Θέμη Καναρά: «Η ιστορία
της χιονοδρομίας στη Δράμα και του
Χιονοδρομικού Κέντρου Φαλακρού»
Του Κωνσταντίνου Κυριαζή-Κηπουρού, δικηγόρου
Ήταν πριν λίγο καιρό που τύχη αγαθή το έφερε να κρατήσω στα χέρια μου το πιο πάνω πόνημα του καλού μου φίλου Θέμη Καναρά, όπου διαπραγματεύεται –εξ όσων γνωρίζω αυτό γίνεται για πρώτη φορά στην πόλη μας- ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα, όχι μόνο για τους λάτρεις της Ορειβασίας και της Χιονοδρομίας, αλλά και για όλους τους κατοίκους της περιοχής μας.
Όντας και ο ίδιος λάτρης του βουνού και παλαιό μέλος του Ορειβατικού Συλλόγου Δράμας (Ε.Ο.Σ.) το «ρούφηξα» κυριολεκτικά διακατεχόμενος, στο τέλος, από ανάμεικτα συναισθήματα: πρωτίστως θαυμασμού για τους «σκαπανείς» της πολύχρονης προσπάθειας –μεταξύ αυτών μπροστάρης για πάνω από μισό αιώνα ο Θέμης Καναράς –για την εμφύσηση της αγάπης στην ορειβασία, καθώς επίσης και για την συστηματική προσπάθειά τους για ανάδειξη και ώθηση της χιονοδρομίας, ως δημοφιλούς αθλήματος, σ’ όλους τους κατοίκους και ιδιαίτερα στους νέους της περιοχής. Κυρίως όμως για την πίστη τους και το ολοκληρωτικό τους δόσιμο στον αγώνα για τη δημιουργία ενός σύγχρονου Χιονοδρομικού Κέντρου στις -ιδανικές για το σκοπό αυτόν- πίστες του Φαλακρού.
Δευτερευόντως όμως και συναισθήματα απογοήτευσης γιατί μετά από έναν τέτοιο αγώνα το όραμα τους παραμένει ακόμη απραγματοποίητο, παρ’ ότι –κατά γενική ομολογία- η πραγματοποίησή του θα συνέβαλε, καθοριστικά στην τουριστική και την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής μας και παρά το γεγονός ότι οι οραματιστές του έθεσαν σταθερές βάσεις γι’ αυτό.
Αυτό που από την πρώτη ματιά προκαλεί ιδιαίτερα θετική εντύπωση σ’ όποιον επιχειρήσει να ξεφυλλίσει το πόνημα του Θέμη Καναρά είναι η αισθητική του αρτιότητα (εξαιρετική φωτογραφία εξωφύλλου, καλαίσθητος σχεδιασμός, ποιότητα εκτύπωσης, σπάνιο φωτογραφικό υλικό) γεγονός που από μόνο του προκαλεί την διάθεση στον υποψήφιο αναγνώστη του να το «ψάξει» με αμείωτο ενδιαφέρον και να εντρυφήσει στις σελίδες του.
Σ’ αυτές, λοιπόν, θα μυηθεί στο πρωτοποριακό, για την εποχή του συγγραφέα, όραμα καθώς και στο περιπετειώδες «οδοιπορικό» του στον δύσβατο δρόμο για την κατάκτησή του, σμιλεμένο πάνω στις μυροβόλες ραχούλες και στις απάτητες βουνοκορφές της μυθικής οροσειράς του Φαλακρού, χώρους που αποτέλεσαν και το ιδανικό σκηνικό για το έργο ζωής του συγγραφέα, που δεν ήταν άλλο παρά η –μέσω του Ορειβατικού Συλλόγου, του οποίου διετέλεσε πρόεδρος επί 36 συνεχή έτη- ανάδειξη αυτού του σπάνιου δώρου της φύσης και η αξιοποίησή του για το καλό του τόπου μας.
Στις εβδομήντα σελίδες του πονήματος ο αναγνώστης θα πληροφορηθεί –σε γενικές γραμμές- περί του ιστορικού ίδρυσης και περί των κυριότερων δράσεων του Ε.Ο.Σ. οι οποίες –ήδη από την δεκαετία του ’60- επικεντρώθηκαν στην ανάδειξη του Φαλακρού ως τόπου προορισμού χιονοδρομικών δραστηριοτήτων, με απώτερο στόχο τη δημιουργία Χιονοδρομικού Κέντρου, ικανού να αποτελέσει πόλο έλξης επισκεπτών και χιονοδρόμων, αρχικά απ’ την περιοχή και στη συνέχεια απ’ όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό.
Θα πληροφορηθεί, επίσης, για τις άοκνες –και εν πολλοίς ηρωικές- προσπάθειες των μελών του Ε.Ο.Σ. για το στήσιμο, ήδη από το 1966, -μέσω εθελοντικής εργασίας- του πρώτου καταφυγίου στη θέση «Χορός», στο οροπέδιο του «Αγίου Πνεύματος» καθώς και του δεύτερου καταφυγίου στη θέση «Κουρί» για χρήση χιονοδρόμων. Για τις προσπάθειες διάνοιξης δρόμων πρόσβασης από τον Βώλακα προς τις πίστες χιονοδρομίας, για τις αγωνιώδεις προσπάθειες ανεύρεσης πόρων για αγορά και τοποθέτηση του πρώτου χιονοδρομικού αναβατήρα καθώς και για τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι διάφοροι δημόσιοι και τοπικοί φορείς και εκπρόσωποι τους (μεταξύ αυτών δεσπόζουσα θέση κατέχει ο διατελέσας από το 1974 μέχρι το 1981 Νομάρχης Δράμας, Αναστάσιος Νικολαΐδης) στην υλοποίηση του πιο πάνω οράματος. Και, τέλος, θα γίνει γνώστης του ιστορικού ίδρυσης της πρώτης χιονοδρομικής ομάδας καθώς και της διοργάνωσης, στις πίστες του Φαλακρού, των πρώτων χιονοδρομικών αγώνων, μεταξύ των οποίων και διασυλλογικά πρωταθλήματα χιονοδρομίας, με αναφορές στα ονόματα των αθλητών του Συλλόγου που ξεχώρισαν. Ιδιαίτερα, όμως, αξίζει να επισημανθεί ότι, παράλληλα με την καταγραφή, βήμα-βήμα, της ιστορίας της χιονοδρομίας στην περιοχή μας, επιχειρείται μέσα απ’ τις σελίδες του μία –έστω υποτυπώδης- μύηση στη μοναδική χλωρίδα του Φαλακρού, με καταγραφή πλήθους σπάνιων αγριολούλουδων που φύονται σ’ αυτό –γεγονός που το έκανε γνωστό πανελληνίως ως «βουνό των λουλουδιών»- μερικά εκ των οποίων όπως και πανέμορφες εικόνες από το χιονισμένο Χιονοδρομικό Κέντρο, αποτυπώνονται με μοναδικό τρόπο μέσα από τις φωτογραφίες του συμπατριώτη μας φωτογράφου Κώστα Βιδάκη.
Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας σημειώνει στο προλογικό του σημείωμα αισθάνεται «ευλογημένος» που κατάφερε να αξιωθεί να αποτυπώσει και να καταθέσει δημόσια με τον δικό του ευθύ, άμεσο και χειμαρρώδη τρόπο –προϊόν βαθιάς γνώσης και κυρίως συναισθηματικής ταύτισης- τον δύσκολο μα και όμορφο αγώνα του συνδεδεμένο άμεσα και με τη δική του «ανάβαση» στη δική του κορυφή, στην προσπάθειά του να «πλησιάσει» τον δικό του Θεό.
Όπως όμως και να ‘χει, το όραμα του Θέμη Καναρά –όραμα μιας ζωής- να έχει η Δράμα, εκεί ψηλά στις κορυφές του Φαλακρού, το δικό της ξεχωριστό και διεθνώς αναγνωρίσιμο Χιονοδρομικό Κέντρο, όπου όμως θα είναι εμφανώς αποτυπωμένη και η σφραγίδα του Ε.Ο.Σ., που το οραματίστηκε και το θεμελίωσε, είναι βέβαιο ότι με την έκδοση και την κυκλοφορία του πονήματός αυτού δέχεται μια επιπλέον και σημαντική ώθηση για την περαιτέρω ενεργοποίηση, τόσο των εχόντων την ευθύνη των «κοινών» του τόπου μας όσο και των εχόντων στα χέρια τους τις τύχες του Ε.Ο.Σ., έτσι ώστε, επιτέλους, ο Σισύφειος αυτός αγώνας να βρει επιτέλους την δικαίωσή του.
