Μια ιστορία που περνάει από στόμα σε στόμα εδώ και 80 χρόνια!
Βρέθηκε ελληνικό μαχητικό αεροσκάφος
που είχε καταπέσει την εποχή του Εμφυλίου
στην περιοχή του Δάσους Φρακτού
Μιλάει στον «Π.Τ.» ο Δραμινός φυσιολάτρης και ποδηλάτης κ. Χρήστος Σταυριανίδης
Του Θανάση Πολυμένη
ΑΠΟ ΤΟ να διηγείται κάποιος μια ιστορία, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία και αποδείξεις μέχρι αυτή τελικά να αποδειχθεί, υπάρχει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ορισμένες φορές, αυτή η όποια ιστορία μπορεί να μην αποδειχθεί ποτέ ως πραγματική και να μείνει να διηγείται από στόμα σε στόμα ως ένας μύθος.
Όμως κάποιες άλλες φορές, χρειάζεται να περάσουν ακόμα και μερικές δεκαετίες – όπως αυτή που αναφέρουμε σήμερα εδώ – για να φτάσει στο σημείο να αποδειχθεί ως αληθινή.
Η σημερινή μας ιστορία, μιλάει για ένα αεροπλάνο που είχε πέσει λίγο μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στην περιοχή του Δάσους Φρακτού. Η ιστορία αυτή λεγόταν από αρκετούς ανθρώπους, υπήρχε ένας μύθος γύρω απ’ αυτήν και τελικά αποδείχθηκε να είναι αληθινή. Και αυτό, χάρη στις προσπάθειες ενός Δραμινού αθλητή ποδηλάτη, δρομέα και φυσιολάτρη, από τους ανθρώπους εκείνους που «οργώνουν» τα βουνά, τον κ. Χρήστο Σταυριανίδη.
Πρόκειται για μια ιστορία, γύρω από την οποία θα μπορούσε να πλαστεί ένας μύθος ικανός να προσδώσει ακόμα μια επισκεψιμότητα στην περιοχή. Η ιστορία μιλάει λοιπόν για ένα μαχητικό αεροπλάνο, ελληνικό, το οποίο είχε καταπέσει όπως λεγόταν παλαιότερα κατά την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Φαίνεται όμως αυτό κατέπεσε αργότερα και συγκεκριμένα κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου.
Το χαμένο αεροπλάνο βρέθηκε τελικά πριν από μερικές ημέρες, μετά από την επίμονη προσπάθεια του κ. Σταυριανίδη, ο οποίος το αναζητούσε εδώ και μερικά χρόνια και τελικά τα κατάφερε.
Η αναζήτηση
Ο κ. Σταυριανίδης που βρήκε το σημαντικό αυτό στοιχείο, δέχτηκε να μιλήσει στον «Π.Τ.» και όπως μας εξηγεί, «το αεροπλάνο αυτό πρέπει να είχε πέσει κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου, κάπου το 1947».
Όπως σημειώνει κι αυτός απ’ όσα έχει ακούσει, «το αεροπλάνο είχε κάνει αναγκαστική προσγείωση και οι χειριστές του είχαν διασωθεί».
Στην ερώτηση για το πότε άκουσε αυτή την ιστορία, μας λέει ότι το είχε ακούσει ήδη από το 1996, «υπήρχαν διάφορες μαρτυρίες και τελικά άρχισα να το αναζητώ πριν από δύο χρόνια».
Όπως λέει, είχε κάποιες μαρτυρίες για το πού περίπου μπορεί να είχε πέσει και έτσι άρχισε να ερευνά συστηματικά «στην ευρύτερη περιοχή του Δάσους Φρακτού και όχι μέσα στο χαρακτηρισμένο ως Παρθένο Δάσος. Είναι περιοχή στην οποία επιτρέπεται η επίσκεψη και είναι σε αρκετά απομακρυσμένο και δύσβατο σημείο».
Χαρακτηριστικά είναι μάλιστα αυτά που λέει ότι, «παλαιότερα κάποιοι άνθρωποι πρέπει να το είχαν συναντήσει, γιατί μέσα από το αεροπλάνο λείπουν τα όργανά του, ο ασύρματος όπως και τα πολυβόλα του».
Αυτό που σημειώνει ο κ. Σταυριανίδης, είναι ότι έχει έρθει σε επαφή με το Δασάρχη Δράμας, ο οποίος θα μπορούσε να κάνει κάποιες ενέργειες σχετικά, ώστε είτε αυτό να μεταφερθεί ή να αξιοποιηθεί με κάποιο τρόπο στο σημείο που βρίσκεται.
Ο ίδιος πάντως λέει ότι «καλύτερα είναι να μείνει εκεί που βρίσκεται παρά να μεταφερθεί, γιατί θα είναι πολύ δύσκολο να μεταφερθεί από εκεί» ενώ συμπληρώνει ότι «σύμφωνα με όσα έχουν ακούσει, οι χειριστές είχαν σωθεί και μάλιστα υπάρχουν μαρτυρίες ότι κάποιοι τους είχαν δει».
Να τονίσουμε τέλος, ότι, το κουφάρι του μαχητικού αεροπλάνου βρέθηκε στις 23 Ιουνίου μετά από αρκετές προσπάθειες, ενώ πρόσφατα ο κ. Σταυριανίδης το επισκέφθηκε και μάλιστα στις 12 Ιουλίου μαζί με του κ.κ. Λάζαρο Φεγγαρίδη και Παναγιώτη Κιαπίδη, οι οποίοι είχαν και σημαντικό ρόλο, στη συλλογή στοιχείων σχετικά με την αναζήτηση του αεροσκάφους.
