Τον Μάιο του 1930

ο Πρωθυπουργός  Ελευθέριος

Βενιζέλος  επισκέπτεται τη Δράμα

 Έρευνα –επιμέλεια Ιωάννης Στ. Σταυρίδης.

Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν οι σημερινές πολυτέλειες για τους πολιτικούς μας.

Να παίρνουν το αεροπλάνο, ή τις λιμουζίνες τους και σε λίγες ώρες να βρίσκονται στον τόπο προορισμού των.

Η μόνη λύση ήταν το τρένο.

Ανέβαιναν στον ….. καρβουνιάρη,  και όπου έκανε στάση, ο πολιτικός έκανε και έναν σύντομο χαιρετισμό προς τον κόσμο που τον περίμενε.

Βέβαια, σήμερα στην Βόρεια Μακεδονία και Θράκη τρένο δεν υπάρχει, λόγω των μνημονίων. Βλέπετε οι σημερινοί πολιτικοί μας «σωτήρες» προτίμησαν  το ….. μνημόσυνο της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσ/νίκης – Αλεξανδρουπόλεως. Είναι ένα από τα μεγάλα «κατορθώματά» τους.

Αλλά ας γυρίσουμε πίσω. Έτος 1930 και ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος αποφασίζει να επισκεφθεί την Θράκη και στην επιστροφή και την Αν. Μακεδονία.

Ανεβαίνει στο τρένο και πάει – πάει και τελειωμό δεν έχει.  Μαζί του υπουργοί, ανώτατοι υπάλληλοι, δημοσιογράφοι και άλλα στελέχη καταγράφουν   τα προβλήματα των περιοχών.

Στην επιστροφή του από Ξάνθη ο Ελ. Βενιζέλος είναι υποχρεωμένος να περάσει και από τη Δράμα και τις Σέρρες. Φυσικά με ενδιάμεσες στάσεις στα χωριά στα οποία το τρένο εκτελώντας το δρομολόγιό του είναι υποχρεωμένο να σταματήσει, για την εξυπηρέτηση του κόσμου. Υποχρεωμένος είναι και ο Βενιζέλος να πει και αυτός κάτι στους κατοίκους.

Η διαδρομή Ξάνθης – Δράμας είναι υπέροχος. Ο πανέμορφος Νέστος, τα δάση, τα γραφικά χωριά, αναγκάζουν τον δημοσιογράφο Αντ. Θεοδωρίδη της εφημερίδας «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ο οποίος συνόδευε τον Βενιζέλο, να γράψει και κάποια πράγματα γι αυτή την ομορφιά της φύσης. Φυσικά και για την υποδοχή των κατοίκων που επιφύλασσαν στον Βενιζέλο.

Γράφει λοιπόν ο δημοσιογράφος τον Μάιο του 1930 στην εφημερίδα. 

«Από την Ξάνθην εις την Δράμαν είναι ο ωραιότερος περίπατος. Ο Νέστος. Λίγοι ποταμοί υπάρχουν εις την Ελλάδα, ωραίοι σαν τον Νέστον. Τσακίζεται διαρκώς. Οι ελιγμοί του γοητεύουν γοητεύουν. Δεν κουράζει, δεν τρομάζει, δεν προξενεί καν μελαγχολικάς σκέψεις.

Περνούμε τον Νέστον και θέλουμε να μην τελειώση το θέαμά του. Αλλού υψώνονται βράχοι απότομοι, απάτητοι και τραχείς και εν τούτοις τόσον ακίνδυνοι με την ηρεμίαν και την ερημίαν των. Αλλού σαν πράσινες και γελαστές πλαγιές βουνού, σαν Τέμπη, που γεννούν την επιθυμίαν να εγκαταστήσετε τέμπλα έρωτος. Και αλλού πάλιν απλώνονται τα νερά, εις την κοιλάδα, τόσον πλαδαρά, τόσον νωθρά, ωσάν να έχη διαπραχθή προ ολίγου μόλις μέγα ερωτικόν αμάρτημα. Κυττούμεν αχόρταγα τας συχνάς αυτάς μεταμορφώσεις του Νέστου, τας οποίας φανταζόμεθα προς στιγμήν ότι μας παρέχει ο ίδιος και όχι η προχωρούσα αμαξοστοιχία.

ΚΑΙ ΕΝΩ ΒΡΕΧΕΙ…..

Προχωρούμεν προς την Δράμαν. Πρέπει να φθάσωμεν την Τρίτην απογευματινήν. Οι βουλευταί Δράμας κ.κ. Βοραζάνης και Θεοδωρίδης και ο βουλευτής Καβάλλας κ. Τσονταρίδης ευρίσκονται ήδη μαζύ μας. ‘Ηλθαν να χαιρετήσουν ως πρώτοι επίτροποι τον κ. Πρωθυπουργόν. Οι φίλοι βουλευταί μας λέγουν τι έχει προετοιμασθή εις την Δράμαν. Ο Δήμαρχος κ. Παζιώνης, μετέφερεν όλο το πράσινον εις την πόλιν και εστόλισε τους δρόμους. Γενική ήταν η χαρά. Και ουδέ ο βροχερός καιρός θα μειώση την υποδοχήν.

Αλήθεια, βρέχει τόσο πολύ, ώστε κατσουφιάζουν όλα. Μερικοί μάλιστα φοβούνται ότι δεν θα παρατηρηθή η υποδοχή η οποία παρετηρήθη εις την Δυτ. Θράκην και οι αντίπαλοι δεν θα το αποδώσουν τούτο εις τον καιρόν, αλλ΄εις την πολιτικήν αντίδρασιν. Και μόνον οι βουλευταί επιμένουν εις το εναντίον. Και αρχίζουν να δικαιολογούνται  από το θέαμα των διαμέσων σταθμών.

Εις τους Τοξότας (Όξιλαρ) παρά την βροχήν, η υποδοχή είναι θερμοτάτη. Πλήρης κόσμου ο σταθμός. Ενθουσιώδεις αι εκδηλώσεις. Οι χωρικοί

Εννοούν να σταματήση λίγα λεπτά η αμαξοστοιχία. Ο κ. Βενιζέλος συγκινείται και βγαίνει εις το παράθυρον και χαιρετά. Τον προσφωνούν. Του δίδουν υπομνήματα. Κατά τον ίδιον τρόπον ακολουθούν τα Μπούκια, η Σταυρούπολις, το Νεοχώριον, η Αδριανή.

Παντού ο κόσμος, περιφρονεί την κακοκαιρίαν και περιμένει  – πόσην ώραν – εις τους σταθμούς δια να ιδή και να χαιρετίση τον Βενιζέλον.

Εν τω μεταξύ, μέσα εις την αμαξοστοιχίαν συνεργάζονται υπουργοί και τμηματάρχαι, ο καθένας εις την δικαιοδοσίαν του. Και καθ΄ όλην την διαδρομήν ο κ. Σκουλός έχει πεπριπλοκωτέραν εργασίαν. Ξεχωρίζει το υπομνήματα και τας αιτήσεις εις περιφερείας, εις υπουργεία, εις υπηρεσίας, εις κατηγορίας. Έως την Δράμαν έχει ανέλθει ο αριθμός των υπομνημάτων και εκθέσεων και αιτήσεων εις δύο χιλιάδας και ο κ. Παπαδάτος είναι αιδιόδοξος. «Όλα μας λέγει, θα διεκπεραιωθούν εντός είκοσι ημερών».

 ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΡΑΜΑΝ

Εις την Δράμαν μας αναμένει η αποθέωσις. Η βροχή είναι ραγδαία και εν τούτοις όλη η Δράμα ευρίσκεται εις τον σταθμόν. Το γεγονός τούτο είναι εξαιρετικόν. Εις την Δράμαν υπάρχουν κομμουνισταί, υπάρχει αγροτικόν κόμμα, υπάρχουν βασιλόφρονες, υπάρχει Δημοκρατική Ένωσις. Εκ πάντων τούτων μόνον οι οπαδοί της Δημοκρατικής Ενώσεως μετέσχον προθύμως εις την υποδοχήν, διότι εφρόνουν ότι έπρεπε να χαιρετισθή το ιστορικόν πρόσωπον του κ. Βενιζέλου που επισκέπτεται την Δράμαν. Αλλ΄οι άλλοι; Τι απέγιναν και που απέμειναν προ του όγκου τούτου της υποδοχής;

Μέσα εις την αμαξοστοιχίαν, ανεφέρθη εις τον κ. Βενιζέλον ότι ο κ. Κύρκος απεπειράθη να δημαγωγήση εις βάρος του, συστήσας εις τους φίλους του να οργανώσουν αποδοκιμασίαν, εάν τους ήτο δυνατόν. Ο κ. Βενιζέλος δεν είχε προσέξει κατ΄ αρχάς εις την πληροφορίαν, αλλά και προ της θερμοτάτης υποδοχής, εξηγέρθη κι απεφάσισε να προκαλέση τους δημαγωγούντας.

Ο λόγος του από τον εξώστην της Δημαρχίας εστενογραφήθη και εδημοσιεύθη. Ήτο λόγος καυστικός και αυστηρός. Πρώτην φοράν ο κ. Βενιζέλος ομιλεί κατά περιοδείαν του ταύτην με τέτοιον τόνον.

• Εν τούτοις, είπε κάποιαν στιγμήν, εσηκώσατε και σεις εδώ μαύρες σημαίες….
• Όχι! Όχι εμείς! Διαμαρτύρεται ο κόσμος. Οι Σερραίοι μόνον!
• Έτσι; Τότε σας ζητώ συγνώμην. Θα τους τα πω από την καλήν και εις τας Σέρρας.

 Η διαδρομή Δράμας – Σερρών υπήρξε πλουσία εις εκδηλώσεις και συγκινήσεις.

Όλα τα διάμεσα χωριά κατέβηκαν στους σταθμούς να χαιρετήσουν τον Βενιζέλο.

Ας μου επιτραπή σήμερα, να περιορισθώ εις τους λόγους που εξεφωνήθησαν και που αρκετά εκφράζουν τον ενθουσιασμό του κόσμου. Οι λόγοι αυτοί δεν εδημοσιεύθησαν, παραμερισθέντες μέσα στον κυκεώνα των τηλεγραφημάτων που εστέλναμεν. Αλλ΄αποτελεί καθήκον μας και είναι και ιδιαιτέρα παράκλησις να τους φέρωμεν εις την δημοσιότητα.

Ο δημοδιδάσκαλος Αλιστράτης κ. Γεώργιος Ξένος εχαιρέτισε δια των εξής:

Μεγαλουργέ κ. Πρόεδρε.

Η στιγμή αυτή για μας πούπεσε ο κλήρος να σε χαιρετήσουμε ως εκπρόσωποι της κοινότητος Αλιστράτης, είνε η πιο ιερά της ζωής μας. Ξανανιώνουμε σαν να βλέπουμε, όπως ξανάνιωσες και σύ, όταν αποφάσισες να ξανακυβερνήσης την Μεγάλη μας Πατρίδα. Κ΄ ήμαστε φχαριστημένοι που σε βλέπομε όλο ζωή, γιατί ακριβώς σαν και σένα δυνατό κυβερνήτη  ποθεί η πονεμένη Μητέρα μας.

Είν΄οι ευχές μας που σε κρατούν γερό σα Νέο Παλληκάρι, γιατί με τις ευχές που σου δίνομε, σου δίνουμε και δύναμη απ΄ τη δική μας για να εκατοχρονίσης και να κυβερνάς πάντα Συ που μόνο σε Σένα αξίζει να κυβερνάς.

Δεν θα σε κουράσω με πολλά λόγια.

Πήγαινε στο καλό και κάμε για μας, ό,τι θαρρείς ωφέλιμο. Γνώριζε δε πως με τις ευχές που σου στέλνουμε κάθε κόπος που θα καταβάλης για να πετύχης κάτι θα σου γίνεται δύναμη και μ΄ αυτή θα κερδίζης το σκοπό σου χωρίς να χάνης σταλαματιά απ΄ τη δική σου δύναμη.

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΓΓΑΙΟΝ.

Ο πρόεδρος της κοινότητος Βιτάστης Παγγαίου κ. Λυσίμαχος Παπάζογλου, είπε τα ακόλουθα:

« Περήφανα γέρνει το Παγγαίο για να χαιρετίση του πέρασμά Σου και να διερνηνεύση τα ειλικρινά αισθήματα των κατοίκων δέκα καπνοπαραγωγικών κοινοτήτων.

Ένα κομμάτι της πολιτικής Σου ζωής και του μεγαλείου Σου ανήκει στο Παγγαίο. Αυτό από του 1913, με την πρώτη λάμψη της αστραπηβόλου Σου πολιτικής που κατηύθυνες τα πράγματα της δύστυχης τότε Πατρίδος μας, που την ανέσυρες από την αφάνεια, σου προσέφερε ό,τι πολύτιμο ίχε σε αθρώπινο υλικό και συνετέλεσε για την ολοκλήρωσι του προγράμματός Σου που περιελάμβανε την Μεγάλη Ελλάδα των πέντε θαλασσών.

Βάσκανη μοίρα ήταν γραφτό να μας γυρίση πίσω από κεί που μας έταξες και συντετριμμένοι ως άλλοι Μύριοι πήραμε το δρόμο για τα σπήτια μας.

Αυτό όλο τώρα ανήκει στην ιστορία καυτό θα αποδώση εις έκαστον ό,τι τον ανήκει.

Σήμερα καλούμεθα να ανορθώσουμε το Κράτος που βγήκε συντετριμμένο ύστερα από τη γωστή καταστροφή.

Ο κόσμος δεν σε ηγνόησε και στη δυστυχία του και πάλι σ΄ έταξε προστάτη του και σε    επιφόρτισε με τη μεγάλη φροντίδα και σ΄ έταξε στο υψηλότερο αξίωμα για να κατευθύνης τα ζητήματά του και να τους φέρης σε καλό και ασφαλή λιμένα.

Περισσότερη αξίωσι έχει ο κόσμος του αγρού ο ειλικρινής σε αισθήματα, αυτός ο κόσμος που αθόρυβα  και φιλοσοφικά άρχισε να οικοδομή επάνω στα ερείπια και στην αναγέννησι προσφέρει ό,τι πολύτιμο έχει, τον τίμιο ιδρώτα του.

Τον κόσμον αυτόν μη τον παραγνωρίσης και στην εφαρμογή του προγράμματός Σου, βοήθησέ τον για να μείνεις πάντα στις     ψυχές του για να μένης πάντα στις ψυχές του το ίνδαλμά του.

ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ο Μητροπολίτης Ζιχνών κ. Αλέξανδρος προσεφώνησεν ως εξής:

« Είναι ανέκφραστος και ανερμήνευτος η χαρά την οποίαν αισθάνομαι την στιγμήν ταύτην, διότι εις εμέ, ως Ιεράρχης της περιοχής ταύτης, έλαχεν ο ευγενής κλήρος να προσαγορεύσω πρώτος την Υμετέραν Εξοχότητα, εισερχομένην εις τα ωραία και ένδοξα ταύτα Μακεδονικά εδάφη.

Και η χαρά μου αύτη, κύριε Πρόεδρε της Κυβερνήσεως, είναι και χαρά όλων των Χριστιανών μου παλαιών και νέων Μακεδόνων, οίτινες σκιρτώσι πράγματι  εξ ενθουσιασμού, πανηγυρίζουσι κυριολεκτικώς, διότι έχουσιν εν μέσω αυτών τον μεγαλουργόν Κυβερνήτην των, τον έξοχον και μέγαν πολιτικόν, τον δημιουργόν της μεγάλης Ελλάδος, τον ελευθερωτήν των ε σκληράς και μαύρης δουλείας.

Παρ΄ όλην την οικονομικήν δυσπραγίαν ήτις πράγματι τους μαστίζει, λόγω της καπνικής κρίσεως, ο ενθουσιασμός των και η αφοσίωσίς των, η πίστις των ει το σεπτόν πρόσωπόν Σας μένει και θα μένη πάντοτε αμείωτος και απαρασάλευτος.

Η αισιοδοξία Σας, οι ευαγγελικοί λόγοι Σας περί ειρήνης, εργασίας, οικονομίας, επιδρώσι βαθύτατα εις τας ψυχάς των, τους συγκινούσι μέχρι δακρύων, αναπτερούσι το φρόνημα, μετριάζουσα τας θλίψεις και τους οδηγούσιν εις την οδόν της αρετής και της ευημερίας. Και δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι, συντελουμένου του Κυβερνητικού προγράμματος ο λαός μας εντός ολίγων ετών θα ευημερίση πράγματι και θα καταλάβη πρωτεύουσαν θέσιν μέσα εις το πλαίσιον της κοινωνίας Τν Εθνών.

Η περιοδεία Σας αύτη Κύριε πρωθυπουργέ, καθ΄ήν εξ αυτοψίας βλέπετε τας πληγάς, και αισθάνεσθε τους πόνους του λαού και θέτετε των ήλων θ΄ αποτελέση δι ήμάς μεν νέον τίτλον εθνικής εργασίας και τιμής και δόξης, δια τον λαόν δε νέαν αφορμήν προς Υμάς ευγνωμοσύνη». ΑΝΤ. ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ