Η προϊσταμένη της Α/θμιας Εκπαίδευσης Δράμας μιλάει
στον «Π.Τ.» για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση
Θετικά τα μηνύματα από τα μαθήματα
εξ αποστάσεως στα Δημοτικά σχολεία της Δράμας
«Οι γονείς έχουν κάνει σημαντική δουλειά, πρέπει όμως να εμπιστευτούν το σχολείο»
Του Θανάση Πολυμένη
ΓΙΑ ΤΗΝ εξ αποστάσεως εκπαίδευση στο Δημοτικό Σχολείο και τις εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί, μιλάει στον «Πρωινό Τύπο» η κα. Φρόσω Χαραλαμπίδου, προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Δράμας.
Όπως διευκρινίζει η ίδια, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση που είχε πραγματοποιηθεί το προηγούμενο διάστημα της άνοιξης, κατά την πρώτη καραντίνα, είναι εντελώς διαφορετική από τη δεύτερη περίοδο του φθινοπώρου.
Τονίζει επίσης ότι, κατά ένα σημαντικό μέρος έχουμε αποκτήσει όλοι έναν ψηφιακό εγγραμματισμό, δάσκαλοι και γονείς, ενώ συμφωνεί πάντα, ότι άλλο πράγμα είναι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, και άλλο πράγμα η δια ζώσης εκπαιδευτική διδασκαλία. Αναφέρει επίσης χαρακτηριστικά ότι, οι μαθητές στα 15λεπτά διαλείμματα, παραμένουν πολλές φορές πάνω από την οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού τηλεφώνου για να μιλήσουν με τους συμμαθητές τους, πράγμα που δείχνει την ανάγκη της δια ζώσης επικοινωνίας.
Τέλος, ζητάει από τους γονείς να εμπιστευτούν τους δασκάλους και το ίδιο το σχολείο στην όλη διαδικασία της εξ αποστάσεως και να μην είναι παρεμβατικοί σε μεγάλο βαθμό, όπως παρατηρείται.
Δύο διαφορετικές καταστάσεις
Κυρία Χαραλαμπίδου, ποια είναι η διαφορά μεταξύ της πρώτης φοράς την άνοιξη στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε σχέση με τη σημερινή. Ποιες είναι οι εμπειρίες που έχουν αποκτηθεί;
«Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, η περίοδος της άνοιξης και η περίοδος που διανύουμε σήμερα, όσον αφορά την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Την πρώτη φορά είχαμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Βρέθηκαν ξαφνικά όλοι κλεισμένοι στα σπίτια τους, δεν υπήρχαν υπολογιστές και δεν υπήρχε ψηφιακός εγγραμματισμός από τους γονείς. Έπρεπε να γίνουν συνδέσεις, έπρεπε να δηλώσουν τα προσωπικά τους στοιχεία και άλλα, και υπήρχε μια μεγάλη διαδικασία.
Επίσης, ο σκοπός της εξ αποστάσεως αρχικά, ήταν να κρατηθεί η επαφή με το σχολείο, η επαφή με την εκπαιδευτική διαδικασία, να μην απομακρυνθούν τα παιδιά απ’ όλη αυτή την κατάσταση. Γενικά γινόντουσαν περισσότερο επαναλήψεις.
Σήμερα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, είναι ένα διάλειμμα από τη δια ζώσης διαδικασία. Η ύλη πλέον προχωράει κανονικά, οι μαθητές παίρνουν παρουσίες, δηλαδή δεν μπορούν να απουσιάζουν από τα μαθήματα και γενικά όλη η εκπαιδευτική διαδικασία, βαθμολογία κτλ., θα προχωρήσει κανονικά. Άρα μιλάμε για δύο διαφορετικά πράγματα».
Θετικά μηνύματα
Σε ποιο βαθμό πλέον έχει προχωρήσει όλη αυτή η κατάσταση; Ποια είναι τα μηνύματα που σας έρχονται από την όλη διαδικασία;
«Αυτό το κομμάτι όσον αφορά τις συνδέσεις, τα προσωπικά τους στοιχεία μέσω του Πανελληνίου Σχολικού Δικτύου, το έχουν κατακτήσει σε πολύ βαθμό και με μεγάλη επιτυχία και οι εκπαιδευτικοί, αλλά και οι μαθητές και οι γονείς.
Την πρώτη μέρα είχαμε δυσκολίες με τις συνδέσεις. Τώρα όμως προχωράει η όλη διαδικασία και με τις επαφές που έχουμε από τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές, τα μηνύματα είναι θετικά. Γιατί; Ίσως επειδή ο καιρός ακόμα είναι ζεστός και μπορούν να βγουν έξω – άλλωστε σε ένα μήνα που θα έχει πιο πολύ κρύο θα είναι διαφορετικά. Πάντως τα παιδιά έχουν ανάγκη, και να συναντήσουν τον εκπαιδευτικό και τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τους συμμαθητές τους.
Χαρακτηριστικά θα αναφέρω τη νηπιαγωγό που μου ανέφερε ότι τα διαλείμματα είναι 15 λεπτά και γίνονται ώστε τα παιδιά να μπορέσουν να κάνουν τις φυσικές τους ανάγκες και να μην είναι συνέχεια στην οθόνη. Απεναντίας, μου ανέφερε ότι πολλά απ’ αυτά δεν θέλουν να φεύγουν στα 15 λεπτά και μιλάνε μεταξύ τους. Που σημαίνει και αυτό την ανάγκη του διαλείμματος. Δηλαδή, έχουμε πλέον μια πιο οργανωμένη δομή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Ήδη το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής έχει στείλει οδηγό για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και νομίζω ότι σ’ αυτή την περίπτωση πάμε αρκετά καλά.
Δεν είναι εύκολο για κανέναν, γιατί η εξ αποστάσεως πρέπει να υποστηριχθεί και με την ασύγχρονη. Δεν είναι μόνο η σύγχρονη. Με πολύ ταχύρυθμα βήματα αποκτήσαμε αυτόν τον ψηφιακό εγγραμματισμό στο σύνολο των εκπαιδευτικών. Η απόδοση όμως του έργου τους είναι εξαιρετική θαρρώ, με όλα αυτά τα μηνύματα που παίρνω και νομίζω ότι θα προσαρμοστούν και οι μαθητές μας, πολύ πιο εύκολα από την προηγούμενη φορά. Γιατί θα ξέρουν ότι αυτό είναι κάτι προσωρινό και θα επανέλθουν στην τάξη. Και αυτό είναι σημαντικό, γιατί τα παιδιά δεν χάνουν ούτε τα πρόσωπα των εκπαιδευτικών».
Η αλλαγή στην εκπαίδευση
Κυρία Χαραλαμπίδου, εσείς έχετε ασχοληθεί ιδιαίτερα απ’ όσο γνωρίζω με την «e-class». Πιστεύετε ότι θα αλλάξει στη συνέχεια κάτι στην όλη διαδικασία της εκπαίδευσης για παιδιά και δασκάλους με την παρεμβολή των εξ αποστάσεως μαθημάτων;
«Ακριβώς, επειδή κατά την περίοδο της πρώτης καραντίνας την άνοιξη ήμουν σε άλλη θέση, ήμουν συντονίστρια εκπαιδευτικού έργου και είχα έναν πιο συμβουλευτικό ρόλο, εκεί είχα τη δυνατότητα να δω – μέσα από μια συνολική εικόνα – το πόσο προσπάθησαν όλοι, και από τους γονείς ακόμα. Και πέτυχαν πράγματα που αυτά είναι ένα επιπλέον πλεονέκτημα για τη διδασκαλία.
Άλλωστε, θα περάσουμε εκ των πραγμάτων σε μια πιο ψηφιακή και εκπαιδευτική πολιτική, οπότε όλα αυτά θα είναι ένα βοήθημα για το δάσκαλο. Ξέρουμε ότι στην «e-class» για παράδειγμα, όταν βάλεις υλικό, μπορείς να βάλεις το χρόνο που θα είναι ενεργοποιημένο και να το απενεργοποιήσεις μετά. Αν θα βάλω κάτι που φέτος κάνω τη Δ΄ Τάξη, αυτό θα μπορούν να το βλέπουν οι μαθητές τους μέχρι τις 21 Ιουνίου, μετά απενεργοποιείται. Εκείνο όμως είναι υλικό που μπορώ να το χρησιμοποιήσω και μια άλλη στιγμή, ιδίως όταν είναι για παράδειγμα ένα πρόγραμμα αγωγής υγείας, που δεν έχει σχέση μόνο με την τάξη.
Επίσης, υπάρχει μια καλή ανταλλαγή υλικών πάνω σ’ αυτή τη βάση.
Αυτό όμως που θέλει μια βοήθεια, είναι λίγο και οι ταχύτητες και σίγουρα η επιμόρφωση που μάλλον θα υπάρξει και από το Υπουργείο, πλέον σε μια βάση με ένα πιο ανώτερο επίπεδο χρήσης. Όμως πάντοτε να έχουμε στο μυαλό μας, ότι τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη φυσική παρουσία, είτε εκπαιδευτικών, είτε παιδιών.
Σίγουρα, αυτή η μετάβαση από το ένα στο άλλο είναι ένα βοήθημα για όλους, αλλά η φυσική παρουσία είναι σημαντική και ούτε η ζωή μας μπορεί να μπει μπροστά σε μια οθόνη. Τα παιδιά έχουν ανάγκη και οι άνθρωποι γενικότερα, τη φύση. Και η φύση είναι έξω, με όλα τα φαινόμενά της, και μέσα στη φύση είναι και η ένταξη των ανθρωπίνων σχέσεων˙ αυτό που στερούμαστε αυτή τη στιγμή και που πραγματικά μας φέρνει σε μια δυσκολία. Άλλο να ξέρουμε ότι θα τελειώσει σήμερα, άλλο να ξέρουμε ότι θα έχει μια διάρκεια. Αυτό παλεύουμε πιστεύω όλοι μας, να κρατήσουμε ζωντανή την ανθρώπινη σχέση και την επαφή».
Μια συμβουλή, ειδικά για τους γονείς, για το τι θα έπρεπε να προσέξουν στην όλη διαδικασία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
«Ωραία είναι η ερώτησή σου και σημαντική, γιατί οι γονείς πάντα έχουν μια αγωνία. Εάν οι εκπαιδευτικοί έχουν να διαχειριστούν 5 – 10 – 20 – 30 παιδιά και μεταξύ τους είναι συνέχεια σ’ επαφή μ’ αυτά, οι γονείς μπορεί να έχουν στο σπίτι ένα – δύο και η εμπειρία τους στοχεύει και γυρίζει γύρω απ’ αυτή την κατάσταση.
Άρα, έχουνε πολλή ανάγκη και οι γονείς, να ενημερωθούν σ’ αυτούς τους τομείς. Θα βοηθήσουμε κι εμείς ως διεύθυνση και σε συνεργασία με τους συντονιστές εκπαιδευτικού έργου. Πέρσι κάναμε τέτοιες προσπάθειες ώστε να ενημερωθούν και οι γονείς. Αυτό που είναι σημαντικό για τους γονείς, είναι να εμπιστευτούν το σχολείο. Γιατί, πάντα υπάρχουν κάποιες αμφιβολίες. Είναι σημαντικό λοιπόν να το εμπιστευτούν.
Ένα δεύτερο σημαντικό κομμάτι που το ζητάμε και από τους εκπαιδευτικούς και πιστεύω ότι το εφαρμόζουν, είναι ότι πρέπει να βάλουμε τους κανόνες. Δηλαδή, εκεί, έχουμε την έκθεση των παιδιών, της οικογένειας και του σπιτιού και γενικά είναι ένα άλλο περιβάλλον. Άρα πρέπει να βάλουμε κανόνες. Ότι οι γονείς – όπως δηλώνει και η νομοθεσία –δεν μπορούν να παραβιάζουν, να καταγράφουν ή να επεμβαίνουν κτλ.
Αυτό όμως πρέπει να το κάνουμε συνειδητά. Να αφήνουμε το παιδί, να έχουμε την επίβλεψη, να εμπιστευόμαστε τον εκπαιδευτικό και να μην μπαίνουμε καθόλου σε άλλα πράγματα που δεν μας αφορούν. Σαν να είναι δηλαδή το παιδί στην τάξη.
Βέβαια, όταν τα παιδιά είναι πιο μικρά, νήπια ή πρώτη τάξη, η παρέμβαση είναι ακόμα μεγαλύτερη. Όταν όμως καταλάβουν ότι είναι σημαντικό και για το ίδιο το παιδί τους, και εμπιστευτούν το σχολείο, τότε θα είναι καλύτερα. Μπορούν ακόμα, να καταθέσουν τις όποιες αγωνίες τους και να πάρουν απαντήσεις. Πολλές φορές το λέω – γιατί έτσι το νιώθω – οι γονείς είναι συνεργάτες μας και όποια απορία έχουν μπορούμε να τη λύσουμε. Για όλα υπάρχουν λύσεις. Και τότε σίγουρα τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Νομίζω πάνω απ’ όλα, έχουν δουλέψει πολύ και οι γονείς».
