Το κήρυγμα
του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Δράμας
κ. Δωρόθεου την Μεγάλη Πέμπτη
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
στό συναξάρι τῆς σημερινῆς ἡμέρας διαβάζουμε: «Τήν Ἁγία καί Μεγάλη Παρασκευή τελοῦμε τήν ἀνάμνηση γιά τά ἅγια καί σωτήρια καί φρικτά Πάθη τοῦ Κυρίου καί Θεού καί Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τά φτυσίματα, τά χτυπήματα στήν κεφαλή καί στό πρόσωπο, τίς βρισιές, τίς κοροϊδίες, τήν προφυρή χλαίνη, τό καλάμι, τό σφουγγάρι, τό ξίδι, τά καρφιά, τή λόγχη. Καί πάνω ἀπ’ ὅλα τό Σταυρό καί τό θάνατο, πού μέ τή θέλησή του καταδέχθηκε γιά μᾶς. Κι ἀκόμα τή σωτήρια ομολογία πάνω ἀπό τό Σταυρό τοῦ καλόγνωμου ληστῆ, πού σταυρώθηκε μαζί μέ τόν Κύριο».
Ἀπ’ τή νύχτα παρακολουθεῖ ἡ Ἐκκλησία στιγμή-στιγμή τά γεγονότα. Διαβάζονται οἱ δώδεκα εὐαγγελικές περικοπές πού σταδιακά μᾶς ξετυλίγουν τήν ἀγωνία καί τό πάθος. Ἀπ’ τό ἀνώγειο τοῦ μυστικοῦ δείπνου στή Γεθσημανή, ἀπό τή Γεθσημανή στό Συνέδριο, ἀπό τό Συνέδριο στό Πραιτώριο-Διοικητήριο, ἀπό τό Πραιτώριο στόν αἱματοβαμμένο Γολγοθά καί τέλος ἀπ’ τό Γολγοθά στόν τάφο.
Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, στό πρῶτο ἀποψινό Εὐαγγέλιο, μᾶς παραδίδει τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Ἰησοῦ, ἡ ὁποία εἶναι ἀποχαιρετιστήριος λόγος. Οὐσιαστικά πρόκειται περί διδασκαλίας ἡ ὁποία συμπληρώνει τήν ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλία του.
Ἡ ἀρχιερατική προσευχή εἶναι καί μία προσευχή γιά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Καί γι’ αὐτό παραμένει διαχρονικά ἐπίκαιρη.
Ὁ Ἰησοῦς, στήν προσευχή αὐτή, ἀναφέρει στόν Πατέρα του ὅτι ὁλοκλήρωσε τό ἔργο πού Τοῦ ἀνέθεσε, γιά νά γνωρίσουν οἱ ἄνθρωποι τή δυνατότητα τῆς αἰώνιας ζωῆς.
Τό ἔργο αὐτό θά ὁλοκληρωθεῖ ἀπόψε στό ἑκούσιο (θεληματικό) Πάθος Του. Ὁ Κύριος δόξασε τόν Θεό-Πατέρα μέ τήν ἑκούσια θυσία Του. Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου γιά μᾶς τούς ὀρθόδοξους χριστιανούς δέν εἶναι τόσο τό ἀποκορύφωμα τῆς ταπείνωσης τοῦ Χριστοῦ, ὅσο ἡ ἀποκάλυψη τῆς θείας δυνάμεως καί δόξας.
