με φόντο το τουριστικό τοπίο της Λεμεσού, η Αλεξάνδρα Ματθαίου στο «A summer place» φωτίζει μια ανορθόδοξη ιστορία αγάπης, αλλά και την αλλοτρίωση μιας πόλης από πλούσιους ολιγάρχες στην οποία το καλοκαίρι δεν τελειώνει ποτέ. Η ταλαντούχα Μαίρη Μηνά, υποδύεται μία food stylist που αποφασίζει να εγκαταλείψει τα πάντα την ημέρα των γενεθλίων της, παραδίδοντας μία από τις πιο καθηλωτικές ερμηνείες του εθνικού διαγωνιστικού.
Δυνατές ερμηνείες κατέθεσαν επίσης η Ρομάνα Λόμπατς στο συγκινητικό «Δεν Θέλω να Ξεχάσω Τίποτα» της Βαγγελιώς Σουμέλη, που αποκαλύπτει μία ιστορία οικογενειακής απώλειας, η Ιωάννα Κολλιοπούλου στο ορμητικό και γεμάτο ένταση «Horsepower» του Σπύρου Σκάνδαλου, καθώς και η Ηρώ Μπέζου και η Κατερίνα Ζησούδη, οι οποίες συνθέτουν ένα απολαυστικό δίδυμο στο «εκρηκτικό» και συνάμα αινιγματικό (όσον αφορά τον τίτλο) «Βαθύκοφτο» της Ιωάννας Κρυωνά, το οποίο ακολουθεί δύο κορίτσια, μια άδεια βαλίτσα και την “Επιστήμη της Λογικής” του Χέγκελ ένα Σάββατο βράδυ στο Βερολίνο. Η Κ. Ζησούδη μάλιστα, πρωταγωνιστεί και στο «Μετά το Μεσημέρι» του Αλέξη Κουκιά-Παντελή, μία δροσερή και γλυκιά ιστορία αγάπης, της οποίας συνυπογράφει το σενάριο μαζί με τον σκηνοθέτη.
Από τους τίτλους που διαγωνίζονται στο εθνικό πρόγραμμα, ξεχωρίσαμε μεταξύ άλλων, το αιχμηρό «Souls All Unaccompanied» του Γιώργου Τελτζίδη, ο οποίος επιστρέφει στη διοργάνωση με την ιστορία ενός ασυνόδευτου ανήλικου πρόσφυγα και μιας πρώην κατάδικου, οι οποίοι συνυπάρχουν στον ίδιο ξενώνα, το «Motorway 65» της εικαστικού και κινηματογραφίστριας Εύης Καλογηροπούλου που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 73ου Φεστιβάλ των Καννών, με την υπέροχη φωτογραφία της Χριστίνας Μουμούρη και τις επιβλητικές ερμηνείες των Ελλης Τρίγγου, Αργύρη Πανταζάρα και Ξένιας Ντάνια, το ντοκιμαντέρ «Girlhood» των Βάνιας Τέρνερ και Μαρίας Σιδηροπούλου που παρακολουθεί την καθημερινότητα τριών δεκαεπτάχρονων κοριτσιών σε μια γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας ενώ διανύουν τη δύσκολη περίοδο της μετάβασης στην ενηλικίωση και την απομόνωση της καραντίνας, την ταινία «Όλα τα Πλάσματα της Νύχτας» της Μέμης Κούπα, μια ωδή στη νυχτερινή Αθήνα, με τα πανέμορφα πλάνα της Ολυμπίας Μυτιληναίου και τη μουσική της Kid Moxie, καθώς και το «Brutalia, Εργάσιμες Μέρες» του Μανώλη Μαυρή, μια αλληγορία που ακροβατεί ανάμεσα στο θρίλερ και τη μαύρη κωμωδία, που κέρδισε το βραβείο του Canal+ για Καλύτερη Μικρού Μήκους Ταινία στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών.
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσίασε φέτος και το φρέσκο και νεανικό Διεθνές Σπουδαστικό Πρόγραμμα, που εγκαινιάστηκε πέρυσι στο Φεστιβάλ Δράμας με Head Programmer τον Θανάση Νεοφώτιστο, στο οποίο επιλέχθηκαν να προβληθούν 22 ταινίες από 17 χώρες και 21 σχολές. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιους τίτλους που αξίζει να αναζητήσει κανείς : «Βερσαλλίες» του Hyun Lories (Βέλγιο), «FILIPIÑANA» του Rafael Manuel  (Φιλιππίνες), «Μην Ξεχνάς να Χαμογελάς» της Cai Ning (Πορτογαλία),  «Πνεύματα και Βράχοι: Ένας Μύθος της Αζόρας» της Aylin Gökmen (Ελβετία), «Αντε Nτε» της Αριάδνης Αγγελικής Θυφρονίτου Λήτου – (Ελλάδα), «Εμμένοντας στη Μνήμη του Νερού» του Kiubon Kokko (Η.Π.Α) και «Μητέρα» της Subarna Das – (Ινδία).

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ