Το νέο βιβλίο της Δραμινής

Ψυχολόγου Μ. Καμπάνταη «Μαμά»

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ τις ημέρες αυτές, το νέο βιβλίο της Δραμινής συγγραφέως κας Μαρίας Καμπάνταη με τίτλο: «Μαμά…» από τις εκδόσεις Αρμός. Η κα. Καμπάνταη είναι Ψυχολόγος και εργάζεται στο Νοσοκομείο Δράμας και ήδη έχει εκδώσει ένα ακόμα βιβλίο με τον τίτλο «Ανελκυστήρας».

Για το βιβλίο της αναφέρεται η κα. Τάνια Αναγνωστοπούλου, Κλινική Ψυχολόγος, η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής: [Στο δεύτερο βιβλίο της η Μαρία Καμπάνταη μας ταξιδεύει στην τόσο γνώριμη, αλλά και συγκινησιακά φορτισμένη σχέση μας με τη Μαμά, τη Μάνα, τη Μητέρα. Η ματιά της συγγραφέως διεισδύει τρυφερά στην  ψυχή της ενήλικης κόρης καθώς ξεδιπλώνει μνήμες από την παιδική της ηλικία, σκέψεις και συναισθήματα  για τη μάνα της,  αλλά και τον τρόπο που η ίδια έχει γίνει μητέρα και προσεγγίζει τα παιδιά της.

Οι ιστορίες της είναι μέσα από τη ζωή:  η υπερπροστατευτική μαμά που μένει στο σπίτι χωρίς να εργάζεται και μαγειρεύει κάθε μέρα έχοντας συνεχώς στο νού της το παιδί, η μετανάστρια που αναρωτιέται αν μπορεί να θεωρείται μάνα αφού τα παιδιά της δεν είναι μαζί της, αλλά και μητρικές φιγούρες απόμακρες που αφήνουν το παιδί αφρόντιστο συναισθηματικά.]

[Η ματιά της Μαρίας Καμπάνταη αγκαλιάζει σαν μαλακό ζυμάρι όλα τα στραβά στη μητρική σχέση- την υπερπροστασία, το άγχος, την ανασφάλεια, την επίκριση, την παραμέληση. Αγκαλιάζει και τις αναρωτήσεις της ίδιας της μάνας όταν κουρνιάζει στον καναπέ της: “Δεν έχω καταφέρει και πολλά τελικά στη ζωή μου. Τι σχέσεις έχω με τα παιδιά μου; Έκανα μια οικογένεια όπως τη φανταζόμουν; Είμαι ευτυχισμένη;”

Οι ιστορίες του βιβλίου μας είναι καθημερινές αλλά και ιδιαίτερες, όπως αυτές με την κωφή μητέρα, το αυτιστικό παιδί, τον τυφλό φοιτητή. Αναρωτιέται και αναστοχάζεται όλα αυτά που παρατηρεί, όπως το περίφημο ‘ μητρικό φίλτρο’ που γιατί να μην υπάρχει και σε γυναίκες χωρίς παιδιά, σε άντρες και φυσικά στους πατέρες;]

[Η συγγραφέας δεν παύει να μας θυμίζει ότι ο δεσμός της μητέρας με το παιδί της μοιράζεται πολλά με τη μαγειρική: όχι μόνο τα υλικά και τη διαδικασία του μετασχηματισμού τους σε μια μοναδική σύνθεση, αλλά και τον πειραματισμό, την αγωνία, τη χαρά και την απογοήτευση που είναι μέρος αυτής της διαδικασίας.

Οι ιστορίες της Μαρίας Καμπάνταη είναι πηγή γόνιμου προβληματισμού και έμπνευσης για την ψυχή μας, απολαυστικές και χορταστικές για τις αισθήσεις μας, όπως η σπιτική πίτα και τα σοκολατένια κέικ που περιγράφει στο καινούργιο βιβλίο της.]