Τιμήθηκε ο ιδρυτής του Συλλόγου Ποντίων Δράμας «Οι Κομνηνοί» Ν. Γεωργιάδης
Νικόλαος Γεωργιάδης: Ένας δάσκαλος
που ίδρυσε τον Σύλλογο Ποντίων «Οι Κομνηνοί»
► Απονομή μεταλλίου προσφοράς στους γιους του αείμνηστου Νικολάου Γεωργιάδη
Του Θανάση Πολυμένη
ΜΕ ΜΙΑ όμορφη εκδήλωση, ο Σύλλογος Ποντίων Δράμας «Οι Κομνηνοί», τίμησε τον ιδρυτή και πρώτο πρόεδρο του Συλλόγου, τον αείμνηστο, Νικόλαο Γεωργιάδη.
Η συνολική εκδήλωση αναπτύχθηκε σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου 7 Δεκεμβρίου στο Πνευματικό Κέντρο Ιεράς Μητροπόλεως Δράμας, όπου έγινε αναφορά στο έργο του και το βιογραφικό του, ενώ απονεμήθηκε μετάλλιο προσφοράς στην οικογένειά του, τους δύο γιους του.
Αρχικά στο έργο του αναφέρθηκε η πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Δράμας «Οι Κομνηνοί» κα. Χρυσούλα Καρατζόγλου, ο διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Δράμας κ. Ανδρέας Σαλπιγγίδης, αναφέρθηκε στο βιογραφικό του, ενώ πριν χαιρετισμό είχε απευθύνει και ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος.
Ακολούθως, ο δημοσιογράφος κ. Δημήτριος Πιπερίδης, εκφώνησε ομιλία με θέμα: «Νομός Δράμας: εθνολογική πραγματικότητα πριν και μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την εγκατάσταση των προσφύγων».
Τέλος, ακολούθησαν χοροί από την Τραπεζούντα του Πόντου, από την χορευτική ομάδα του Συλλόγου Ποντίων Δράμας «Οι Κομνηνοί» και η εκδήλωση έκλεισε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Παύλος, η βουλευτής Δράμας κα. Κεφαλίδου, ο αντιπεριφερειάρχης Δράμας κ. Παπαδόπουλος, ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου ΑΜΘ και περιφερειακός σύμβουλος Δράμας κ. Παπαθεοδώρου, ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Πατακάκης, ο πρώην υπουργός Μακεδονίας -Θράκης κ. Τζίμας, ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δράμας κ. Χαραλαμπίδης, ο αντιδήμαρχος Δράμας κ. Τάσσου, οι πρώην βουλευτές Δράμας κ.κ. Παπαδόπουλος και Σαραφόπουλος και πλήθος κόσμου.
Οι κ.κ. Αβραάμ και Φαίδωνας Γεωργιάδης με την κα. Καρατζόγλου.
Οι γιοι του αείμνηστου Νικόλαου Γεωργιάδη.
Το δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής 8 Δεκεμβρίου, στον χώρου του Πάρκου των Κομνηνών, όπου μετά από χαιρετισμό της προέδρου κας Καρατζόγλου, έγινε ονοματοδοσία του Αναγνωστηρίου που βρίσκεται στον χώρο του Πάρκου των Κομνηνών και επικόλληση μαρμάρινης επιγραφής με το όνομα του ιδρυτή του Συλλόγου. Ακολούθησαν χοροί και τραγούδια από τις χορευτικές ομάδες του Συλλόγου.
Μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο» η πρόεδρος των «Κομνηνών» κα. Καρατζόγλου, σημείωσε ότι ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1930 και είναι ο πρώτος ποντιακός σύλλογος στην Ελλάδα «που τον δημιούργησε ο Νίκος Γεωργιάδης».
Αναφερόμενη στην εκδήλωση η κα. Καρατζόγλου σημείωσε: «Εγώ υπήρξα παιδί των Κομνηνών. Από 15 χρονών βρίσκομαι εκεί. Ήταν ένα διακαής πόθος μου να ονοματοδοτήσουμε το κτίριο που υπάρχει μέσα στο Πάρκο των Κομνηνών, γιατί επί ημερών του, με δική του πρωτοβουλία και το δικό του αγώνα, έγινε το κτίριο εκεί. Στεγάστηκαν οι πρόσφυγες και αργότερα έγινε η βιβλιοθήκη του συλλόγου. Οπότε άξιζε να δώσουμε το όνομά του στο κτίριο αυτό».
Η κα. Καρατζόγλου εξηγεί ακόμα, ότι, «μια ομάδα νέων δημιούργησε εκεί έναν άτυπο σύλλογο από το 1924 και από το 1930 αναγνωρίζεται και επίσημα από το Πρωτοδικείο Δράμας, ως Σύλλογος Ποντίων Νέας Κρώμνης, ενώ αργότερα, με γενική συνέλευση, ο σύλλογος άλλαξε την επωνυμία του και έγινε Σύλλογος Δράμας οι Κομνηνοί».
Τέλος, η κα. Καρατζόγλου, ευχαρίστησε τον πρώην υπουργό Μακεδονίας και Θράκης κ. Μαργαρίτη Τζίμα «ο οποίος γενναία χρηματοδότησε το κτίριο του Συλλόγου, ώστε εκ βάθρων να ανακαινιστεί. Ήταν ετοιμόρροπο να πέσει και αυτή ήταν η λαχτάρα όλων μας, ότι αυτός ο ιερός για μας χώρος δεν θα υπήρχε».
Η απονομή του μεταλλίου
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, στην οικογένεια του Νικολάου Γεωργιάδη, απονεμήθηκε μετάλλιο και τιμητική πλακέτα, τα οποία παρέλαβαν οι δύο γιοι του, Αβραάμ και Φαίδωνας Γεωργιάδης.
Σε χαιρετισμό που απηύθυναν οι γιοι του αειμνήστου Νικόλαου Γεωργιάδη, σημείωσαν ότι η εκδήλωση τιμής στον πατέρα τους συμπίπτει με τα 100 χρόνια από την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού, ενώ αναφέρθηκαν σε διάφορα περιστατικά της ζωής του. Χαρακτηριστικό είναι το σημείο στο οποίο αναφέρθηκαν στη νεκρώσιμο ακολουθία το 1963: «Σε κάποια στιγμή, γύρισα προς τα πίσω στον κόσμο που ακολουθούσε αυτή τη διαδικασία. Και στην παιδική μου αφέλεια, μέτρησα ότι τα στεφάνια ήταν πενήντα. Το 1963».
Σε άλλο σημείο, σημείωσαν: «Εσείς οι οποίοι παραβρεθήκατε εδώ για να τιμήσετε τον άνθρωπο αυτό, σημαίνει ότι υπήρξε ένας άνθρωπος ο οποίος προσέφερε. Το ατύχημα είναι ότι έφυγε πολύ νέος, στα 62 του χρόνια, ώστε να μην μπορέσει να προσφέρει και άλλα πράγματα στην αγαπημένη του Δράμα και να μας μεταλαμπαδεύσει το πάθος του για δημιουργία και προσφορά».
Σύντομο βιογραφικό
Ο Νικόλαος Γεωργιάδης ο επονομαζόμενος και «Κόλιας», οι ρίζες του οποίου φτάνουν στο Καρς της τότε Ρωσίας και σημερινής Τουρκίας, ήταν δάσκαλος. Πριν τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (πριν το 1918) η οικογένειά του μετοικεί στο Βατούμ. Από το 1917 έως το 1920 διδάσκει τα ελληνικά στο σχολείο του Βατούμ και ίδρυσε τον ποντιακό σύλλογο «Η ΕΛΠΙΣ», ενώ ταυτόχρονα φοιτά στο Πολυτεχνείο της Μόσχας.
Το 1921, όλη η οικογένεια και μετά την αλλαγή της πολιτικής κατάστασης στη Ρωσία, φτάνει στη Θεσσαλονίκη, μαζί με χιλιάδες άλλους Πόντιους. Κατά τη διαμονή του στη Θεσσαλονίκη, φοιτά στο εκεί Διδασκαλείο και λαμβάνει ελληνικό πτυχίο δασκάλου. Τον Οκτώβριο του 1926 διορίζεται δάσκαλος στο Β΄ Δημοτικό Σχολείο Δράμας.
Το 1927 συνδράμει τα μέγιστα με τη βοήθεια και του Δεσπότη στην ανέγερση σχολείου στην περιοχή της Ν. Κρώμνης. Το 1930 ιδρύει μαζί με άλλους τον Ποντιακό Σύλλογο «Οι Κομνηνοί» και εκλέγεται πρώτος πρόεδρος, θέση την οποία υπηρέτησε επί σειρά ετών. Ένα χρόνο αργότερα, με ενέργειές του, κτίζεται εντευκτήριο, πρότυπη δανειστική βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο, ενώ ο σύλλογος γίνεται πανελλαδικά γνωστός. Με το ξεκίνημα του πολέμου καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη. Εκεί παρέμεινε μέχρι το 1944, όταν και αποχώρησαν οι βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής, οπότε και επιστρέφει στη Δράμα.
Επί δεκαετίες ήταν διευθυντής του 12ου Δημοτικού Σχολείου Δράμας και παράλληλα εκλέγεται στο Διοικητικό Συμβούλιο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας. Συνταξιοδοτήθηκε τον Δεκέμβριο του 1951 και μέχρι το θάνατό του τον Δεκέμβριο του 1961, συνέχισε την παραγωγική του δράση, την ενασχόλησή του με τα κοινά και την προώθηση του ποντιακού πολιτισμού.
