Ζητείται… παραμύθι
για την Ονειρούπολη
Του Θανάση Πολυμένη
ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ και η 18η Ονειρούπολη. Πάμε για την επόμενη. Πώς θα πάμε όμως; Με τι προτάσεις; Με τι διαφορετικό από όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα; 18 ολόκληρα χρόνια, η Ονειρούπολη έχει μεγαλώσει σχεδόν μια ολόκληρη γενιά.
Πιτσιρίκια που έγιναν 18χρονα και σήμερα σπουδάζουν. Μικρά παιδιά που μεγάλωσαν και προχώρησαν. Οι άνθρωποι μπορεί να αλλάζουν, όμως η Ονειρούπολη παραμένει ίδια. Μπορεί πλέον να μπαίνει σε μια φάση ενηλικίωσης, παρ’ όλα αυτά, δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα.
Οφείλουμε να το παραδεχθούμε, ότι η Ονειρούπολη παραμένει ένα πανηγύρι. Καφέδες, ξηροί καρποί, κρασιά, σουβενίρ, συγκρουόμενα αυτοκινητάκια, μπαλαρίνα και άλλα παιχνίδια τύπου λούνα – παρκ και ακόμα ορισμένες συναυλίες ή εκδηλώσεις, δεν προσθέτουν κάτι νέο, κάτι ιδιαίτερο. Παραδεχόμαστε όλοι ότι οι διάφορες εκδηλώσεις, συναυλίες κτλ., συγκεντρώνουν κόσμο. Τι μένει όμως απ’ όλα αυτά; Τι είναι εκείνο που θα μπορούσε να δώσει μια νέα ώθηση στην μεγάλη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση της Δράμας, ώστε να μπορέσει να αναβαθμιστεί;
Η Ονειρούπολη θα μπορούσε να απλωθεί σε ολόκληρη την πόλη, αλλά ποτέ δεν έγινε κάτι αξιόλογο, πέρα από κάποια δρώμενα με αγιοβασιλίτσες και μικροπαρελάσεις, τίποτα περισσότερο. Δεν λαμβάνουμε υπόψη μας το 2021, μιας και οι υγειονομικές καταστάσεις δεν επέτρεψαν τίποτα το ιδιαίτερο λόγω των έκτακτων μέτρων.
Η Ονειρούπολη είναι πολλά και θα μπορούσε να είναι ακόμα περισσότερα! Αρκεί να μπορέσουμε να τα πετύχουμε με δουλειά και με νέες ιδέες… και όχι με ανθρώπους που θέλουν να αναλαμβάνουν αποκλειστικά τα πάντα.
Γι’ αυτό, θα πρέπει να υπάρξουν προτάσεις σοβαρές, καλαίσθητες, διαφορετικές. Προτάσεις που θα μπορούσαν να ενταχθούν στο θεσμό για τα επόμενα χρόνια, προτάσεις που θα δημιουργήσουν ίσως ένα μύθο.
Το κυριότερο απ’ όλα, είναι να μπορέσει όλο αυτό να ξεκινήσει από σήμερα κιόλας. Η Ονειρούπολη δεν μπορεί να ξεκινάει τον Οκτώβριο και τελειώνει στις 2 Ιανουαρίου. Οφείλει να είναι μια διαρκή κατάσταση χωρίς σταματημό, χωρίς αργίες. Και οφείλει να απαλλαγεί από τις παιδικές ασθένειες με τις χονδροειδής φήμες οι οποίες δυστυχώς ξεκινούν πολλές φορές από τους ίδιους τους δημοτικούς συμβούλους.
Και κάποιες προτάσεις!
Κάποτε επί δημοτικής αρχής Χαρακίδη αν θυμάμαι καλά, μας είχαν παρουσιάσει μια μελέτη από κάποιο Πανεπιστήμιο – της Σουηδίας αν δεν κάνω λάθος – ότι η Ονειρούπολη για να μπορέσει να εδραιώσει τη θέση της στα χρόνια… και στο μέλλον… χρειαζόταν ένα αφήγημα… ένα μύθο!
Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα πάνω σ’ αυτό! Είναι καιρός να καταλάβουμε πια, ότι ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο λούνα-παρκ, με ζαχαρωτά, φιστίκια και μελωμένους ξηρούς καρπούς, με βραστά λουκάνικα και ντόπιο ζεστό κρασί… έχει αποδώσει όσα ήταν να αποδώσει!
Αυτά έχουν κουράσει, ή τουλάχιστον δεν αρκούν. Καλείται λοιπόν η πόλη, καλείται ο Δήμος, οι άνθρωποι που δουλεύουν γύρω απ’ αυτό, να βρουν ένα αφήγημα!
Ένα αφήγημα το οποίο θα χτίζεται με σχέδιο, μεθοδικά και με υπομονή όλο το χρόνο … με συνεχείς ανακοινώσεις, δελτία Τύπου… τι περιμένει τους επισκέπτες της Ονειρούπολης το Δεκέμβριο στη Δράμα; Ποια θα είναι η λύση στον γρίφο του μυστηρίου φέτος στην Ονειρούπολη; Ένας χαμένος θησαυρός; Ένα παραμύθι; Κάτι που θα έχει σχέση με την παράδοση; Ρίξτε ιδέες και υλοποιείστε!
Και ακόμα μια διαφορετική πρόταση: εντάξτε τους σκηνοθέτες των ταινιών μικρού μήκους του Φεστιβάλ Δράμας στην γιορτή. Θεσμοθετείστε ένα βραβείο για μια ταινία μυστηρίου γύρω από την Ονειρούπολη! Να έρθουν το Δεκέμβριο στη Δράμα και να σκηνοθετήσουν… να στήσουν ένα σκηνικό μυστήριου ανάμεσα στα σπιτάκια της Ονειρούπολης … ανάμεσα στα παιχνίδια του λούνα-παρκ… ανάμεσα στα ζαχαρωτά και τις δραστηριότητες… τα χριστουγεννιάτικα στολίδια και τα πολύχρωμα φώτα… τους αγιοβασίληδες!
Έχει καταπληκτικές εικόνες ακόμα και κατά τη διάρκεια του στησίματος του χωριού, ή και όταν αυτά ξεστήνονται. Υπέροχες εικόνες μυστηρίου με τη βροχή και τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου μπορεί να βγάλει μια κινηματογραφική κάμερα και να αξιοποιήσουμε ακόμα και τη λάσπη που αφήνουν πίσω τους τα βαριά φορτηγά και οι γερανοί! Εμπνεύσεις χρειάζονται.
Είναι σίγουρο, ότι θα βρεθεί ο τρόπος, να στηθούν ορισμένα σενάρια από σκηνοθέτες για μια ταινία μικρού μήκους. Και ακόμα, μπορεί να στηθεί και ένας φωτογραφικός διαγωνισμός με θέμα την Ονειρούπολη και όλα αυτά βέβαια, πλαισιωμένα με ορισμένα αξιόλογα βραβεία.
Οφείλουμε να απαγκιστρωθούμε από μικροπολιτικές και η Ονειρούπολη να περάσει σε άλλο επίπεδο. Να οργανώνεται από άτομα που ασχολούνται αποκλειστικά μ’ αυτήν και να μην είναι έρμαιο της κάθε δημοτικής αρχής και χώρος πολιτικής εκμετάλλευσης. Η Ονειρούπολη έχει πρόβλημα και πρέπει να διορθωθεί.
