Το πολιτικό

στίγμα ενός κόμματος

Άρθρο, του Μαργαρίτη Τζίμα, π. υπουργού

Όλοι οι Έλληνες φιλόσοφοι, και όχι μόνο, έδιναν μεγάλη αξία στην πολιτική.

Πολιτική ιδεολογία και πολιτική πράξη. Δυο πράγματα που πρέπει να πηγαίνουν μαζί.

Η διανόηση παλαιότερα αλλά και στις μέρες μας είναι στενά συνδεδεμένη με τη γνήσια πολιτική έκφραση. Μιλαμε φυσικά για τη διανόηση με αρχές και ιδανικά. Όχι στη διανόηση που αποτελεί το δεκανίκι των μηχανισμών και της διαπλοκής.

Φυσικά τα κόμματα είναι οργανισμοί. Υπάρχουν μέσα τους πολίτες που ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες και είναι δύσκολο να βρεθεί η συνισταμένη ιδέα που θα ενώσει όλους τους πολίτες στον αγώνα για την επίτευξη του στόχου. Ενός στόχου που δεν πρέπει να είναι άλλος από την ευημερία του λαού.

Η ιδεολογία σ’ ένα κόμμα είναι το εργαλείο άσκησης πολιτικής πράξης. Στην πολιτική ιστορία είναι καταγραμμένες ιδεολογίες στο όνομα των οποίων διεπράχθησαν εγκλήματα σε βάρος των λαών.

Αυτό όμως δεν ακυρώνει την αναγκαιότητα της ιδεολογίας σε κάθε βήμα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Πολύ περισσότερο αν ασκείς κυβερνητική πολιτική.

Έχω τη γνώμη πως αν όλα τα κόμματα αντλούσαν το ιδεολογικό τους περιεχόμενο από την Αγία Γραφή τα πράγματα θα ήταν σαφώς καλύτερα.

Κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, σεβασμός στον άνθρωπο μερικές από τις βασικές έννοιες που υπάρχουν μέσα στο ιδεολογικό περιεχόμενο των κομμάτων αλλά στην πράξη ελάχιστα τα εφαρμόζουν.

Η ασυνέπεια ιδεολογίας και πολιτικής πρακτικής πηγάζει από την ακόρεστη δίψα των κρατούντων για εξουσία και μόνο εξουσία.

Ο ιδεολογικός προσανατολισμός των κομμάτων επιβάλλεται να συμβαδίζει με τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου και να μην κινείται σε τροχιές έξω από την  πορεία της κοινωνίας των πολιτών.

Το ζήτημα δεν είναι ο Φιλελευθερισμός η ο Σοσιαλισμός με Η δεξιά η η αριστερά η το κέντρο. Αυτές είναι παραπλανητικές ετικέτες, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Το ζήτημα είναι η πολιτική να λύνει προβλήματα του λαού, να υπερασπίζεται τα εθνικά και θρησκευτικά ιδεώδη του λαού της και να δημιουργεί συνθήκες ανοδικής πορείας ενός έθνους.

Η καλύτερη ιδεολογία είναι αυτή που νοιώθει την καθημερινή αγωνία για επιβίωση των πολιτών, και ασκεί πολιτικές για να κάνει τη ζωή του καλύτερη.

Η ιδεολογία με στοιχεία οράματος και προοπτικής λειτουργεί ως πόλος έλξης για τους πολίτες. Όμως πολλές φορές το εκμεταλλεύονται οι μηχανισμοί των κομμάτων και αντί να εκπροσωπούν το λαό εκπροσωπούν αλλά συμφέροντα που αντιστρατεύονται τις επιδιώξεις των πολιτών.

Ιδιαίτερα στην Πατρίδα μας είναι καιρός να γίνει συστράτευση όλων των άξιων και ικανών για την επίτευξη του κοινού σκοπού.

Σε όλα τα επίπεδα εξουσίας.

Η διαφορετική κομματική η ιδεολογική τοποθέτηση στο παρελθόν ενός πολίτη δεν μπορεί να είναι φραγμός στην αξιοποίηση του από μια μορφή εξουσίας.

Το δόγμα ”εμείς” και οι ”άλλοι” δεν έχει θέση σήμερα στη διακυβέρνηση ενός τόπου ή την διοίκηση μιας κοινωνίας.

Γι’ αυτό τα κόμματα πέρα από τον αρχηγό τους επιβάλλεται να αποτελούνται από ο,τι καλλίτερο έχει μια κοινωνία και όχι από ευκαιριακούς τύπους που κολλάνε στην εξουσία για να γίνουν κάποιοι κοινωνικά και οικονομικά.

Χάνονται συνάνθρωποι μας και δεν αξιοποιούνται γιατί δεν ψήφισαν το κόμμα εξουσίας.

Οι περισσότεροι πολίτες απεγνωσμένα αναζητούν από που να πιαστούν και έτσι μπορεί να αλλάζουν κόμματα. Αυτό δε σημαίνει πως παύουν να αγαπούν την Πατρίδα και την κοινωνία.

Ιδεολογία ναι στα κόμματα. Αλλά κυρίως πολιτική πράξη με θετικό αποτέλεσμα.

Τότε αποκαθίσταται η πολιτική και αποκαθίστανται οι πολιτικοί στα μάτια των πολιτών.

Η αξιοπιστία είναι η μεγάλη πρόκληση στη σημερινή εποχή του καταναλωτισμού και της ακραίας επιδημίας παγκοσμιοποίησης.

Μαργαρίτης Τζίμας

Καθηγητής, π. υπουργός