ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
«Η εκπαίδευση στις επαρχίες Δράμας και Ζιχνών κατά την Τουρκοκρατία (1840 – 1913). Του Ευαγγέλου Καρσανίδη.»
Μου πήρε καιρό να το διαβάσω. 512 σελίδες δεν είναι και λίγες! Και μόνον ο αριθμός σε φοβίζει. Θα τελειώσω; Λες. Θ’ αντέξω;
Ξεπέρασα τον φόβο, την αμφιβολία… Ξεκίνησα. Θα πω την αλήθεια. Με την διάθεση που ξεκίνησα έτσι και τελείωσα, γιατί όσο προχωρούσα, το ενδιαφέρον μου ηύξανε μένοντας αδιάπτωτο μέχρι τέλους. Θες η γλώσσα, θες η τάξη, ο δομημένος λόγος, οι άγνωστες σ’ εμένα πτυχές της εκπαίδευσης – παρότι εκπαιδευτικός αλλά – και οι αποκαλυπτικές αλήθειες της όντως εμβριθούς έρευνας όλα αυτά τόνωναν, σταδιακά, το ενδιαφέρον μου και συνετέλεσαν ώστε να γευθώ ευχάριστα τούτο τον άθλο της υπομονής, της ιστορικής πραγματικότητας στην εκπαίδευση των επαρχιών Δράμας και Ζιχνών, στο βιβλίο του εξαίρετου εκπ/κου – Σχολικού Συμβούλου κ. Ευάγγελου Καρσανίδη.
Το πόνημα τούτο, το ονομάζω άθλο, όχι μόνον διότι η όλη επιστημονική έρευνα – προσπάθεια κράτησε είκοσι (20) έτη αόκνου εργασίας του συγγραφέα, αλλά και για τις υπεράνθρωπες θυσίες των απλών ανθρώπων, των περιοχών Δράμας και Ζιχνών, των εκπαιδευτικών και της Εκκλησίας, που ευστόχως διέκριναν ότι η Παιδεία, η Γνώση της Ιστορίας και η αληθινή πίστη είναι οι πόλοι, τα αδιάσειστα στηρίγματα για να πορευθεί το Έθνος μας προς την πρόοδο και την έξοδό του από τα σκοτάδια της αγνωσίας στα φωτεινά ξέφωτα της γνώσης.
Κάθε αναφορά σ’ ένα σχολείο των περιοχών είναι μια στάση, μια νέα γνωριμία, ένα στάδιο αγώνων για πνευματικά επιτεύγματα.
Περιγράφονται, με τρόπο απλό, εύληπτο και αληθινό, πέρα από κάθε είδους κατήχηση οι αγώνες των πρώτων δασκάλων – μετά την παλιγγενεσία – (1840 – 1913) έως την απελευθέρωση των περιοχών Δράμας – Ζιχνών, οι οποίοι καθημερινά κατέθεταν στην αίθουσα διδασκαλίας ένα κομμάτι της ψυχής τους, ύψιστη προσφορά στο παιδί, στην Πατρίδα, στο Έθνος, αντιμέτωποι με τις πιο αντίξοες συνθήκες, σε σχολεία ακατάλληλα, πενιχρά σε έσοδα, σε διδακτικό υλικό, δίχως θρανία και θέρμανση, με ελλείψεις διδακτικού προσωπικού, αλλά και της πολεμικής των κατακτητών, οι οποίοι παντοιοτρόπως εμπόδιζαν την πνευματική άνοδο των σκλάβων Ελλήνων, προς την φωτοδότρα γνώση.
Το έργο του συγγραφέα έχει χρονικό βάθος, κάτι που απαιτεί συστηματική έρευνα και πλήρη διασταύρωση των πληροφοριών. Ομολογώ πως τα πέτυχε. Κατάφερε έτσι να περισώσει πρόσωπα και πράγματα, δράσεις και δημιουργίες στο χώρο της Παιδείας, σε μια εποχή που δύσκολα στηνόταν το οικοδόμημα της γνώσης.
Πόσος κόπος! Τι πλούτος πληροφοριών! Θα το ξαναπώ. Δεν κουράστηκα να διαβάσω το βιβλίο, κουράστηκα να διαβάζω την εκτεταμένη βιβλιογραφία. Τι υπομονή! Πόσα βιβλία – κώδικες και επίσημα έγγραφα Υπουργείων, σε ποιες Ελληνικές και ξένες βιβλιοθήκες «ξεσκόνισε» ο αγαπητός συνάδελφος, για να χαρίσει στον χώρο της παιδείας τούτη τη μελέτη, που τολμώ να ονομάσω «Εγκυκλοπαίδεια» εκπαίδευσης των επαρχιών Δράμας και Ζιχνών».
Το βιβλίο, αποτελεί σήμερα μια ασφαλή κιβωτό διαφύλαξης των τοπικών, ιστορικών στοιχείων της Παιδείας, από τον πανδαμάτορα χρόνο, καθώς και μια πηγή άντλησης υλικού για την γραφή και άλλων μελετών.
Στραγγίζοντας, τελικά, αυτό το υπέροχο πόνημα κληρονομούμε ό, τι άφησαν οι πρόγονοί μας στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την περιπέτεια του Έθνους μας, να νικήσουν τα σκοτάδια της αγνωσίας να βγουν στο φως της γνώσης και της αλήθειας. Το οφείλουμε στον αγαπητό συνάδελφο. Τον συγχαίρω, τον θαυμάζω, τον ευχαριστώ. Του αξίζει έπαινος. Ιωάννης Δεϊρμεντζόγλου
