Παρουσιάστηκε το πέμπτο βιβλίο της Ρένας Τριανταφυλλίδου
Το βιβλίο «Αιλία» μας διδάσκει
στην ουσία το νόημα της αγάπης
Του Θανάση Πολυμένη
ΠΛΗΘΟΣ κόσμου παραβρέθηκε στην πρώτη επίσημη παρουσίαση του πέμπτου κατά σειρά βιβλίου της Δραμινής δημοσιογράφου Ρένας Τριανταφυλλίδου «Αιλία», που έγινε το βράδυ της Τετάρτης 29 Ιανουαρίου, στην αίθουσα Τέχνης «Γεώργιος Παρασίδης» του Κέντρου Νεότητας του Δήμου Δράμας, στο παλιό δημαρχείο στην πλατεία Ελευθερίας.
Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε από την κα. Δέσποινα Παρασίδου, Κοινωνιολόγο, τον κ. Κωνσταντίνο Παρχαρίδη, Δικηγόρο, ενώ την εκδήλωση συντόνισε η δημοσιογράφος Φιλιώ Παντικίδου.
Χαιρετισμό απηύθυνε επίσης η πρόεδρος της Ένωσης Κυριών Δράμας κα. Αλίκη Τσιαμούρα, ενώ ο πρόεδρος της Εταιρείας Δραμινών Μελετών κ. Γεώργιος Χατζόπουλος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί, έστειλε όμως τον χαιρετισμό του.
Μιλώντας η συγγραφέας στον «Π.Τ.», σημείωσε ότι μέχρι στιγμής έχει δεχθεί πολλά θετικά μηνύματα από τον κόσμο που το έχει διαβάσει, ευχόμενη ότι «όσοι το διαβάσουν να γεμίσει η ψυχή τους από έντονα συναισθήματα, να πάρουν τις πληροφορίες που χρειάζονται για διάφορα γεγονότα ιστορικά, ενώ γίνεται και μια αναφορά στις Σίβυλλες».
Η ίδια δηλώνει ευχαριστημένη απέναντι στους Δραμινούς και τις Δραμινές, «γιατί πάντοτε με στήριξαν σε κάθε μου προσπάθεια και επαγγελματικά, αλλά και ως συγγραφέα και θεωρώ ότι πάντα θα τους έχω μέσα στην καρδιά μου».
Αναφερόμενη σε μελλοντική συγγραφική δουλειά της, σημειώνει ότι έχει ξεκινήσει κάτι νέο, «με αφορμή την εγγονή μου, γιατί θέλω να της πως πράγματα πολλά και δεν ξέρω αν θα ζω όταν θα είναι στην εφηβεία. Αυτό έχω στο μυαλό μου».
Δηλώσεις για το βιβλίο «Αιλία», έκανε και η δημοσιογράφος κα. Παντικίδου, επισημαίνοντας: «Με τη Ρένα γνωριζόμαστε πάνω από 25 χρόνια και παρακολουθώ όλα αυτά τα χρόνια, την πορεία και το συγγραφικό της έργο. Είχα τη χαρά να παρουσιάσω το πρώτο της μυθιστόρημα και τώρα αυτό».
Όπως σημειώνει, πρόκειται για «ένα μυθιστόρημα που δείχνει ότι η πορεία της Ρένας είναι σταθερά ανοδική, με μεγάλη πλοκή, πολλά συναισθήματα, πολλά πρόσωπα, πολλές εικόνες. Η «Αιλία» είναι ένα μυθιστόρημα που μας διδάσκει στην ουσία το νόημα της αγάπης, μέσα από δύσκολες και εύκολες οδούς».
Ο χαιρετισμός του κ. Χατζόπουλου
Στον χαιρετισμό του ο Δραμινός καθηγητής και συγγραφέας κ. Χατζόπουλος, αναφέρει τα εξής:
[Υποστηρίζουν κάποιοι ότι η μελέτη ενός βιβλίου ανοίγει ένα νέο παράθυρο στη ζωή και δεν έχουν άδικο.
Αυτή την αρχή ασπάζεται η ταπεινότητά μου ως εκπρόσωπος της Ε.Δ.Μ. γι’ αυτό και θα επιχειρήσω να αναφερθώ στο φρεσκοτυπωμένο βιβλίο της αγαπητής μου μαθήτριας Ρένας Τριανταφυλλίδου χωρίς τη διάθεση να καύσω άφθονο λιβάνι.
Πρόκειται για πόνημα, που ξεδιπλώνει αβίαστα αρετές, όπως το ευανάγνωστο, την πειθαρχία στη δομή πνευματικών δημιουργημάτων, τα οποία διευρύνουν τον τρόπο σκέψης και καλλιεργούν την ορθή κοινωνικότητα.
Πέρα από τον άριστο αφηγηματικό του χαρακτήρα το μυθιστόρημα πλάθει προσωπικότητες σκεπτόμενες με ρεαλισμό χωρίς να εγκαταλείπεται η ορθή διάπλαση ευγενών συναισθημάτων.
Ακόμη η όλη δομή του πονήματος διακρίνεται για την παρουσίαση χαρακτήρων συμπαθών στον αναγνώστη, ενώ η ροή του καθιστά αχρείαστο τον σελιδοδείκτη.
Στις αρετές του συγκαταλέγονται και η παρουσία διαλόγου ζωντανού, που ενισχύει τη διάθεση του αναγνώστη να θέσει στο περιθώριο την ανία και ακόμη διευκολύνει τον πειρασμό για τη θεατροποίησή του.
Στους διαλόγους οι ήρωες κινούνται με άνεση κερδίζοντας τη συμπάθεια του αναγνώστη προς την ηρωίδα Αιλία ή την αντιπάθεια προς τον Φίλιππο Ιωάννου, που δεν διατίθεται να απαλλαγεί από τον σωβινισμό.
Οίκτο γεννά στην ψυχή του αναγνώστη και προς τον Έρικ Μάγερ, που πληρώνει χωρίς να φταίει την αναλγησία του παππού της ηρωίδας Αιλία, παρά τις αγνές αρετές του να ξεδιπλώνει άπλετα τον ψυχικό του κόσμο, αποτελώντας θετικό παράδειγμα μίμησης, δομώντας μια οικογένεια ευάρμοστη και ευσταλή οδηγό για μια ευνομούμενη κοινωνική ζωή.
Δεν προτίθεμαι να σας καταπονήσω με εκτενή αναφορά στο πολυσέλιδο πόνημα της λειτουργούσας, με ευστοχία στο ιερό τέμενος της γραφίδας. Η πλοήγηση στις σελίδες του επαφίεται στη δική σας διάθεση.
Εκ μέρους της Ε.Δ.Μ. με σεμνότητα ευχόμεθα ολόψυχα, στο εκλεκτό της Μέλος, την ακώλυτη και συχνή είσοδό της στο παλλάδιο του ελληνικού Παρνασσού κρατώντας στητή κι ολόρθη τη γραφίδα της κόντρα στους αέριδες, που παρεμποδίζουν την ομαλή πλοήγηση του πνεύματος στο τρικυμιώδες νοερό πέλαγος.
Καλοτάξιδο λοιπόν το νοερό πνευματικό τέκνο και να το εναγκαλισθούμε με υική στοργή.]