Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου και ώρα 19.30
Το Αρχαιολογικό Μουσείο
Δράμας γιορτάζει τα 25
χρόνια από την ίδρυσή του
ΜΕ ΜΙΑ άκρως ενδιαφέρουσα μουσικο – αφηγηματική παράσταση, το Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας, γιορτάζει την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου, τα 25 χρόνια από την ίδρυσή του. Η παράσταση θα περιλαμβάνει αφήγηση, αρχαίους ελληνικούς ύμνους, παραδοσιακά και έντεχνα ελληνικά τραγούδια σε πολυφωνική εκτέλεση.
Τα κείμενα θα αναφέρονται σε αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας, σε συνδυασμό με τη μυθοπλασία.
Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν: Μανώλης Παργεντάκης (επιμέλεια προγράμματος, επιλογή και διδασκαλία τραγουδιών, λαούτο, κρουστά και επιγώνιο). Νηρηΐδες (πολυφωνικό σύνολο). Αντώνης Μάρκου (επιμέλεια κειμένων). Έφη Πριμικυρλίδου, τραγούδι και κρουστά.
Στέισι Χίντρι, τραγούδι, αρχαία ελληνική κιθάρα, κρουστά. Ελένη Ορφανίδου, τραγούδι, αρχαία ελληνική κιθάρα, σαμβύκη, ταμπουράς, μαντολίνο, πολίτικο λαούτο. Αγγελική Παπαδοπούλου, τραγούδια, πανδουρίδα, μαντολίνο, λαούτο.
Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας
Το κτίριο του Αρχαιολογικού Μουσείου Δράμας κτίστηκε από τον Δήμο Δράμας και παραχωρήθηκε στο Υπουργείο Πολιτισμού. Μ’ αυτόν τον τρόπο η τοπική κοινωνία της Δράμας επίσπευσε τις διαδικασίες για την ίδρυση του Αρχαιολογικού Μουσείου στην πρωτεύουσα του ακριτικού Νομού. Το μουσειακό κτίριο είναι ακόμη μικρό αλλά σηματοδοτεί την αρχή της πορείας για τη συστηματοποίηση της αρχαιολογικής έρευνας και την προβολή της πολιτιστικής φυσιογνωμίας της περιοχής.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα καταγράφουν την πολιτιστική ιστορία της Δράμας και της περιοχής από τους νομάδες κυνηγούς Μέσης Παλαιολιθικής Εποχής (50.000 π.Χ.), ως τους πρώτους γεωργούς και κτηνοτρόφους των Νεολιθικών κοινοτήτων (5.500-3.000 π.Χ.) και από τις πρώτες πατριαρχικές κοινωνίες της Εποχής του Χαλκού (3.000-1.050 π.Χ.) ως τα ισχυρά γένη της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου (1.050-700 π.Χ.). Τα πολεμικά θρακικά φύλα τα οποία κατά τη φιλολογική παράδοση κατοικούσαν στους ιστορικούς χρόνους στην ενδοχώρα της Δράμας, έχουν την καταγωγή τους στους πολεμιστές με τα σιδερένια ξίφη που η ανασκαφική έρευνα αποκάλυψε στους ταφικούς τύμβους της βιομηχανικής ζώνης της Δράμας.
Από τις αρχές του 7ου π.Χ. αιώνα με την ίδρυση των αποικιών των νοτιοελλαδικών πόλεων στη Θάσο και στα παράλια της Μακεδονίας, αρχίζει η διείσδυση του ελληνικού κόσμου στην ενδοχώρα του σημερινού νομού Δράμας . Η Θάσος και οι αποικίες της στα παράλια ανάμεσα στο Στρυμόνα και στο Νέστο άνοιξαν τους δρόμους των εμπορικών συναλλαγών και της πολιτιστικής επικοινωνίας του εσωτερικού της Θράκης με τις ελληνικές πόλεις-κράτη των παραλιών. Τους Θάσιους ακολούθησαν οι Αθηναίοι και αργότερα οι Μακεδόνες και οι Ρωμαίοι, ενισχύοντας όλο και περισσότερο την πορεία της περιοχής προς την αστικοποίηση. Το Παγγαίο έριξε την σκιά του στην πεδιάδα της Δράμας και σφράγισε την ιστορία και τον πολιτισμό της ως πηγή πλούτου με τα μεταλλεία χρυσού και αργύρου και ως ιερό βουνό του Διόνυσου. Η λατρεία του Διόνυσου υπήρξε κοινό σημείο αναφοράς Ελλήνων και Θρακών, όπως επιβεβαιώνουν τα αναθήματα από τα ιερό του Θεού στον αρχαίο οικισμό της Δράμας.
Για την ιστορία της περιοχής στους Αρχαϊκούς Κλασικούς Χρόνους ελάχιστες είναι οι φιλολογικές πληροφορίες, ελάχιστα και τα ανασκαφικά ευρήματα, αφού δεν έχουν πραγματοποιηθεί ακόμη ανασκαφές μεγάλης κλίμακας. Ισχυρά ωστόσο θρακικά βασίλεια ή αυτόνομες πόλεις-κράτη φαίνεται ότι δεν είχαν αναπτυχθεί. Στο σύνολό της η πεδιάδα της Δράμας και οι γύρω ημιορεινές περιοχές πέρασαν στην ιστορία ως περιφέρεια αρχικά του Μακεδονικού βασιλείου και στην συνέχεια της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας με κύριο αστικό κέντρο τους Φιλίππους.
